Θα ενστερνιστώ απόλυτα την άποψη του Ζεσουάλδο Φερέιρα μετά την χθεσινοβραδινή (Τετάρτη 25/1) αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό, πως το προβάδισμα +5 βαθμών που απέκτησε πλέον ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό, δεν του έχει δώσει -ακόμα- τίποτε περισσότερο από έναν (σημαντικό) «αέρα» κορυφής.

Αλλωστε όσα έχουν δει τα... ματάκια του Πορτογάλου σ' αυτούς τους 14 μήνες που βρίσκεται στην Ελλάδα, δεν τα είδαν σε 30+ χρόνια καριέρας. Και ουσιαστικά το «φωτογράφισε» κι ο ίδιος στις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου λέγοντας πως «...καταλαβαίνω ότι στην Ελλάδα και η ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν μου επιτρέπει να κάνω λόγο για τίτλο, να εγγυηθώ γι' αυτό.

Σε ένα πρωτάθλημα που έχουμε δύσκολους αγώνες μπροστά μας και με εκτός έδρας παιχνίδια, δεν θεωρώ ότι ο τίτλος έχει κριθεί. Εμείς επιθυμούμε να κρατήσουμε τη διαφορά και να την αυξήσουμε. Γι' αυτό θα συνεχίσουμε τη δουλειά, ώστε αυτό να γίνει εφικτό. Ακόμα και με μία διαφορά 5 βαθμών, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος...».

Οι δύο «αιώνιοι» είναι από χθες λοιπόν στα... ίσα σε ότι αφορά τους αγώνες τους (για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες) και ο... πόλεμος μέχρις εσχάτων μπαινει πλέον στην τελική ευθεία του. Στην πρώτη μεγάλη «μάχη», δηλαδή τον... διαβολογενάρη με τα συνεχόμενα παιχνίδια, ανά τρεις μέρες, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ο Παναθηναϊκός πήρε πολύ υψηλό βαθμό, που θα «άγγιζε» το άριστα αν οι παίκτες του έδειχναν μεγαλύτερη ευστοχία σε κανονική διάρκεια, παράταση, αλλά και στη «ρουλέτα» των πέναλτι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη.

Κάθε «μάχη» ωστόσο, ως γνωστόν, έχει τις απώλειές της και οι «πράσινοι» επί της ουσίας «θυσίασαν» (με χαζό τρόπο) τον δεύτερο στόχο τους, έχοντας επικεντρώσει την προσοχή τους (και τη συγκέντρωσή τους) στο πρωτάθλημα. Η μεγαλύτερη «νίκη» ωστόσο για τον Παναθηναϊκό σ' αυτόν τον μήνα «φωτιά» (που θα έχει ολοκληρωθεί ιδανικά, εφόσον κερδίσουν και τη Δόξα στο Καυταντζόγλειο την Κυριακή), ήταν στην ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ.

Οι παίκτες του «τριφυλλιού» βρέθηκαν πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο, αλλά σ' όλες τις περιπτώσεις βρήκαν τον τρόπο για να «γυρίσουν» το... χαρτί υπέρ τους. Βάλτε τα κάτω με αριθμούς. Το αξέχαστο (ελέω της φαρσοκωμωδίας με τον Σπάθα και τον πάγο στο γήπεδο των «Ζωσιμάδων») βράδυ της 15ης Ιανουαρίου, ο Παναθηναϊκός ήταν για 85 λεπτά στο -6 από τον Ολυμπιακό. Τον Ολυμπιακό που είχε νικήσει την προηγούμενη μέρα με 3-1 τον Λεβαδειακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» και μετρούσε 40 βαθμούς έναντι 33 των «πρασίνων». Με τον Καρνέζη να έχει κατεβάσει τα... ρολά, ο Παναθηναϊκός ήταν στο «Χ» και στους 34 βαθμούς μέχρι το 85'.

Μέχρι την ώρα που ο Κλέιτον έκανε με «ψαλιδάκι» το 0-1, δίνοντας το... σάλπισμα της επίθεσης. Από εκείνη τη στιγμή οι «πράσινοι» -εκμεταλλευόμενοι και την ήττα του Ολυμπιακού στην Ξάνθη- έκαναν ένα ντεμαράζ 11 βαθμών και μέσα σε ένα δεκαήμερο έφτασαν στο +5. Μεγάλη υπόθεση για την ψυχολογία τους.

Πολύ μεγάλη... Αλάφρυνε τα πόδια και νομίζω ότι αυτό φάνηκε και στο χθεσινό ματς με τον Λεβαδειακό, όπου μετά από αρκετό καιρό ο Παναθηναϊκός έπαιξε καλή μπαλίτσα στο ΟΑΚΑ. Προσέξτε. Καλή, όχι... πυρηνική, όπως μέχρι πριν δυόμισι μήνες. Αλλά με καλή κυκλοφορία, λίγα λάθη, πολλές τελικές, 3 ασίστ από τον Λέτο, 2 γκολ από τον Τοτσέ (το καλύτερο «φάρμακο» για την -«τραυματισμένη» από τις αποδοκιμασίες στο ματς με τη Δόξα- ψυχοσύνθεσή του) και γενικά αρκετά «χορταστική» εικόνα, που δεν έδειξε στα προηγούμενα παιχνίδια.

