Ο Αναστασίου βγάζει εμμονές που αρχίζουν να φαντάζουν επικίνδυνες. Για ακόμα μια φορά προτιμήθηκε ο φιλότιμος, συμπαθής, αλλά εντελώς άτεχνος Καρέλης από τον Κλωναρίδη. Πίσω από το επιθετικό δίδυμο αυτήν τη φορά επιλέχτηκε ένας χαμηλού επιπέδου καθαρός εξτρεμ.
Πρόκειται για κόντρα ρόλος που όπως ήταν φυσικό ο Ντίνας δεν μπόρεσε να υπηρετήσει. Η ανάπτυξη του Παναθηναϊκού ήταν προβληματική, ο νεαρός Δώνης που μπήκε στη θέση του Αμπεΐντ δεν βοήθησε, η μαχητικότητα του Καρέλη δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από λύσεις καθώς η μπάλα πήγαινε συνέχεια στα πόδια του και του ήταν αδύνατον να κάνει μια ορθολογική προσπάθεια. Αν εξαιρέσουμε τον Πράνιτς που είχε καλές επιλογές αλλά χανόταν μέσα στο παιχνίδι, κανένας δεν μπορούσε να κάνει απλές ποδοσφαιρικές ενέργειες.
Το θέμα ήταν να καταλάβουν οι παίκτες του Πανιώνιου πως ο Παναθηναϊκός είναι γυμνός και να πιστέψουν πως μπορούν να χτυπήσουν το παιχνίδι. Οσο πέρναγε ο χρόνος εκμεταλλευόντουσαν πως οι κακές επιλογές των «πράσινων» τους οδηγούσαν σε κλεψίματα και η απόφαση του Αναστασίου να παίζει με δύο επιθετικούς τους έδινε χώρους. Οι ευκαιρίες δημιουργήθηκαν αλλά χάθηκαν και στο τέλος ο Παναθηναϊκός πήρε μία νίκη που δεν άξιζε. Πέρα από την άθλια επιθετική λειτουργία, προβληματική ήταν και η αναγκαστική συνύπαρξη των Κουτρουμπή, Ρισβάνη στο κέντρο της άμυνας.
Δίδυμο που αποδείχθηκε υπερβολικά σοφτ, δεν μπορούσε να πάει πρώτο στην μπάλα και σώθηκε από την επιλογή του Παναγόπουλου να κρατήσει τον γεμάτο ενέργεια Αραβίδη στα αριστερά και να αφήσει πάνω τους τον βαρύ και χωρίς διασκελισμό Καμπάνταη. Τις λίγες φορές που βρέθηκε ο Αραβίδης πάνω σε κάποιον από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού δημιουργούσε πανικό. Σε μία τέτοια φάση εξέθεσε και τον Κουτρουμπή και πήρε το πέναλτι. Ο Λάσνικ βούτηξε την μπάλα από τα χέρια και μαζί και τον βαθμό από τον Πανιώνιο. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε αλλά πλέον βγάζει ένα επικίνδυνα άσχημο πρόσωπο το όποιο προέρχεται από εμμονές του προπονητή του.
Πηγή: Goal