Κι αυτό που έγινε ήταν ένα μέτριο παιχνίδι από πλευράς Παναθηναϊκού με μπόλικο κατενάτσιο από πλευράς Εργοτέλη και τον Δελφάκη να σφυρίζει ανέμελα. Δεν υπάρχει λόγος κανένας να μένει κολλημένος στο χθες, αντίθετα είναι πολύ χρήσιμο στην ομάδα να εντοπίσουν τα λάθη και να βρουν τρόπους να μην τα ξανακάνουν.
Διότι και σε άλλα παιχνίδια είναι πιθανό ο αντίπαλος να παίξει και πολύ σφιχτή άμυνα και να κάνει καθυστερήσεις. Το θέμα είναι τι πρέπει να κάνει και τι να μην κάνει ο ίδιος ο Παναθηναϊκός.
ΠΑΝΩ απ' όλα πρέπει να παραμείνει ψύχραιμος. Με τον Εργοτέλη σχεδόν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο τα νεύρα ήταν τεντωμένα κι αυτό το έβλεπες στις αντιδράσεις του Αναστασίου, στον Ζέκα κι αρκετούς ακόμα παίκτες (καθόλου τυχαίες οι πέντε κάρτες σε «πράσινους», παρ' όλο που ο Παναθηναϊκός είχε την κατοχή μπάλας και προσπαθούσε να βάλει γκολ) κι όπως είναι λογικό ο εκνευρισμός πέρασε και στην εξέδρα. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνει η τελευταία καλή προσπάθεια του Παναθηναϊκού κάπου στο 75' και για τα επόμενα 20 λεπτά, είχαμε μόνο νεύρα, γκρίνιες και θεατράλε πτώσεις στο χορτάρι.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ζητούμενο είναι η αποφυγή των λαθών. Στο ξεκίνημα της επανάληψης έμεινε ο Μπαντιμπανγκά ανενόχλητος με την μπάλα στα πόδια του λίγα μέτρα από το τέρμα. Εχουμε ξαναδεί το έργο να τρώει ο Παναθηναϊκός εύκολα γκολ φέτος, από ομάδες που του κάνουν ελάχιστες ευκαιρίες. Κι αν ο αντίπαλος βάλει το γκολ που ψάχνει, τότε κλείνεται και κάνει τη ζωή των «πράσινων» πολύ δύσκολη.
ΤΟ ΤΡΙΤΟ, είναι να μπορεί ο Παναθηναϊκός να «τελειώνει» ματς τα οποία μοιάζουν του χεριού του. Που προηγείται, που δείχνει να έχει τον έλεγχο και αρκεί να βάλει ένα δεύτερο γκολ για να κλειδώσει τη νίκη. Αρκετές φορές δεν το έχει καταφέρει, έχει αφήσει τον αντίπαλο μέσα στο ματς με το ρευστό 1-0. Αντί λοιπόν να κάνει ο Παναθηναϊκός το 2-0, δείχνει σαν να χαλαρώνει ή σαν να πιστεύει ότι θα μπει το δεύτερο γκολ σχεδόν από μόνο του. Και μετά τρέχει και δεν προλαβαίνει, με τον Αναστασίου να ρίχνει στο χορτάρι όποιον έχει και δεν έχει, μπας και φτάσει στη νίκη.
ΕΝΑ από τα λίγα θετικά του μέτριου ματς με τον Εργοτέλη πάντως, ήταν ο Πέτριτς. Μπορεί να μην είναι 100% έτοιμος, όμως η κλάση και η ποιότητά του παραλίγο να τον χρίσουν σκόρερ. Παίκτης που μπορεί να συνεργαστεί καλά με τον Μπεργκ, που μπορεί να φτιάξει φάση από το πουθενά και μπερδεύει την αντίπαλη άμυνα, η οποία δεν μπορεί να εστιάσει πάνω στον Μπεργκ όταν υπάρχει και δεύτερη απειλή, όπως είναι ο Κροάτης.
Πηγή: SportDay