Όχι μόνο για την αποφόρτιση του κλίματος μετά τις τρεις συνεχόμενες εκτός έδρας ήττες, αλλά και για την καλύτερη ενσωμάτωση των νέων αποκτημάτων του Γενάρη και την καταγραφή συμπερασμάτων στο σημειωματάριο του Στέφενς.

Έχω κι εγώ μερικές δικές μου σημειώσεις από το παιχνίδι της Ριζούπολης και λέω να σας τις παραθέσω σκόρπιες, να τσεκάρουμε αν βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Ήμουν επικεντρωμένος κυρίως στα πρόσωπα βεβαίως κι εκεί θα μείνω, παρότι μπαίνω σε πειρασμό να μιλήσω και για σχηματισμούς και για τακτικές και αντιστέκομαι... Αλλά και για τα πρόσωπα, θα το κάνω όπως καταλαβαίνω εγώ και για όσα και όποιους εκτιμώ ότι αξίζει τον κόπο, αλλά και με σειρά... σπουδαιότητας:


Ο Νάτχο είναι πολύ πέρα από την μέση ποιότητα που έχει συνηθίσει να περιμένει το μάτι, όταν η μπάλα πάει στα πόδια ποδοσφαιριστή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γι αυτό κι ευφραίνει τις αισθήσεις με την απλότητα, την ορθή κρίση, τους χρόνους στους οποίους παίζει τη μπάλα και την αψεγάδιαστη γνώση των βασικών. Βεβαίως για να μπορέσεις να πείσεις ένα τέτοιο σπάνιο... πουλί να κάτσει παραπάνω από μια πρόσκαιρη κι αναπάντεχη στάση στα μέρη σου, πολλά θα πρέπει να συνηγορούν, αλλά αυτά είναι κουβέντες για άλλη ώρα...

ο Ινσαουράλδε μοιάζει επιτέλους ένας κανονικός, διπλωματούχος, με άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, σέντερ μπακ. Ψηλός και καλός στον αέρα, κοντρολαρισμένος χαμηλά και ψύχραιμος εκ πρώτης όψεως, θα πρέπει να ζυγιστεί βεβαίως στα δύσκολα πριν τα οριστικά συμπεράσματα, αλλά , ως τώρα, τέτοιον, δεν είχε ο ΠΑΟΚ. Με Κατσουράνη ή Τζαβέλλα θα μπορούσε να ζευγαρώσει. Με Μαντούρο ή Βίτορ, πολύ δύσκολα, σε ειδικές συνθήκες και για περιορισμένο χρόνο και τύπο αγώνων μόνο, ίσως...

Ο Κλάους ξανασυνδέθηκε με τα δίχτυα για τα καλά. Λυπάμαι που δε θα τον ξεφωνίζει ο μέσος χαχόλος με την ίδια ευκολία, αλλά μπορεί πάντα να του την λέει για το τατού – ξυπνητήρι, την ξανθιά γκόμενα στην Αθήνα και οτιδήποτε άλλο διευκολύνει τα κόμπλεξ του καθενός.

Ο Κουλούρης ντεμπουτάρει και σε σαρανταπέντε λεπτά, κάνει δυο γκολ... Δεν θέλω ποτέ να φουσκώνω κανενός πιτσιρίκου τα μυαλά, αλλά οφείλω να του γράψω τουλάχιστον, ότι η φωνή που έβγαλε “προσέξτε με”, ακούστηκε.

Ο Λούκας κουράζει με τις μουρμούρες πολύ πια. Συμπαίκτες, πάγκο, κόσμο κι... εμένα. Δεν διαθέτει στον ΠΑΟΚ (ακόμη τουλάχιστον) ούτε ιστορία, ούτε ειδικό βάρος, ούτε έδωσε πειστικά δείγματα αρχηγικής στόφας στα κρίσιμα, με συνέπεια και διάρκεια, ώστε να μην βάζει γλώσσα μέσα... Ας του πει κάποιος να το βουλώσει.

Ο Κάτσε γύρισε καλύτερος από ποτέ. Αν θέλει να το εξαργυρώσει πλήρως, πρέπει να μην ξεχνά ούτε στιγμή, πως οι κάρτες των διαιτητών για πάρτη του, θα βγαίνουν από το τσεπάκι... μόνες τους. Πόσο μάλλον όταν το πάει φιρί φιρί...

Ο Χούσεν έχει στοιχεία που οι άλλοι επιθετικοί του ΠΑΟΚ, δεν διαθέτουν. Μένει να τον μάθουν οι συμπαίκτες του και να τους μάθει κι εκείνος.

Ο Ολίσε πρέπει να βρει τον τρόπο που θα δίνει κάτι στον προπονητή του, όταν θα παίρνει την θέση ή του Λούκας ή του Στοχ και για όσο χρόνο συμβαίνει αυτό. Και οι νέες, καστανές ανταύγειες στο μαλλί, δεν φτάνουν.

Πηγή: fatgames.gr