Ξαναλέω, ότι η ψυχολογία είναι πολύ μεγάλο πράγμα στη μπάλα. Κι από εδώ και πέρα, το ψυχολογικό κομμάτι και η διαχείριση της πίεσης θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο και για τους δύο. Ο Παναθηναϊκός έχει βγάλει πολλές κακοτοπιές με επιτυχία, αλλά το μονοπάτι μέχρι την κούπα έχει ακόμα αρκετά (κι αποφασιστικά) βήματα. Προσωπικά, εκτιμώ ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί «σταθμοί» για τους «πράσινους», που αν ανταποκριθούν σωστά και σ' αυτούς, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουν τον φετινό τίτλο.

ΣΤΑΘΜΟΣ 1ος

Τα δύο επόμενα ματς

Ο ζόρικος Γενάρης τελειώνει και μαζί του εξομαλύνεται το πρόγραμμα του Παναθηναϊκού, που πλέον μέχρι το φινάλε θα δίνει έναν αγώνα την εβδομάδα. Τα δε εκτός έδρας παιχνίδια που ακολουθούν με Δόξα Δράμας (στη Θεσσαλονίκη) και Λεβαδειακό, θεωρώ ότι θα είναι καθοριστικά, διότι: α) Μία μέρα πριν την αναμέτρηση με τους «μαυραετούς», ο Ολυμπιακός υποδέχεται στο «Γ. Καραϊσκάκης» τον Εργοτέλη (Σάββατο 28/1) και έχει μία καλή ευκαιρία να μειώσει στους δύο πόντους.

Να, λοιπόν το πρώτο «ψυχολογικό» εμπόδιο για τους «πράσινους», οι οποίοι θα κληθούν ένα 24ωρο αργότερα να μην την... πατήσουν με τη Δόξα και να διατηρήσουν το +5. β) Την αμέσως επόμενη αγωνιστική (20η), ο Παναθηναϊκός παίζει πρώτος, το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στη Λιβαδειά. Αν νικήσει (και στο μεταξύ έχει νικήσει και τη Δόξα), θα πάει τουλάχιστον στο +8, με τον Ολυμπιακό την επομένη να αγωνίζεται στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ και τα πόδια των παικτών του, που δεν θα έχουν κανένα περιθώριο για άλλη απώλεια, θα έχουν γίνει πλέον... βαρίδια.

ΣΤΑΘΜΟΣ 2ος

Η 1η «μάχη» της Κρήτης

Οι «πράσινοι» θα έχουν ψυχολογικό και χρονικό πλεονέκτημα από τον Ολυμπιακό και την 21η αγωνιστική, καθώς υποδέχονται την Ξάνθη στο ΟΑΚΑ το Σάββατο 11/2, ενώ οι Πειραιώτες θα παίξουν εντός την επομένη κόντρα στην ΑΕΚ. Γνωρίζοντας πως και πάλι δεν έχουν περιθώριο για απώλειες, μόλις λίγα 24ωρα πριν από την πρώτη αναμέτρηση με τη Ρουμπίν Καζάν στους «32» του Europa League.

Πάντως, ο δεύτερος «σταθμός», για τους παίκτες του «τριφυλλιού» εκτιμώ ότι θα είναι η 22η αγωνιστική και η πρώτη «μάχη» της Κρήτης, με αντίπαλο τον Εργοτέλη. Οι «κιτρινόμαυροι» πιθανότατα δεν θα είναι εξασφαλισμένοι έως τότε και θα «καίγονται» για βαθμούς, γεγονός που αυξάνει αρκετά τον βαθμό δυσκολίας για τον Παναθηναϊκό. Αν οι «πράσινοι» αλώσουν (και) το Παγκρήτιο θα έχουν βγάλει μία ακόμη δύσκολη έδρα στην οποία έχουν «καεί» πολλές φορές στο παρελθόν, γνωρίζοντας πως στα 8 ματς που θα απομένουν θα έχουν μόλις 3 εκτός έδρας... αποστολές.

ΣΤΑΘΜΟΣ 3ος

Με προβάδισμα στο clasico

Βασικός σκοπός του Φερέιρα και των παικτών του είναι να πάνε με προβάδισμα άνω των 3 βαθμών στο ντέρμπι της 11ης Μαρτίου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτα απ' όλα για να υπάρχει αυξημένος βαθμός πίεσης στους Πειραιώτες, οι οποίοι θα παίζουν πλέον με την πλάτη στον τοίχο. Και στη φετινή σεζόν τουλάχιστον, έχει φανεί πως οι Πειραιώτες δεν διαχειρίζονται καλά τις καταστάσεις όταν λειτουργούν υπό καθεστώς πίεσης. Κάτι που φάνηκε και στην δεύτερη «κολλητή» εκτός έδρας απώλεια στην Ξάνθη, μόλις δύο εβδομάδες μετά το «κάζο» από τη Δόξα Δράμας.

