Τη στιγμή που ο Φαΐσκα πιάνει την κεφαλιά και ο Διούδης αποκρούει, ο μοναδικός άνθρωπος που έχει άποψη σε απόλυτο βαθμό εάν περάσει ή όχι τη γραμμή είναι ο βοηθός. Κανείς μα κανείς άλλος.

Κανείς άλλος δεν έχει και δεν μπορεί να έχει άποψη. Μόνο η τηλεοπτική κάμερα, αλλά αυτή δεν υπήρχε στην ίδια ευθεία. Οπότε ο βοηθός και η ψυχή του γνωρίζουν εάν καταδίκασαν τον Αρη ή αν μέτρησαν κανονικά το γκολ του Πλατανιά.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η ουσία είναι ότι αυτή η ήττα καταδικάζει τον Αρη σε οριστικό θάνατο. Οι ελπίδες του πλέον για παραμονή εξανεμίστηκαν, χάθηκαν. Και εδώ προσέξτε, διότι αυτό το παιχνίδι ήταν μία κατηγορία για τις δύο ομάδες και κυρίως για τον Αρη.

Και η σημασία της παρουσίας του συνδρομητικού καναλιού που έχει τα δικαιώματα μετάδοσης των αγώνων πρωταθλήματος είναι καταλυτική, είναι καθοριστική. Και θα πρέπει οι άνθρωποι της Nova να σκύψουν με επιμέλεια σε αυτό το θέμα, και εξηγούμαι: Εάν υπήρχε στην ευθεία της τελικής γραμμής τηλεοπτική κάμερα θα είχε διευκρινιστεί μέσα σε ένα δευτερόλεπτο η φάση και θα είχε φανεί εάν ήταν γκολ ή όχι και σήμερα δεν θα δικαιούνταν να μιλήσει κανείς.

Σημασία για τη Θεσσαλονίκη έχει αυτή τη στιγμή ότι βρίσκεται για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού στην πιο ταπεινωτική και θλιβερή περίοδο. Και μπορεί οι Μάνταλοι να δίνουν το τελειωτικό κτύπημα, αλλά την καταστροφή την προκάλεσαν οι ίδιοι οι παράγοντες των τριών ομάδων (διότι και ο ΠΑΟΚ στον ίδιο παρανομαστή θα ήταν εάν δεν εμφανιζόταν ο Σαββίδης) που μένουν ατιμώρητοι. Που δημιούργησαν απίστευτα χρέη, που διέλυσαν τις ομάδες.

Οπως ατιμώρητοι παραμένουν εκείνοι που έστειλαν τον Γκάλη στον Παναθηναϊκό, τον Φασούλα στον Ολυμπιακό, τον Διαμαντίδη, τον Χατζηβρέτα, τον Κόρφα, τον Σχορτσιανίτη, τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Δημητριάδη, τον Κωφίδη, τον Κωστή και τόσους άλλους.

Πηγή: Goal