Δεν είχε καθόλου άδικο ο Βαγγέλης Αγγέλου όταν χθες το πρωί (στον ραδιοφωνικό αέρα του Sentra 103,3) του ζήτησα να μου σχολιάσει την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Παναθηναϊκού από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και μου είπε ότι «και ο Ράιλι κάπως έτσι πήρε τους Λέικερς»!

Τον άκουσα και δεν παραξενεύτηκα, ούτε θεώρησα ειρωνική τη δήλωσή του, άλλωστε εκτός από τον Ράιλι κάπως έτσι είχε πάρει τους Σπερς και ο Γκρεγκ Πόποβιτς!

Το είχα γράψει και τις προάλλες αυτό, επισημαίνοντας εκ προοιμίου ότι οποιαδήποτε αντιδιαστολή ή σύγκριση θα συνιστούσε ιεροσυλία, αλλά όντως μερικές φορές η Ιστορία επαναλαμβάνεται και μένει να δούμε την κατάληξη αυτού του remake…

Για να μη μένουν κενά στη διήγηση, υπενθυμίζω ότι ο Ράιλι μετά το τέλος της αγωνιστικής καριέρας του, έκανε τον τηλεσχολιαστή και στη συνέχεια κάθισε στον πάγκο των Λέικερς ως ασίσταντ κόουτς του τρελού επιστήμονα του «run and gun» Πολ Ουέστχεντ, ο οποίος απολύθηκε μετά τον έκτο αγώνα της σεζόν 1981-82, πληρώνοντας (και) την γκρίνια του Μάτζικ Τζόνσον. Εκείνη τη στιγμή ο Πατ βρισκόταν στο γραφείο Τύπου και μάλιστα (όπως αποκαλύπτει στην αυτοβιογραφία του) έτρωγε τηγανιτές πατάτες και τα χέρια του ήταν λαδωμένα!

Τα σκούπισε πρόχειρα και ενώ ο (συχωρεμένος από πέρυσι) ιδιοκτήτης των Λέικερς Τζέρι Μπας είχε εισπράξει αρνητική απάντηση από τον θρύλο της ομάδας Τζέρι Γουέστ, ο Ράιλι βρήκε την τόλμη να παρουσιαστεί ενώπιόν του και να του πει...

«Εάν δεν ενδιαφέρεται κανείς άλλος γι' αυτήν τη θέση, θα χαιρόμουν πολύ να μου την εμπιστευθείτε»!

Ο Μπας τον κοίταξε καλά καλά, τον μέτρησε, κι αφού ο Γουέστ αρνιόταν πεισματικά ν' αναλάβει τη δουλειά, την έδωσε στον Ράιλι και ασφαλώς δεν μετάνιωσε ποτέ γι' αυτήν την ριψοκίνδυνη απόφασή του...

Δεν ξέρω εάν και στον Παναθηναϊκό (όπως τότε στους Λέικερς) υπήρξε δάκτυλος κάποιου παίκτη, ούτε τι έκανε ο Αλβέρτης όταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος σχόλασε τον Πεδουλάκη: στη χειρότερη περίπτωση τα χέρια του Φράγκι θα ήταν λερωμένα όχι από τηγανιτές πατάτες, αλλά από το αίμα κάποιου θηράματός του, καθότι τυγχάνει μανιώδης κυνηγός!

Αυτό ακριβώς θα επιδιώξει και απόψε στην Πόλη ο πρώην εμβληματικός αρχηγός του Παναθηναϊκού: να βγάλει τον λαγό που τον κυνηγάει ταυτόχρονα ως πρώτος αντίπαλός του και ο Αγγέλου, με τον οποίον βρέθηκαν αντιμέτωποι όταν ο νυν προπονητής της Αναντολού Εφές βρισκόταν στο πλάι του Ιβκοβιτς και εν συνεχεία στον πάγκο του Αρη.

