Η Ρεάλ Μαδρίτης χάνει (διότι, όπως στην τράπουλα, ομοίως και στο μπάσκετ, στο 32 καίγεσαι), αλλά ο Παναθηναϊκός αρνείται να χάσει κι όταν δεν γίνεται αλλιώς, τότε αναγκάζει τον αντίπαλό του να... βασανιστεί πολύ μέχρι να καταφέρει να του γδάρει το τομάρι!
Εν τέλει οι «πράσινοι» γνώρισαν την πρώτη ήττα τους, προς τέρψιν του βυθισμένου στην... απελπισία (μετά τις τρεις απανωτές ήττες) Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος είδε την ομάδα της τωρινής δουλειάς του να ρίχνει μετά από μια σκληρή μάχη στο καναβάτσο την ομάδα της καρδιάς του!
Αυτό είναι που έλεγε κι ο ΛεΠά, από δω η γυναίκα μου κι από εκεί το αίσθημά μου!
Για τους Τούρκους ο αγώνας ήταν ένας τελικός, αλλιώς αντίο ζωή! Ο Ομπράντοβιτς καλλιέργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και είδε τη μεν Φενέρμπαχτσε να προηγείται με 49-35, τον δε Παναθηναϊκό να μιμείται τον... ΑΓΟΡ επί ημερών Στέργιου Κουφού και να βαράει με βιασύνη και ασυστόλως τρίποντα (10/40 στον τελικό λογαριασμό, έναντι 15/26 σουτ δύο πόντων), αλλά κάποια στιγμή άλλαξαν τα κόζα!
Με τον χαρακτήρα που έχουν χτίσει οι «πράσινοι» και με την ικανότητά τους να ελέγχουν τον ρυθμό, όχι μονάχα ανασυντάχθηκαν (με καταλυτική την παρουσία του... προαναγγελθέντος από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, Λουκά Μαυροκεφαλίδη), αλλά χτύπησαν κιόλας στο ψαχνό και από το -14 βρέθηκαν στο +3 (64-67) χάρη στα τρία διαδοχικά τρίποντα του Μπράμος και του Φώτση.
Εμεναν δυόμισι λεπτά για τη λήξη, οι δυο ομάδες βρίσκονταν μεταξύ σφύρας και άκμονος και τότε δυο ολιγωρίες στα ριμπάουντ και το φονικό ένστικτο του Λίνας Κλέιζα επέτρεψαν στους Τούρκους να τρέξουν ένα σερί 7-0 και να αρπάξουν από τον Παναθηναϊκό το πανάκριβο λάφυρο...
Απέναντι σε μια ομάδα που ο ίδιος τη δίδαξε να παίζει με το μυαλό των αντιπάλων, ο Ομπράντοβιτς κλείδωσε τη ρακέτα και δεν άφησε πολλά περιθώρια στον Γκιστ και κυρίως στον Λάσμε, προκαλώντας τους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού να ζήσουν ή να πεθάνουν από τη γραμμή της ευλογίας και της κατάρας.
Στην αντίπερα όχθη ο Πεδουλάκης κατάφερε να αποβάλει από τους «πράσινους» τον πανικό και να τους κατευθύνει σε ένα πιο λελογισμένο στυλ παιχνιδιού ώστε να ανακτήσουν τις αρετές τους: την αμυντική λειτουργία, την καλή κυκλοφορία της μπάλας, τη δημιουργία (επτά παραπάνω ασίστ) κι ένα πιο πλουραλιστικό παιχνίδι στην επίθεση, είτε από το low post είτε στο pick `n' roll.