Ενα +4 (ή και περισσότερο) από τον «αιώνιο» αντίπαλο, δίνει στον Παναθηναϊκό τη δυνατότητα να μην... χαλαστεί κι από την ισοπαλία. Δεν το συζητώ πως ο Φερέιρα και οι παίκτες του θα... σκυλιάσουν 101% για τη νίκη μπροστά στον κόσμο τους, αλλά επειδή ακριβώς μιλάμε για ντέρμπι, όλα... παίζουν. Ακόμη και το «διπλό», το οποίο ωστόσο αν έρθει, δεν θα γκρεμίσει τους «πράσινους» από την κορυφή, εφόσον βεβαίως έχουν διατηρήσει ένα καλό προβάδισμα από τον Ολυμπιακό. Το «Χ» από την άλλη θα τους δώσει πλέον αέρα τίτλου, ενώ ο «άσος», ουσιαστικά θα τους «σφραγίσει» τον τίτλο.

Υποσημείωση σημαντική: Αν ο Ολυμπιακός αποκλείσει τη Ρουμπίν Καζάν, θα δώσει το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, ανάμεσα στα δύο παιχνίδια του για τους «16» του Europa League (8 και 15 Μαρτίου).

ΣΤΑΘΜΟΣ 4ος

Η 2η «μάχη» της Κρήτης

Το τελευταίο «κλειδί» για τον Παναθηναϊκό στην πορεία προς τον τίτλο, εκτιμώ πως θα είναι το παιχνίδι με τον Οφη στο «Γεντί Κουλέ». Αφενός διότι είναι ένας αγώνας που ούτως ή άλλως έχει τις ιδιαιτερότητές του κι αφ' ετέρου διότι έρχεται «καπάκι» μετά το clasico.

Αν οι «πράσινοι» περάσουν κι από εκεί με νίκη... ε, από εκεί και πέρα θα πρέπει να «αυτοκτονήσουν» για να μην πάρουν τον τίτλο, έχοντας τα 3 από τα 4 τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος στην έδρα τους, την ώρα που ο Ολυμπιακός θα έχει να πάει ακόμα σε Αγρίνιο (ωχ, ωχ και δεν έχουν ξεχάσει εκεί τα... οφσάιντ του α' γύρου), Γιάννινα και Περιστέρι, που επίσης είναι πολύ πιθανόν να «καίγονται» για βαθμούς. Οι μεν Γιαννιώτες για να σωθούν, οι δε Περιστεριώτες για να επικρατήσουν της Ξάνθης (διότι δεν βλέπω άλλον αντίπαλο) στη μάχη για μία θέση στα πλέι-οφ και στην Ευρώπη...

Υ.Γ: Αν το πέναλτι μαρς που δεν δόθηκε από τον Αρετόπουλο, στην ανατροπή του Κούτσι από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο μόλις στο 6ο λεπτό (σε ένα ματς που λογικά θα έληγε 3-1 ή 4-1), γινόταν... γαργάρα στην άλλη περιοχή, σήμερα θα είχαμε και... αποπομπή Δούρου από τους ορισμούς της ΕΠΟ; Τι ρωτάω όμως κι εγώ έ; Το... 50-50 μόλις ξεκίνησε...

Υ.Γ.1: Μεγάλη «μαγκιά» του Καρνέζη που συνεχίζει το σερί του κάτω από τα «πράσινα» γκολπόστ και που πάνω απ' όλα «κέρδισε» με το σπαθί του την εμπιστοσύνη του κόσμου του Παναθηναϊκού. Τα είπαμε άλλωστε και μετά το ματς με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα...

Υ.Γ.2: Μεγάλη ωστόσο και η βλακεία ορισμένων -λίγων ευτυχώς- να γιουχάρουν τον Δημήτρη Παπαδόπουλο τόσο στο ζέσταμα όσο και τη στιγμή της αλλαγής του. Ο «Παπ» δεν ήταν (και είναι) μόνο «κολλητός» με τον Νικοπολίδη μάγκες... Είναι και ένας παίκτης που προσέφερε τα πάντα στο νταμπλ του 2004 και που όποτε αγωνίστηκε με το «τριφύλλι», έδινε ότι είχε... Κι ας... λοιδωρήθηκε ως «ακατέβατος» σ' εκείνες τις απίθανες συναντήσεις του με την τότε διοίκηση του Παναθηναϊκού, το καλοκαίρι της ανανέωσής του (2006). Αυτό το πέναλτι του '08 θα τον «στοιχειώνει» για πάντα, αλλά σίγουρα δεν άξιζε τέτοιας αντιμετώπισης από ορισμένους χθες βράδυ...

Πηγή: Goal

Παναθηναϊκός Superleague