Δυστυχώς όμως, στην Ελλάδα ακόμα και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές μπήκαν στο... τρυπάκι του παραγοντισμού κι έχασαν τον προσανατολισμό τους.

Κατά συνέπεια ξεχάστε το ποδόσφαιρο που ξέρατε. Οι ρόλοι έχουν μπερδευτεί σε απίστευτο βαθμό.

Οι ποδοσφαιριστές πλέον δεν παίζουν μπάλα για τον εαυτό τους και την ομάδα τους. Παίζουν για τον «υπέροχο» κόσμο τους και για να γίνονται αρεστοί στους οργανωμένους, πουλώντας οπαδιλίκι.

Καλά πήγε να το τοποθετήσει ο Κρίστι Βανγκέλι στην αρχική του τοποθέτηση, αλλά όταν μετά αποκάλεσε τον ΠΑΟΚ «ομαδούλα» έχασε το δίκιο του.

Ο Τζαβέλας, από την άλλη, μας είπε που χαίρεται επειδή δεν θα ξαναπαίξει στο Βικελίδης, ενώ ο Αθανασιάδης ότι «δεν αναστήθηκε ο νεκρός».

Οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ και του Άρη αντικατέστησαν τις διοικήσεις τους, τα γραφεία Τύπου και Επικοινωνίας και πήραν το λόγο για να επιτεθούν στους αντιπάλους τους.

Το παιχνίδι είναι εντελώς χαμένο. Κι αντί οι ποδοσφαιριστές (Έλληνες και ξένοι) να ενωθούν και να προκαλέσουν τον ΠΣΑΠ να προκηρύξει αποχή μίας ή δύο αγωνιστικών για να ταρακουνήσουν την Πολιτεία, την ΕΠΟ και τη Λίγκα ώστε να καθίσουν σε ένα τραπέζι για να βρουν μια λύση, αναλαμβάνουν το ρόλο του... κυβερνητικού εκπροσώπου της ομάδας τους!

Τον Τζαβέλλα δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Τον θεωρώ καλό ποδοσφαιριστή και με προσόντα να κάνει σημαντική καριέρα. Ωστόσο, σε δύο σερί ντέρμπι (με ΟΣΦΠ και Άρη) ήταν μέσα στα πλάνα κάθε (καλώς ή κακώς εννοούμενου) τσαμπουκά.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι έκανε τα ίδια και στο εξωτερικό που έπαιξε, όπως να αδυνατώ να πιστέψω ότι ο ίδιος επιθυμεί να είναι πρώτος σε κάθε «φασαρία» γιατί θέλει να γίνει Γκαρσία στη θέση του Γκαρσία, αποκτώντας ερείσματα στην εξέδρα. Θα ήταν άτοπο από την πλευρά του και άδικο για την όποια προσωπικότητα επιχειρεί να διαμορφώσει μέσω του ποδοσφαίρου.

Για τους παράγοντες και πρόεδρους των ομάδων η διαμαρτυρία είναι... δουλειά! Είναι η δουλειά τους. Επενδύουν σε αυτή για τα επόμενα παιχνίδια και τις επόμενες αγωνιστικές. Η δουλειά των ποδοσφαιριστών όμως, είναι άλλη.
Είναι μέσα στο γήπεδο, με σεβασμό για τον αντίπαλο και τις αποφάσεις του διαιτητή, ακόμα κι αν αυτός έχει βρεθεί σε διατεταγμένη υπηρεσία. Διότι αν οι ίδιοι οι παίκτες δεν φροντίσουν να περιφρουρήσουν τη δουλειά τους, τότε αντίο. Δεν υπάρχει μέλλον όπως πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει παρόν!

Πηγή: pamesports.gr