Αν υπήρχε βραβείο εφευρετικότητας στο μπάσκετ, τότε θα μπορούσε κάλλιστα ο Αργύρης Πεδουλάκης να βραβευτεί ως ο άλλος «Κύρος Γρανάζης» που καταφέρνει ό,τι δεν έχουν ανακαλύψει εδώ και μια τριετία όλοι οι προπονητές του ευρωπαϊκού μπάσκετ...

Το «μυστικό κόλπο» με την άμυνα του Σπανούλη που κανείς άλλος, πλην του Παναθηναϊκού, δεν μπορεί να εφαρμόσει, έχει μετατρέψει τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό σε ρουτίνα.

Οταν επί επτά σερί ματς, ο Παναθηναϊκός νικάει τον «αιώνιο» αντίπαλο με ίδιο ή παρόμοιο τρόπο, τότε είναι σαφές πως όχι μόνο του έχει πάρει τον αέρα, αλλά έχει βρει ένα μαγικό κόλπο για να «γειώνει» κάθε έμπνευση του Μπαρτζώκα που μοιάζει να παίζει το παιχνίδι «ψάξε, ψάξε, δεν θα το βρεις».

Ολη η ιστορία των αγώνων κρύβεται πίσω από τον άνθρωπο - κλειδί που δεν είναι άλλος από τον Βασίλη Σπανούλη. Κι έχω την αίσθηση πως όποιος προσπαθεί να εξηγήσει μόνο αγωνιστικά το πρόβλημα του Ολυμπιακού, πιθανότατα δεν θα βρει και τη λύση του προβλήματος.

Η περίπτωση του Σπανούλη είναι η πλέον χαρακτηριστική για να καταγράψει κανείς τη «ζαλάδα» που έχει ο Ολυμπιακός κάθε φορά που αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό... Σε τέτοια ματς χρειάζονται τρία πράγματα σε επίπεδο πνευματικής προετοιμασίας: «Καθαρό» μυαλό, αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Αν τα αναλύσετε και τα τρία στοιχεία απουσιάζουν από τον Βασίλη Σπανούλη σε όλα τα ματς απέναντι στους «πράσινους».

Είναι δεδομένο ότι ο Πεδουλάκης έχει καταφέρει δύο πράγματα απέναντι στον κορυφαίο γκαρντ της Ευρωλίγκας. Πρώτον, να τον εγκλωβίσει αγωνιστικά και δεύτερον να του «χαλάσει» το μυαλό.
Από τη μία ο Σπανούλης ξέρει ότι πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, από την άλλη βλέπει πως είναι στοχευμένος στην άμυνα του Παναθηναϊκού και δείχνει να μην πιστεύει πως θα πετύχει στην προσπάθειά του.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα που λένε και στην περίπτωση του αρχηγού του Ολυμπιακού ταιριάζει γάντι, καθώς προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως είναι σε θέση να... γκρεμίσει τον τοίχο που στήνει ο Πεδουλάκης στην περιφερειακή άμυνα.

Ο Μπαρτζώκας ζητάει από τον Σπανούλη να γίνει πιο επιθετικός, και δεν έχει άδικο, με τη διαφορά ότι δεν του παρέχει τίποτα διαφορετικό καινούριο για να το κάνει πράξη. Είναι πλέον εικόνα που έχει χαραχθεί στη μνήμη όλων όσων έχουν παρακολουθήσει τα παιχνίδια. Ο Ντάνστον να ανεβαίνει ψηλά για το καθιερωμένο πικ εντ ρολ, ο Γκιστ ή ο Λάσμε να βγαίνουν στον Σπανούλη και ο διεθνής γκαρντ να κρατάει την μπάλα στα χέρια του μέχρι να πάρει τη μεγάλη απόφαση.

«Να σουτάρω με το βηματάκι πίσω ή να ρισκάρω τη διείσδυση με τον κίνδυνο της τάπας;» μοιάζει να αναρωτιέται όση ώρα «ψάχνει» την απάντηση κι όποιος έχει παίξει μπάσκετ, αντιλαμβάνεται πως αυτή και μόνο η διαδικασία είναι αρκετή για να καταστρέψει μια επίθεση.

Ο Πεδουλάκης λοιπόν έχει αναγκάσει τον Σπανούλη να μπει στην παραπάνω διαδικασία... Να σκέφτεται πολύ περισσότερο απ' ό,τι πρέπει, με αποτέλεσμα να καταλήγει σε επιλογές που δεν τις πιστεύει ακόμη και ο ίδιος.

Το εντυπωσιακό μάλιστα στο παιχνίδι της Πέμπτης δεν ήταν τα 2/12 σουτ και 1/2 βολές για τον Σπανούλη, αλλά το μηδέν στη δημιουργία! Τελείωσε τον αγώνα με μηδέν ασίστ, ενδεικτικό του εγκλωβισμού του και της κακής ψυχολογικής προετοιμασίας για το συγκεκριμένο παιχνίδι... Ολο το κόλπο στην άμυνα των «πράσινων» δεν είναι άλλο από το πρώτο βήμα του διεθνούς γκαρντ. Απ' αυτή την επιλογή άρχισε ο Πεδουλάκης να «σφηνώνει» στο μυαλό του Σπανούλη.

Ο «Αρτζι» έχει επιλέξει παίκτες με πολύ γρήγορα πόδια που στην πρώτη ντρίπλα, στην πρώτη κίνηση του Σπανούλη, μπορούν να κλείσουν τον διάδρομο και ταυτόχρονα να σηκώσουν το χέρι για να αποτρέψουν το σουτ.

Ολες οι προσπάθειες του Σπανούλη ήταν τραβηγμένες, κι ακόμη πιο τραβηγμένες ήταν οι διεισδύσεις του, έχοντας πάντα μπροστά του κάποιον παίκτη που δεν έμενε πίσω του στην πρώτη ντρίμπλα. Αν μελετήσει κανείς τα επτά παιχνίδια, θα διαπιστώσει πως ματς με ματς μειώνονται οι προσπάθειες του Σπανούλη για τις γνωστές «μπούκες» του στην καρδιά της ρακέτας. Είναι ενδεικτικό της ανασφάλειας που νιώθει ο ίδιος πως είτε θα κοπεί, είτε θα υποχρεωθεί σε λάθος πάσα, όπως έγινε στην πρώτη του απόπειρα στο ξεκίνημα του χθεσινού (20/2) παιχνιδιού...

Στο ερώτημα «μα κανείς άλλος δεν μπορεί να κόψει το πρώτο βήμα του Σπανούλη;» η απάντηση είναι πως «μπορεί», αρκεί να έχει παίκτες με παρόμοια χαρακτηριστικά και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν πολλές ομάδες στην Ευρώπη που να διαθέτουν τόσα πολλά κορμιά σαν κι αυτά που χρειάζονται για να κλείσει ο διάδρομος στον Σπανούλη...

Πηγή: Goal

Μπάσκετ SPORTS