H κατάρα με τα τρίποντα έγινε ευλογία στο φινάλε, αλλά το κακό ήταν πως εκτός από τον Παναθηναϊκό που έβαλε πέντε από δαύτα στο τελευταίο πεντάλεπτο, την ίδια μετάλλαξη βίωσαν και οι Τούρκοι με τα χτυπήματα του Ονάν και του Κλέιζα. Ακολούθησε το φάουλ του Μπράμος στον Μπιέλιτσα ως προϊόν κακής εκτίμησης και υπερβάλλοντος ζήλου, αλλά σε κάθε (μελλοντική) περίπτωση το -5 δεν είναι δα και το Εβερεστ!
ΠΕΡΟ ΑΝΤΙΤΣ, ΤΟ... ΓΕΡΑΚΙ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ!
Λένε πως, εάν δεν ρωτήσεις, η απάντηση είναι πάντοτε «όχι», και αυτό το εμπέδωσε για τα καλά ο Πέρο Αντιτς. Μετά τη θητεία του στον Ολυμπιακό, ο 32χρονος Σκοπιανός φόργουορντ τόλμησε να ρωτήσει, κι έλαβε κιόλας ως απάντηση ένα μεγαλοπρεπέστατο «ναι»! Ναι (του είπαν οι Χοκς και το συνειδητοποιεί πλέον και κάθε αντίπαλός τους), μπορείς να παίξεις και μάλιστα να διακριθείς στο ΝΒΑ!
Αφού, λοιπόν, χρειάστηκε λίγο χρόνο για να εξοικειωθεί, αλλά και τη συμμαχία της τύχης που υπήρξε σκληρή προς τον συμπαίκτη του Αλ Χόρφορντ, ο ασουλούπωτος Πέρο μπήκε σε μια σειρά στο rotation της Ατλάντα (με μέσο όρο 16 λεπτά, 5.8 πόντους, 3.4 ριμπάουντ), σκοτώνει από τα 7,25 μ. και άρχισε να δημιουργεί... πελατολόγιο, το οποίο κοσμούν ακόμη και οι πρωταθλητές Μαϊάμι Χιτ!
ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ, ΙΔΟΥ Η ΒΙΤΟΡΙΑ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ!
Εγώ το γράφω για πλάκα, αλλά μερικές φορές το αστείο δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: την επόμενη φορά που (ό μη γένοιτο) ο Ολυμπιακός θα τιμωρηθεί από την Ευρωλίγκα με διεξαγωγή κάποιου αγώνα κεκλεισμένων των θυρών, αντί να ψάξει για άλλη στέγη, μπορεί να δηλώσει απευθείας τη «Fernando Buesa Arena»!
Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά απλώς συνεχίζεται, τόσο για τον Παναθηναϊκό που βρίσκει την ομάδα της Βιτόρια τέσσερις φορές απέναντί του όσο και για τον Ολυμπιακό, ο οποίος την αντιμετώπισε άλλες τόσες στην περσινή σεζόν και τη φορτώθηκε στην... καμπούρα του και στο φετινό Top-16.
Aπό το 2001, όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά μέχρι τώρα, ο Ολυμπιακός και η Λαμποράλ Κούτσα έχουν παίξει 22 φορές με απόλυτη ισορροπία αποτελεσμάτων (11-11).
Οι «ερυθρόλευκοι» χρειάστηκαν επτά χρόνια και έξι αποτυχημένες απόπειρες για να αλώσουν το οχυρό των Βάσκων, αλλά η αποψινή επιχείρησή τους είναι από άλλο ανέκδοτο: τώρα δεν χρειάζονται τη νίκη μονάχα προς χάριν της βαθμολογίας, της πρόκρισης και των ελπίδων τους να υπερασπιστούν έως το τέλος τα σκήπτρα τους, αλλά κυρίως για να γυρίσουν τον (κλειστό) διακόπτη, να βρουν ένα εφαλτήριο και να αφήσουν πίσω τους τη βαθιά κρίση που τους υποχρέωσε σε πέντε ήττες μέσα σ' έναν μήνα!
Κατόπιν τούτου, ιδού η Βιτόρια, ιδού και το πήδημα!
Πηγή: Goal