Ξέρω πολλούς που έπαιξαν live στο Στοίχημα νίκη του ΠΑΟΚ με το που έβαλε το πρώτο του γκολ ο Πανιώνιος, το Σάββατο. Κι αυτή τη φορά έχασαν! Συνηθισμένοι να βλέπουν τον Βούκιτς να το γυρίζει σε πολλά προηγούμενα ματς στο +90′, πίστεψαν πως κάθε βδομάδα θα γίνεται της… ανατροπής.

 

Και την πάτησαν. Είχε κάτσει μία με τον Παναθηναϊκό, δύο με τον Εργοτέλη, τρεις με τον Αρη, τέσσερις με την Καλλονή, πέντε με την Ξάνθη, αλλά όλα αυτά τα… κομπογιαννίτικα έχουν ως γνωστόν ημερομηνία λήξης.

 

Και η ουσία είναι πως για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε πόσο μάταια ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να δείξει ότι αποτελεί βασικό ανταγωνιστή του Ολυμπιακού. Και πέντε γκολ, δηλαδή, να του βάλει στη ρεβάνς της Τούμπας σε λίγο καιρό (εκεί που έχουν σημειωμένη με… μεγάλα γράμματα στα αποδυτήρια την ημερομηνία του αγώνα, δείγμα ότι περιμένουν πώς και πώς να ξεπλύνουν το 4-0…), πάλι τίποτα δεν θα έχει αλλάξει.

 

Φαίνεται καθαρά, πως το μεγάλο πρόβλημα για τον ΠΑΟΚ είναι ότι έβαλε στόχο να χτυπήσει το πρωτάθλημα πριν φτιάξει ομάδα. Πετώντας απλά λεφτά σ” ένα βαρέλι δίχως πάτο και κάνοντας μεταγραφές χωρίς τον παραμικρό σχεδιασμό, νόμισε ότι θα πήγαινε τρένο ώς το τέλος, μόνο και μόνο επειδή πήρε προπονητή που έβαλε κάποιες ποδοσφαιρικές αρχές.

 

Φυσικά, την πάτησαν όλοι. Κι εκείνοι που το σχεδίασαν όλο αυτό με αλμπάνικο τρόπο, κι ο Στέφενς που το ανέχτηκε, και οι άλλοι που περίμεναν αποτελέσματα.

 

Το παράδειγμα με τους παίκτες του παλιού, ξοφλημένου Παναθηναϊκού που άρχισαν να ανεβαίνουν ένας ένας εκεί πάνω με το σκεπτικό πως είναι «εν ενεργεία διεθνείς», έδειξε και το αδιέξοδο της προσπάθειας: Κατσουράνης, Σπυρόπουλος, Τζιόλης, Νίνης… Στο τσακ πρόλαβαν κάποιοι και τον ερχομό του Χριστοδουλόπουλου, επειδή το παρελθόν του στη Θεσσαλονίκη δεν σήκωνε επιστροφή.

 

Από κει κι ύστερα… ό,τι του φανεί του λολοστεφανή!

 

Με Λάζαρ, με Τζιόλη και Κατσουράνη στα χαφ, λογικό ο ΠΑΟΚ να παίζει ποδόσφαιρο επιπέδου… Σάντος. Ομάδα δηλαδή που δεν έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει, αλλά περιμένει με… κωλοκοτρωνέικο ποδόσφαιρο να κάνει φάσεις.

 

Μόνο στα μέσα Ιανουαρίου κατάλαβαν πως πρέπει να αφήσουν τον Στέφενς να δουλέψει με δικό του υλικό επειδή όλοι οι άλλοι γύρω του κάνουν τον παράγοντα χωρίς να ξέρουν…

 

Ομως και πάλι χρειάζεται χρόνος, επιπλέον κινήσεις επιπέδου, και φτου κι από την αρχή σοβαρή προετοιμασία το καλοκαίρι, χωρίς ο κάθε Τσιστιακόφ, Βρύζας ή δεν ξέρω ποιος άλλος να μπερδεύεται στον σχεδιασμό και να θέλει να κάνει το κομμάτι του και να αξιοποιήσει τις διασυνδέσεις του, επειδή του πρότειναν κάποιον που… είναι παικταράς και θα κάνει τη διαφορά.

 

Ολο αυτό ο ΠΑΟΚ το πλήρωσε ήδη αρκετά. Κυρίως, όμως, προσπάθησε να παρουσιάσει περίπου… εκβιαστικά μια εικόνα που θα ξεγελούσε με τζούφιες νίκες, κρύβοντας την ουσιαστική αδυναμία των ανθρώπων του να καταλάβουν σε ποιο σημείο βρίσκεται η ομάδα και λέγοντας από την αρχή πως φέτος θα είναι η… μεγάλη χρονιά, χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

 

Τα αποτελέσματα είναι, πλέον, φανερά με γυμνό μάτι. Κι όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται ρουτίνα…

 

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

 

Η κατρακύλα του Νίνη

 

Στεναχωριέται κανείς, παρακολουθώντας τη νέα περιπέτεια του Νίνη. Εγραψε την περασμένη βδομάδα στο twitter: «Ξέρω ότι όλα γίνονται για έναν λόγο, αλλά κάποιες φορές εύχομαι να ήξερα ποιος είναι ο λόγος αυτός».

 

Και επειδή σύμπτωση που επαναλαμβάνεται μετά την περσινή ιταλική απογοήτευση, δεν είναι σύμπτωση, μάλλον θα πρέπει να ψάξει πολύ βαθιά στον εαυτό του αν δεν θέλει να ξοφλήσει από τα 24.

 

Οταν πήγε στην Πάρμα, πολλοί κοντινοί του άνθρωποι έλεγαν πως ήθελε να γυρίσει πίσω αντί να καθίσει και να δουλέψει, επειδή προφανώς εδώ τα βρίσκει πιο εύκολα τα πράγματα. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται. Εναν τρόπο που τον κουβάλησε στη Θεσσαλονίκη, όπου έκανε στην αρχή δύο-τρία καλά παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ ή με την Εθνική και… πάπαλα.

 

Τώρα ψάχνεται πάλι. Καθόλου παράξενο. Οταν στη θέση της δουλειάς προτιμάς να βάζεις την ξεκούραση επειδή από πολύ μικρός έριξες πέντε φράγκα στην τσέπη…

 

Ν.Ασ.

Πηγή: efsyn.gr