Από το ξεκίνημα της σεζόν ο Ρόκο Ούκιτς έμοιαζε επηρεασμένος από τον τραυματισμό του και στους δύο αχίλλειους, τον οποίο αποκόμισε με τη συμμετοχή του στην εθνική ομάδα της χώρας του στο προηγούμενο Ευρωμπάσκετ. Έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα εκτός προπονήσεων και (κατά συνέπεια) αγωνιστικού ρυθμού, με αποτέλεσμα η επιστροφή του στην ενεργό δράση να κάνει περισσότερο… κακό, παρά καλό στον Παναθηναϊκό.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο Ούκιτς συνέχισε να πονάει, δεν έκανε (σχεδόν) καθόλου προπονήσεις προκειμένου να μείνει «φρέσκος» αλλά η ανάγκη του πλέι μέικερ ήταν τόσο μεγάλη μέσα στην ομάδα που ΔΕΝ μπορούσε να μείνει εκτός αγώνων. Από τη στιγμή, λοιπόν, που το βασικό σου πλέι μέικερ δεν είναι σε καλή κατάσταση ανεβαίνοντας επί καθημερινής βάσης τον δικό του… Γολγοθά (όπως είπε χαρακτηριστικά και ο Πεδουλάκης), ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο να μπορεί να κάνει τη διαφορά και να συνεχίσει από εκεί που είχε σταματήσει την περσινή σεζόν. Ήτοι τους τελικούς του πρωταθλήματος, όταν ήταν από τους πολυτιμότερους παίκτες του Παναθηναϊκού στο 3-0 έχοντας κατά μ.ο. 13 πόντους με 50% στα δίποντα, 50% στα τρίποντα και 2,2 ασίστ.
Ο τραυματισμός έγινε καθημερινό του βίωμα με αποτέλεσμα να έχει αντίκτυπο και στο παιχνίδι της ομάδας. Αποκορύφωμα η αναμέτρηση στη Μάλαγα, όπου ήταν κακός σε άμυνα και επίθεση παρασύροντας στην μετριότητα και την υπόλοιπη ομάδα. Γιατί, κακά τα ψέματα. Αν δεν «τραβήξει» ο πλέι μέικερ, δύσκολα «τραβάει» ολόκληρη η ομάδα. Και ο Πεδουλάκης ξέρει τι του γίνεται. Ξέρει που «πονάει» ο Παναθηναϊκός, ξέρει ότι χρειάζεται υπομονή και αυτό είναι κάτι που παραδέχθηκε δημόσια μετά το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Γνωρίζει ποια είναι τα προβλήματα της ομάδας του και καθημερινά προσπαθεί να βρει την καλύτερη δυνατή λύση.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο ματς είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός έχει πάρει για τα καλά τον αέρα του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ. Αν και ήταν ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες και στο ένα σουτ, η ιστορία έγραψε ότι οι «πράσινοι» σημείωσαν την 3η σερί νίκη τους στα μεταξύ τους ματς. Και στην τελική αυτό είναι που μένει στο τέλος. Εδώ ισχύει το ότι τίποτα στην ζωή δεν είναι τυχαίο… Και πώς να είναι όταν κρατούν και πάλι τον Ολυμπιακό στα χαμηλά. Οταν δεν τον αφήνουν να κάνει το παιχνίδι του, αλλά τον αναγκάζουν να ακολουθήσει το σετ παιχνίδι. Αυτό κάτι λέει!
Επίσης οι παίκτες του Παναθηναϊκού κράτησαν τον Σπανούλη στις «μηδέν» ασίστ και τον ανάγκασαν να κάνει ένα ακόμη τραγικό ματς στην επίθεση με 2/12 σουτ. Κι αυτό κάτι λέει… Και όλα αυτά χωρίς να έχει ο Τζέιμς Γκιστ τον ενεργό ρόλο στο μαρκάρισμα του Σπανούλη όπως στα προηγούμενα ματς. Ήταν ανέτοιμος, εκτός ρυθμού και με εξαίρεση δυο-τρεις φάσεις, εκείνος που είχε επωμιστεί τον αρχηγό του Ολυμπιακού ήταν -ως επί των πλείστων- ο Ούκιτς. Επίσης και αυτό κάτι λέει… Και επανέρχομαι στον Κροάτη, ο οποίος θεωρώ ότι είναι το μεγαλύτερο κέρδος του Παναθηναϊκού από αυτό το ματς. Ίσως και μεγαλύτερο από τη νίκη, κάτι που (λογικά) θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
Μέχρι σήμερα αποτελούσε (για τους δικαιολογημένους λόγους που αναφέραμε) τη «μαύρη τρύπα» και μόλις πήρε τα πάνω του, φάνηκε η διαφορά σε ολόκληρη τη λειτουργία της ομάδας. Τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση, αφού ήταν –μαζί φυσικά με τον Λάσμε- εκείνος που έκανε τη διαφορά στο ντέρμπι. Θέλετε λόγω εγωϊσμού; Θέλετε λόγω της έλευσης του Ζακ Ράιτ; Πάντως φάνηκε ξεκάθαρα πόσο πολύ απουσίαζε ο ΚΑΛΟΣ Ούκιτς από τον Παναθηναϊκό. Η εμφάνισή του στο ντέρμπι ίσως να λειτουργήσει ως ψυχολογική «ένεση» ενόψει της συνέχειας, αφού ο Κροάτης αποτελεί σημαντικό κομμάτι του «πράσινου» παζλ. Είχε ανάγκη μια τέτοια εμφάνιση. Και όσο παίζει καλά θα μειώνονται και τα προβλήματα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.
Εκτός απρόοπτου ο Ούκιτς θα έχει την ευκαιρία να ξεκουράζεται περισσότερο, αφού δύσκολα θα συνεχίσει στο πρωτάθλημα της Basket League ΟΠΑΠ μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Λογικά τη θέση του θα πάρει ο Ράιτ, τόσο για να μπει στο κλίμα της ομάδας και να αφομοιώσει τη φιλοσοφία του Πεδουλάκη και τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, όσο και για να κρατιέται «φρέσκος» ο Ούκιτς στα παιχνίδια της Ευρωλίγκας.
Από εκεί και πέρα, ο Πεδουλάκης απάντησε σε κάτι το οποίο έχουμε γράψει εδώ και πολύ καιρό. Τόσο ο Νίκος Παππάς, όσο και ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς θα πάρουν τις ευκαιρίες που τους αναλογούν όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Όπως είπε ο κόουτς των «πρασίνων» χρειάζεται χρόνος για να γίνουν κάποιοι παίκτες high class και να μπορούν να σταθούν στο επίπεδο της Ευρωλίγκας.
Στο κάτω-κάτω της γραφής εσείς νομίζετε ότι θέλει να κρατάει «κλειστό» το rotation και να μην έχει περισσότερες λύσεις στα χέρια του; Ρητορικό το ερώτημα... Ναι, υπάρχει κούραση. Κάτι το οποίο έχουμε επισημάνει. Όμως –και με βάση τα λεγόμενα του Πεδουλάκη- αποδεικνύεται ότι είναι προτιμότερο να παίζουν οι λίγοι που μπορούν, παρά να παίζουν όλοι για χάρη του rotation με τον κίνδυνο της ήττας να γίνεται μεγαλύτερος. Και ο Ράιτ είναι ένας παίκτης που θα βοηθήσει (και) σε αυτόν τον τομέα…
Πηγή: Sentragoal.gr