Δεν ξέρω εάν ο Ομπράντοβιτς υπήρξε η πιο σοβαρή αιτία για να δαγκώσει ο Αλβέρτης -και μάλιστα «out of the blue»- το μήλο της προπονητικής αμαρτίας, σίγουρα πάντως ο Ζέλικο φταίει που ο Φράνκι έγινε καλός χορευτής και ακόμη καλύτερος τραγουδιστής!

Αυτή είναι μια ιστορία που δεν την ήξερα, αλλά μου την αποκάλυψε προχθές το βράδυ στο «Pick n' Roll» του OTE TVο Γιώργος Καλαϊτζής, που πέρασε μαζί με τους λεγάμενους τα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Σε κάποιο από τα επινίκια γλέντια του Παναθηναϊκού οι συμπαίκτες του προσπαθούσαν, λέει, να σηκώσουν με το ζόρι τον Αλβέρτη για να ρίξει μια γύρα στην πίστα, αλλά αυτός ανθίστατο σθεναρώς. Στην άκρη του τραπεζιού ο Ομπράντοβιτς πήρε χαμπάρι τη φάση και αμέσως σηκώθηκε και πλησίασε τον Φραγκίσκο: «Κοίτα, Φράνκι πρέπει να τους κάνεις το χατίρι διότι είσαι ο αρχηγός τους και δεν μπορείς να τους απογοητεύεις. Στο κάτω κάτω δεν σου ζητάνε κάτι εξωφρενικό. Εκτός κι αν ντρέπεσαι...»

Αυτό ήταν! Του πάτησε τον κάλο και προτού ο Ζοτς αποσώσει την κουβέντα του, ο Αλβέρτης με έναν πήδο βρισκόταν κιόλας δίπλα στην ορχήστρα κι έκανε την παραγγελιά του για το βαρύ ζεϊμπέκικο, που έκτοτε έγινε το σήμα κατατεθέν σε τέτοιες βραδιές, που δεν ήταν και λίγες. Ηταν τόσο αναμενόμενο πια, όσο το pick n' roll στο γήπεδο!

Στις 6 Απριλίου του 2003 στον τελικό του Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου, που φιλοξενήθηκε στη Νεάπολη της Λάρισας ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Αρη με 81-76 και κατέκτησε ένα τρόπαιο που ήταν στοιχειωμένο από το 1996: με τον καημό του έφυγε για τη Βαρκελώνη ο Μποντιρόγκα, με τον καημό του ζούσε και ο Ομπράντοβιτς!

Διάβασε περισσότερα στο gazzetta.gr

Α1 Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS