Α. Πανούτσος: Το αξίωμα των... 10

Ετσι η φράση του Βασίλη Δανιήλ: «Οταν μείνανε λιγότεροι, είχαμε πρόβλημα», που είχε πει το 2001 μετά την ήττα της Εθνικής από τη Γερμανία με 4-2, είχε γίνει αντικείμενο χοντρής πλάκας. Με τον χρόνο σοβαρέψαμε, το σκεφτήκαμε και χθες όταν μετά την ήττα του ΠΑΣ από τον ΠΑΟΚ με 2-1 ο Πετράκης είπε κάτι παρόμοιο, κανένας δεν νομίζω να το πήρε στα αστεία. Ειδικά όταν η εικόνα του ματς δεν μπορούσε να εξηγηθεί παρά μόνο με το ψάρωμα που νιώθει μια ομάδα όταν παίζει με μεγαλύτερή της και πρέπει να πάρει οπωσδήποτε τη νίκη.

 

 

 

ΣΑΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ δεν χρειάζεται παρά η στατιστική του δευτέρου ημιχρόνου, όταν ο ΠΑΟΚ με παίκτη λιγότερο έχει διπλάσια κατοχής μπάλας από τον ΠΑΣ. Αλλά επειδή «κατοχή ξέρω μόνο μία, αυτή με τους Γερμανούς», που λέει και το αξίωμα του «allenatore», πάμε στην περιγραφή μιας συγκεκριμένης κρίσιμης φάσης. Της φάσης του δευτέρου γκολ.

 

 

 

ΟΤΑΝ ο Νάτχο προχωράει με την μπάλα προς την περιοχή κι ο Κολοβέτσιος πάει πισοπεταλιά μαρκάροντας από τα δύο μέτρα. Ο Νάτχο έχει όλο τον χρόνο να το σκεφτεί και να αποφασίσει τι θα κάνει και καταλήγει στη σωστή απόφαση. Πασάρει στα δεξιά στον Λούκας, που πλασάρει με την άνεσή του στη γωνία του Βελλίδη και κάνει το 2-1.

Το οποίο δεν θα είχε γίνει ποτέ αν η πίεση που ένιωθε ο Κολοβέτσιος, που τον υποχρέωσε να πηγαίνει κατά πίσω για να μη φάει ντρίμπλα και εκτεθεί, δεν υπήρχε.

 

 

 

ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ των 10 παικτών ισχύει κατά ένα διαφορετικό τρόπο και με τον Βοσκάκη. Ο Βοσκάκης δείχνει ψυχή όταν βγάζει τον Βίτορ γιατί κοπάνησε με την μπάλα τον Κοροβέση. Εκεί όμως τελειώνει κι η ψυχή του. Ετσι όταν στο δεύτερο ημίχρονο ο Τζαβέλλας αρπάζει από τη φανέλα τον Ντα Κόστα, που συνέχισε με την μπάλα όταν ο επόπτης είχε δείξει πλάγιο, δείχνει την κίτρινη στον Ντα Κόστα αλλά όχι στον Τζαβέλλα, που θα ήταν δεύτερη. Ετσι όμως είναι. Οι μεγάλοι θα παίρνουν τα σφυρίγματα, οι πιο μικροί μπροστά στη νίκη θα ψαρώνουν και ο κόσμος θα μείνει για πάντα έτσι, Κεμάλ.

Πηγή: SportDay