Παίκτες χωρίς άλλοθι

Νόμιζα ότι μια ήττα π.χ. θα τον έβαζε στην υποχρέωση να προσέξει πολύ στις τελευταίες αγωνιστικές. Δεν ισχύει τίποτε από αυτά, αλλά και πάλι η Τούμπα είναι μια δοκιμασία.

Δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει αύριο στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ, τον καιρό του Χουμπ Στέφενς, μπορεί εκτός Βορείου Ελλάδος να χανόταν, αλλά στην Τούμπα είχε βρει μια σειρά κι είχε καλά αποτελέσματα. Ακόμα και σε ματς που δεν έπαιξε σούπερ ποδόσφαιρο, με τον ΟΦΗ π.χ. ή ακόμα και με τον Πανθρακικό ή τον Λεβαδειακό, του αρκούσε ένα ξέσπασμα στο δεύτερο ημίχρονο συνήθως για να πάρει ή να διευρύνει τη νίκη. Αν αυτό ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς του Στέφενς, θα έλεγα ότι το αυριανό ματς για τον ΠΑΟΚ θα είναι δύσκολο: δεν είναι όμως έτσι. Οι άνετες νίκες του ΠΑΟΚ στην Τούμπα είχαν να κάνουν αποκλειστικά με τους παίκτες. Το μόνο χρήσιμο που έκανε ο Στέφενς ήταν ότι από τη στιγμή που έκανε κάποιες επιλογές παικτών στις μεταγραφές ο ίδιος (Μάρτενς, Μαντούρο, Χούσεν) δημιούργησε κάποιου τύπου εσωτερικό ανταγωνισμό. Δυστυχώς όμως, δεν έκανε τίποτε άλλο.

Πρακτική
Η πρακτική του Στέφενς στα περισσότερα ματς στην Τούμπα υπήρξε από την αρχή του πρωταθλήματος περίπου η ίδια. Στα πιο πολλά ματς, όταν η ομάδα δυσκολευόταν στο δεύτερο ημίχρονο, έριχνε στο γήπεδο κάποιους κυνηγούς. Η στάνταρ αλλαγή του ήταν το πέρασμα του Βούκιτς. Στον πρώτο γύρο μαζί με τον Βούκιτς μπορεί να έμπαινε στο τέλος κι ο Νέτσιντ, ο Ολίσε ή ο Σαλπιγγίδης, αν δεν ξεκινούσε στο ματς. Στον δεύτερο γύρο, που λύσεις υπήρχαν πιο πολλές έμπαινε ο Βούκιτς πάντα και μαζί του ο Χούσεν, ο Στοχ, ο «Σάλπι», ο Λίνο κ.τλ. Γενικά όποιος καλός δεν είχε ξεκινήσει είχε την ευκαιρία να δείξει ότι ο κόουτς τον αδίκησε! Επειδή αρκετοί το κατάφεραν, ο Στέφενς πέτυχε το αντίθετο από αυτό που περίμενε: οι παίκτες δεν χαίρονταν για την καλή τους εμφάνιση, αλλά είχαν όλοι το βλέμμα του αδικημένου. Και κάπως έτσι χάθηκε η όποια ψυχική επαφή υπήρχε.

Φυγή
Με τη φυγή του Στέφενς υπάρχουν δυο δεδομένα. Το πρώτο ότι θα ασχοληθούν με την ομάδα πιο πολύ όλοι -δεν μιλάω μόνο για τους παίκτες, αλλά και για τους παράγοντες που θέλουν να αποδείξουν στον Σαββίδη ότι οι παίκτες που έφεραν είναι καλοί. Το δεύτερο ότι οι παίκτες δεν έχουν το παραμικρό άλλοθι. Κερδίζοντας τον Ολυμπιακό, οι πιο πολλοί από δαύτους θα εξασφαλίσουν ηρεμία για καιρό. Πίεση θα υπάρξει πάλι στους ημιτελικούς του Κυπέλλου -ίσως και στα πλέι οφ, ειδικά αν ο ΠΑΟ αδειοδοτηθεί. Νομίζω ότι ο Γεωργιάδης θα πει στους παίκτες ότι ενενήντα λεπτά μπορεί να τους εξασφαλίσουν δυο μήνες ησυχίας.

Δοκιμασία
Ο Γεωργιάδης έχει ξαναπεράσει τη δοκιμασία πέρυσι και τη γνωρίζει. Ωστόσο, σε σχέση με πέρυσι, μπορεί να περιμένει περισσότερη βοήθεια από την ίδια την ομάδα. Αν παίξει ο Κατσουράνης, ο ΠΑΟΚ έχει τρεις προπονητές στο γήπεδο -έναν σε κάθε γραμμή: ο Κατσουράνης στην άμυνα, ο Νάτχο στη μεσαία γραμμή κι ο Σαλπιγγίδης ή ο Βούκιτς στην επίθεση είναι παίκτες που μπορεί να διαχειριστούν τη δυσκολία της κατάστασης -με μεγαλύτερο κέφι μάλιστα από ό,τι το έκαναν με τον Στέφενς. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει ανάγκη από τακτική καθοδήγηση: έχει πολλά μεγάλα παιδιά που ξέρουν τι χρειάζεται και τι δεν επιτρέπεται στο ματς. Εχει κυρίως ανάγκη από ψυχολογία και μυαλό.