Από τη στιγμή που ο Φράγκι έπιασε το γάντι που του πέταξε ο Γιαννακόπουλος και ανταποκρίθηκε στην πρόκληση, δεν έχει άλλη επιλογή: φορά την απαραίτητη εξάρτυση, ζώνεται με τα όπλα του, αμολάει τους ιχνηλάτες του (με πρώτο και καλύτερο το κυνηγόσκυλο που λέγεται Διαμαντίδης) και ελπίζει πως θα γυρίσει στο σπίτι του έχοντας στο σακίδιό του τον πολυπόθητο λαγό!

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΜΟΜΕΝTUM KAI OI ΣΠΕΡΣ ΤΗΣ... ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ!

Δεν ξέρω πόσες και ποιες (αγωνιστικές) ομοιότητες έχουν η Μπαρτσελόνα και οι... Σαν Αντόνιο Σπερς, αλλά σίγουρα ταιριάζουν στα σερί και στο momentum: οι μεν Καταλανοί έχουν να επιδείξουν εννιά νίκες σε ισάριθμα ματς του Top-16 (και ένα συνολικό 10-0 συμπεριλαμβανομένης και της κανονικής περιόδου, συν το τρομακτικό 29-0 στην έδρα τους από το 2006 και εντεύθεν), οι δε τετράκις πρωταθλητές του ΝΒΑ προελαύνουν με 8-0 και βρίσκονται στο Νο 1 ολόκληρου του ΝΒΑ.

Ετυχε να μεταδίδω τον αγώνα των «Silver and Black» με τους Μπλέιζερς κι άκουσα τη σοφή και διαχρονικώς ισχύουσα κουβέντα του μπαρουτοκαπνισμένου Μανού Τζινόμπιλι, την οποία ασφαλώς υπερθεματίζουν όλοι: «Το θέμα δεν είναι τι κάνεις στην αρχή της σεζόν, αλλά πώς παρουσιάζεσαι όταν κρίνονται οι θέσεις των πλέι οφ και οι τίτλοι».

Η ΜΑΡΙΟΡΗ ΤΟΥ ΟΛΥMΠΙΑΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ ΤΟΥ ΝΑΒΑΡΟ!

Ολα τα `χε η Μαριορή του Ολυμπιακού, ο φερετζές του Ναβάρο της έλειπε! Σαν να μη φτάνουν οι σοβαρότατες απουσίες του Σπανούλη και του Πρίντεζη και η σφοδρή σε σημείο...απελπισίας ανάγκη των δις πρωταθλητών Ευρώπης να πετύχουν μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη για να αυξήσουν τις μετοχές τους (στο κυνήγι της πρόκρισης στα πλέι οφ) και να ανορθώσουν το φρόνημά τους, θα `χουν να αντιμετωπίσουν και τον νέο ρέκορντμαν της Ευρωλίγκα!

Η βραδιά είναι όντως ιστορική για τον Ναβάρο, για την Μπαρτσελόνα, για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, ακόμη και για τον... Παπαλουκά, που θα υποχωρήσει στη δεύτερη θέση της λίστας με τις περισσότερες συμμετοχές στα χρονικά της διοργάνωσης: ο Τεό τερμάτισε την ένδοξη καριέρα του με 252 αγώνες, ενώ απόψε ο «La Bomba» θα εμφανιστεί για 253η φορά και θα ρεμβάζει από την κορυφή.

Ο λεγάμενος αποτελεί έναν κακό δαίμονα του ελληνικού μπάσκετ και γι' αυτό τον έχουμε στην μπούκα και τον θεωρούμε θεατρίνο και απατεώνα! Ετερον εκάτερον, όμως, διότι πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος με τη συνέπεια, το πάθος, την ικανότητα, την αφοσίωση και την αυταπάρνησή του θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για κάθε εκκολαπτόμενο μπασκετμπολίστα.

Στα 34 του και στη 13η σεζόν του με διψήφιο μέσο όρο πόντων, ο Ναβάρο εξακολουθεί να είναι το βαρόμετρο της Μπαρτσελόνα και ο παίκτης που με ένα σουτ (συνήθως εκτός ισορροπίας, όπως συνέβη στον αγώνα του πρώτου γύρου στο Νέο Φάληρο) μπορεί να αλλάξει τον ρουν ενός αγώνα...

Πηγή: Goal

Α1 Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS