Οι ευθύνες Ουζουνίδη και μάνατζερ, Αλαφούζου και της οικογένειας που… δεν αγάπησε τον ΠΑΟ

Βασίλειο της γραφικότητας στα όρια της ηλιθιότητας.

Η μπάλα έχει χαθεί εδώ και αρκετά χρόνια στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτά που γίνονται αυτές τις στιγμές δεν έχουν προηγούμενο. Καθώς εντάξει. Είπαμε. Οι μέρες είναι δύσκολες, η ολική καταστροφή είναι προ των πυλών. Αλλά το ότι και μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες τον τόνο θα τον έδινε η γραφικότητα στα όρια της ηλιθιότητας και το θράσος, αυτό πραγματικά ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία.

Άνθρωποι λίγοι, ελάχιστοι, με βασικό προσόν τους την ανικανότητα και την άγνοια της πραγματικότητας, δίνουν καθημερινά ρεσιτάλ ανοησίας και θράσους, μιλώντας κι όλα εν ονόματι του Παναθηναϊκού.

Παγκόσμιες πρωτοτυπίες που κανονικά βγάζουν άφθονο γέλιο, αναγορεύονται σε σούπερ ενέργειες που θα πρέπει να τις χειροκροτήσουμε κιόλας.

Τραγικά αποτελέσματα αναζητούν την εξήγησή τους σε... μεταφυσικές εξηγήσεις, με τους ανθρώπους που τα «επιτυγχάνουν» όχι απλά να μη φταίνε, αλλά να αναγορεύονται σε μύθους και τρομερά και φοβερά πλάσματα που είμαστε και τυχεροί που βρίσκονται στον Παναθηναϊκό.

Και την ίδια ώρα, καλούμαστε όλοι να πειστούμε πως «μια οικογένεια που ποτέ δεν αγάπησε τον Παναθηναϊκό και ήθελε μόνο το κέρδος απ’ αυτόν, που ήταν καβουροοικογένεια και δεν έσταζε ευρώ», δεν έφυγε για να γλιτώσει το μάτωμα στα λεφτά που έδινε, αλλά αντίθετα συνεχίζει να βάζει ακόμα... μπροστινούς και τους αφήνει να την φεσώνουν καμιά πενηνταριά έως εκατό εκατομμύρια ο καθένας στο πέρασμά του, με σκοπό πάντα το... κέρδος (!!!!!!!!!)

Και ταυτόχρονα έχουμε τους «αγωνιστές της λευτεριάς και της εκτόξευσης», να χοροπηδάνε τραλαρι-τραλαρό ακόμα και στις σφαλιάρες, να γλείφουν ακόμα και με... σπάτουλες βάφοντας τα κάγκελα της Λεωφόρου και να στηρίζουν μέχρι τελικής πτώσεως για πέντε χρόνια, κάποιον που ήταν... μπροστινός αυτής της οικογένειας, την οποία όμως τόσο μισούσαν και έκαναν αγώνα να την διώξουν από τον Παναθηναϊκό και στην συνέχεια να ζητάνε και τα ρέστα από πάνω.

Μιλάμε για κανονική παράκρουση.

Για τουρλουμπούκι που δεν βγάζει όχι νόημα, αλλά που δεν έχει αρχή και τέλος.

Και που δυστυχώς η μόνη εξήγηση που υπάρχει για την ύπαρξή τους είναι, ότι βλέποντας πια το καράβι που απαίτησαν να έχει αυτούς και τους... καπετάνιους των ονείρων τους στο τιμόνι να βουλιάζει αύτανδρο, αντί να πουν κάναμε λάθος, φταίμε κι εμείς, νίπτουν τας χείρας τους που μια ζωή τις είχανε... απλωμένες για... είσπραξη, πηδάνε πρώτοι από το κατάστρωμα των ευθυνών και ζητάνε και τα ρέστα από πάνω.

Μέσα σ’ αυτό το φόντο, το ότι υπάρχουν κάποιοι στον Παναθηναϊκό σε μια σειρά πόστα, που όχι απλά δεν έχουν καμιά αίισθηση της πραγματικότητας, αλλά εξακολουθούν να ξευτιλίζουν καθημερινά με τα λόγια και τις πράξεις τους, ακόμα και τα τελευταία απομενάρια αξιοπρέπειας αυτού του συλλόγου, προφανώς και δεν είναι πια περίεργο.

Μιλάμε για απίστευτα πράγματα κυριολεκτικά.

Την ίδια στιγμή έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία, ΠΑΕ να ανακοινώνει επισήμως ότι «σήμερα θα πληρώσουμε τους ποδοσφαιριστές και θα πάρουν έναντι». Κι αυτό σερβίρεται έτσι στην ψύχρα και αναπαράγεται επίσης στην ψύχρα χωρίς τον παραμικρό σχολιασμό από το σύνολο του Τύπου, σαν να πρόκειται και για κατόρθωμα κιόλας ή κάτι... ασυνήθιστο και κάποια εξέλιξη και ενέργεια που είναι άξια πανηγυρισμών και αποθέωσης.

Και πλάι σ’ όλα αυτά, βλέπουμε μια άλλη πρωτοτυπία που δεν ξέρω αν κι αυτή είναι παγκόσμια, αλλά την ζήσαμε κι αυτή στον σημερινό «Παναθηναϊκό των ονείρων... τους». Ο προπονητής της ομάδας που έχει ξεφτιλίσει εντελώς την φανέλα που φοράει, που είναι μια ανάσα από την ζώνη του υποβιβασμού, που χάνει για πλάκα και στο ρελαντί μέσα στο... κάστρο της από τον Πανιώνιο, να δηλώνει μετά το παιχνίδι «εγώ δεν έχω καμία ευθύνη, φταίνε οι παίκτες».

Και το χειρότερο, αντί αυτό να είναι αντικείμενο... ερώτησης ή απορίας αρχικά την ώρα που το λέει, ή σχολιασμού αργότερα, να το παίρνουν όλοι «ως έχει», να το υιοθετούν και να ξεκινάνε τις ερμηνείες και την κριτική τους μετά, θεωρώντας σαν... αξίωμα το «εγώ δεν έχω καμία ευθύνη» και αναζητώντας την ευθύνη στην συνέχεια σε ότι έχει κατά νου ο καθένας και φυσικά με πρώτο στόχο τους παίκτες.

Μάλιστα και για να καταλάβετε λίγο το μέγεθος του τι ακριβώς συμβαίνει αυτή την στιγμή στον Παναθηναϊκό, επειδή εδώ την προηγούμενη φορά κάναμε μια αναφορά στους παίκτες που έφερε το καλοκαίρι ο μάνατζερ του Μαρίνου στις μεταγραφές και είπαμε ότι πρακτικά μόνο δύο απ’ αυτούς παίζουν βασικοί και ο υπόλοιπος κορμός είναι παίκτες του Σραματσιόνι και πριν, να είστε έτοιμοι από σήμερα να το δείτε κι αυτό.

Το ότι δηλαδή σιγά-σιγά θα αρχίσει να γράφεται και να λέγεται, πως φταίνε φυσικά οι παίκτες, αλλά... όχι όλοι.

Κυρίως φταίνε ή έστω ο Μαρίνος έχει τα μεγαλύτερα παράπονα απ’ αυτούς, οι παίκτες που ήταν... και πέρυσι στον Παναθηναϊκό και όχι οι... καινούργιοι της τελευταίας εσοδείας.

Εμείς δηλαδή φέραμε μόνο καλούς... οι προηγούμενοι που έφερε ο άλλος ήταν σκάρτοι.

Ξέρω, σας φαίνεται απίθανο αυτό, αλλά πιστέψτε με.

Την ξέρω καλά αυτή την ομάδα και πολύ περισσότερο όλους αυτούς που την... εκφράζουν τα τελευταία χρόνια. Και θα το διαπιστώσετε σύντομα.

Μεταξύ μας πάντως, προφανώς και φταίνε όλοι οι... περυσινοί παίκτες και όχι οι... καινούργιοι, αφού οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους τελευταίους δεν έχουν προλάβει ακόμα να... παίξουν. Κι όσοι το... επιχείρησαν, μετά από δυο-τρεις... προσπάθειες κλάταραν και έμειναν στα αζήτητα.

Σε όλο αυτό το φιάσκο, την καρικατούρα συλλόγου και ομάδας, κερασάκι στην τούρτα το αποκορύφωμα του παραλογισμού.

Αν δεν τόχετε καταλάβει λοιπόν, ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή είναι σχεδόν στον πάτο του πηγαδιού πια και όχι απλά του βαρελιού, αλλά σύμφωνα με όσα διαβάζουμε ακούμε και πρέπει να... αποδεχτούμε κιόλας αλλιώτικα είμαστε προδότες και διχαστές, ταυτόχρονα είναι γεμάτος... ήρωες.

Ήρωες, λέει όσοι αντέχουν ακόμα να είναι στον Παναθηναϊκό. 

Και δεν πρέπει κανείς να πει το παραμικρό γι' αυτούς, γιατί διαπράττει... ιεροσυλία απέναντι στα ιερά και τα όσια του Παναθηναϊκού.

Ήρωες οι παίκτες που αντέχουν ακόμα σ' αυτές τις συνθήκες και κατεβαίνουν στο γήπεδο.

Ήρωες όσοι απέμειναν στην ΠΑΕ και το παλεύουν ακόμα.

Ήρωες και οι οπαδοί που στηρίζουν και ειδικά οι "εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ".

Ήρωες και οι... δημοσιογράφοι που δίνουν καθημερινά διαγωνίσματα Παναθηναϊκοφροσύνης γεμάτα, κλάμα, οδυρμούς και όψιμες εκκλήσεις για ενότητα.

Ήρωας κι ο Αλαφούζος για... πέντε ολόκληρα χρόνια που... μόνο αυτός πάλευε να σώσει τον Παναθηναϊκό και... πάλι καλά που υπήρχε κι αυτός γιατί αλλιώς....

Και βέβαια πάνω απ' όλα ήρωας των ηρώων, Ηρωας με "Η" κεφαλαίο, τεράστιος, ασύγκριτος, μοναδικός, ανεπανάληπτος ο... Μαρίνος Ουζουνίδης που κάνει φοβερή και τρομερή δουλειά και που  (επίσης όπως ο Αλαφούζος τα τελευταία χρόνια) αν δεν ήταν κι αυτός...

Τώρα πως γίνεται με τόσους... ήρωες μαζεμένους σε μια μόνο ομάδα και σε συσκευασία του... ενός και ο Παναθηναϊκός πάει άκλαφτος διοικητικά, οικονομικά, στελεχικά, οπαδικά ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, αυτό μόνο τα εξαπτέρυγα της απελευθέρωσης με τα... πέντε μισθολόγια και τα γιουσουφάκια των πουράτων μπορούν να μας το εξηγήσουν.

Αλλά πια δεν έχει και νόημα να το κάνουν.

Καθώς πια, τερμάτισε και η λογική και η αλήθεια.

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις