Ένα γαλόνι στη στολή

Πειράζει να ευλογήσουμε κι εμείς τα γένια μας, μια στο τόσο; Ο εκλιπών γενειοφόρος, που τόσο μας λείπει, θα ένιωθε υπερήφανος για τη δουλειά των κληρονόμων του.

Ο Φώτης Κατσικάρης και ο Μάνος Μανουσέλης ανέλυσαν άρτια το ντέρμπι, ο πρώτος από το ΟΑΚΑ πριν, στη διάρκεια και μετά τον αγώνα, ο δεύτερος από το στούντιο. Βοήθησε, βεβαίως, το ίδιο το ματς. Παίχτηκε μπάσκετ αυτή τη φορά, όχι πόλεμος.

Ο δείκτης της κακοπιστίας έμεινε απρόσμενα χαμηλά, ίσως επειδή σφύριζαν ξένοι διαιτητές. Μάλιστα η φιλοσοφία τους βοήθησε πολύ στην απρόσκοπτη ροή του παιχνιδιού. Η κερκίδα ήταν ασυνήθιστα για «πρασινοκόκκινο» ντέρμπι ήρεμη, αφού ο δικαστής της Ευρωλίγκας δεν αστειεύεται όσο αστειεύεται η τυφλή ελληνική δικαιοσύνη.

Παίκτες και προπονητές είχαν το κεφάλι τους ήσυχο για να χαράξουν και να εφαρμόσουν τη στρατηγική τους, δίχως ασπιρίνες, δίχως ωτασπίδες και δίχως άναρθρες κραυγές. Παρά το αναπόφευκτο έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με τον αλησμόνητο ημιτελικό του 2009 (όταν έπαιζαν μεταξύ άλλων Γιασικεβίτσιους, Πέκοβιτς, Παπαλουκάς, Τσίλντρες, Πάργκο, Νίκολας, Μπουρούσης και ο Μπατίστ στα ντουζένια του), η λέξη «Βερολίνο» ανέβηκε συχνά στα χείλη μας.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει βρει εδώ και καιρό το κουμπί του Ολυμπιακού. Αυτή τη φορά, δυσκολεύτηκε να το πιέσει. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αράδιασε στο παρκέ καινούρια ερωτήματα και οδήγησε τον Ολυμπιακό στην τελική ευθεία, με βραχεία κεφαλή, μολονότι πήρε ελάχιστα πράγματα από τον διστακτικό Σπανούλη.

Η τακτική που ήθελε κάθε μπάλα να περνάει από το low post, με παίκτη-αιχμή τον καταπληκτικό Περπέρογλου, ξεχαρβάλωσε την άμυνα του Παναθηναϊκό, αφού έφερε εύκολα καλάθια από το «βαμμένο» ή μακρυνά σουτ χωρίς αντίσταση (Μάντζαρης, Λοτζέσκι, Κατσίβελης, Σλούκας).

Στο τέλος, όμως, ο μυώδης Λάσμε έχτισε αδιαπέραστο τείχος στα μετόπισθεν και ο Ολυμπιακός επιστράτευσε τον αυτόματο πιλότο που τον θέλει να ψάχνει τα κρίσιμα καλάθια στη γραμμή του τριπόντου. Ηταν ένα ασυγχώρητο λάθος. Στις τελευταίες 4 επιθέσεις του, ο φιλοξενούμενος δεν πλησίασε καν το καλάθι.

Ο Ολυμπιακός τελείωσε το ντέρμπι με συγκομιδή 62 πόντων. Στα 10 ντέρμπι της εποχής Πεδουλάκη, ο μέσος όρος των «ερυθρόλευκων», τους οποίους ελάχιστα βοήθησε ο μανδύας του πρωταθλητή Ευρώπης, είναι μόλις 61,3 , δηλαδή μειωμένους κατά 17 πόντους από τη συνηθισμένη τους παραγωγή στην Ευρωλίγκα.

Ο Παναθηναϊκός ζορίστηκε, αλλά κράτησε το μυαλό του ανάμεσα στ'αυτιά του όταν χρειάστηκε να ισορροπήσει στο τεντωμένο σχοινί. Οι επιλογές του στο τελευταίο τρίλεπτο (δύο ποσταρίσματα, ένα μπάσιμο του Ούκιτς, μία διείσδυση του Διαμαντίδη σε αναζήτηση επαφής) ήταν όλες σωστές και δικαιώθηκαν.

Οι φάσεις που έκριναν το ντέρμπι ήταν άλλο ένα γαλόνι στη στολή του προπονητή του. Σπανίως αποφασίζει ο Αργύρης Πεδουλάκης να υπερασπιστεί δημόσια τα αυτονόητα, αλλά αυτή τη φορά ήταν αδύνατο να κρατηθεί. Τον έπνιγε το δίκαιο. Μολονότι ξεκίνησε να σπέρνει πάνω σε καμμένη γη μετά τη φυγή του Ομπράντοβιτς και μίας πλειάδας αστέρων, με αισθητά μειωμένο προϋπολογισμό, κρατάει τη σημαία ψηλά και δείχνει ξανά και ξανά την πλάτη του στον Ελληνα κατακτητή της Ευρώπης.

Και όμως, αμφισβητείται διαρκώς, από κύκλους που θα'πρεπε να ξέρουν καλύτερα. Τι άλλο πρέπει να κάνει για να πείσει;

Πηγή: novasports.gr