Περιέργεια
Κι ο Ολυμπιακός; Εχω μεγάλη περιέργεια να δω ποια θα είναι η αντίδραση όχι μόνο μετά την ήττα με τον ΠΑΟ, αλλά και έπειτα από μια εβδομάδα όπου οι πιο πολλοί έλειπαν με τις εθνικές ομάδες. Ο Κάμπελ δυο φορές που είχε πάει στη χώρα του για να δώσει φιλικά αγωνίστηκε στην επιστροφή του μόνο ένα ημίχρονο: ήταν πάντως καλός και με τον Πλατανιά και με τον Πανθρακικό. Ο Βαλντές κι ο Πέρες δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουν σε αυτή τη δοκιμασία -υποθέτω πως τους έχει ξανατύχει, αλλά η Τούμπα δεν συγκρίνεται με τίποτα. Ο Μίτσελ σίγουρα περιμένει να πάρει πράγματα από το Μασάντο, τον Σάμαρη, ίσως τον Παπάζογλου, σίγουρα τον Ιμπαγάσα. Αλλά όλοι αυτοί ήταν οι μεγάλοι αποκλεισμένοι του ντέρμπι με τον ΠΑΟ και δεν ξέρω αν θα αντιμετωπίσουν την αυριανή υποχρέωση με κέφι ή ως ευκαιρία για να δείξουν μια κάποια πικρία για τις επιλογές του κόουτς την προηγούμενη εβδομάδα.

Παρέλαση
Κάθε μέρα προτείνεται στην ΕΠΟ κι ένας καινούργιος προπονητής για τη θέση του Σάντος. Πληθαίνουν επίσης οι φήμες ότι ο Σάντος έχει συμφωνήσει με τον ΠΑΟΚ κτλ. Να σας πω τι ξέρω και για τα δύο.

Η ΕΠΟ θέλει έναν ξένο προπονητή στη θέση του Πορτογάλου, αλλά αυτό είναι το μόνο για το οποίο όλοι συμφωνούν. Στην Ομοσπονδία υπάρχουν οι ρεαλιστές κι οι προβληματισμένοι -ονόματα δεν λέω. Οι ρεαλιστές λένε ότι η Εθνική έχει ένα δεδομένο κορμό, έχει ένα δικό της τρόπο να παίζει και ότι όποιος την αναλάβει δεν χρειάζεται να πειράξει και πολλά. Αυτοί θα ήθελαν στη θέση του Πορτογάλου έναν ξένο που να έχει περάσει από την Ελλάδα και να ξέρει την ομάδα: έναν Γιοβάνοβιτς π.χ. ή έναν Μπόλονι ή έναν Εκτορ Κούπερ. Οι προβληματισμένοι από την άλλη, λένε ότι η φυγή του Σάντος είναι κι ευκαιρία για λίγη ανανέωση και για ξεκίνημα ενός νέου κύκλου. Λένε ότι πίσω από τους τωρινούς υπάρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά που περιμένουν την ευκαιρία τους και πως ο σχετικά βατός όμιλος, στον οποίο η ομάδα βρίσκεται στα προκριματικά του Euro, επιτρέπει χτίσιμο. Αυτοί καλοβλέπουν περιπτώσεις προπονητών που θα 'θελαν να αλλάξουν πολλά. Εκτός από τον Αγκίρε, συζητάνε και για Μπιέλσα, Αλέγκρι, Σάαφ που έχουν προταθεί. Το κακό είναι ότι αυτοί κοστίζουν πολλά -το καλό ότι όλοι έρχονται τρέχοντας.

Ο Σάντος θα πάει στον ΠΑΟΚ, αλλά θέτει έναν όρο: θέλει ως απευθείας συνομιλητές μόνο τον Ζαγοράκη και τον Βρύζα -πλην φυσικά του Σαββίδη. Πιστεύω ότι και με τους δύο έχει μιλήσει και ότι μετά τη συζήτηση μαζί τους προέκυψαν κι οι διαρροές για συμβόλαια πενταετή κτλ. Στα χρήματα θα τα βρουν εύκολα πιστεύω. Αλλά ο Τσιστιακόφ κι οι λοιποί Ρώσοι συνεργαζόμενοι με την ομάδα δεν τρώγονται εύκολα.