Μείον τρία… γιοκ, λοιπόν, για τον Ολυμπιακό. Μόνη ελπίδα πλέον των ανταγωνιστών των ερυθρολεύκων να φάνε οι Πειραιώτες τη μπαταριά στο κεφάλι, είναι να παρέμβει ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας Κωνσταντίνος Σιμιτζόγλου. Το κάνει, δε το κάνει, το ίδιο είναι για μένα.

Ξέρετε γιατί; Κόντρα σε όσους φωνάζουν ότι σκανδαλωδώς η ομάδα του Μαρτίνς τιμωρήθηκε μόνο με πρόστιμο και όχι με αφαίρεση βαθμών όπως η ΑΕΚ, εγώ λέω ότι πάρα πολύ σωστά ο Ολυμπιακός δεν τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών. Αυτή είναι η αλήθεια και τη λέει ακόμα και η ΑΕΚ, με το δικό της τρόπο.

Τι λέει από την Πέμπτη η ΑΕΚ; Ότι κακώς η Ενωση δεν δικάστηκε βάσει του ίδιου άρθρου που προβλέπει ως ποινή, μόνο πρόστιμο. Που σημαίνει σε απλά ελληνικά «να… δεχθούμε ότι ο Ολυμπιακός τη γλίτωσε, αλλά γιατί να μη τη γλιτώσουμε κι εμείς;». Άρα, φέρτε πίσω τους βαθμούς (σ.σ. εξ ου και η προσφυγή στο CAS).

Το είχα γράψει μετά τα όσα τραγικά έγιναν στην Πάτρα, στον αγώνα των ερυθρολεύκων με την Παναχαϊκή (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ).

Η ομάδα τι φταίει, αν πέντε, δέκα, χίλιοι καμένοι εγκέφαλοι τα κάνουν λίμπα; Πήρε η ομάδα –και δεν αναφέρομαι μόνο στον Ολυμπιακό- εισιτήρια και τα μοίρασε στον κόσμο της; Όχι. Κάλεσε σε εκδρομή τον κόσμο της από το λεκανοπέδιο της Αττικής ή από το νομό Αχαϊας ή τις γύρω περιοχές; Πάλι όχι. Άρα; Πώς την πληρώνουν οι ποδοσφαιριστές, ο προπονητής και όλη η ομάδα για τον αγώνα που κάνουν;

Τα ίδια ισχύουν και για την ΑΕΚ. Εννοείται και εξυπακούεται. Ποιο λοιπόν είναι το πρόβλημα; Ο κακός νόμος. Ακούγεται απλοϊκό; Ας ακούγεται όπως θέλει. Η πράξη τι δείχνει; Ότι αυτό το πράγμα δε μπορεί να συνεχιστεί και κυρίως δε μπορεί οι νόμοι να εφαρμόζονται κατά περίπτωση. Και η ΑΕΚ έχει δίκιο από την πλευρά της και τα «βλαμμένα» που πάνε και τα σπάνε θα έχουν άλλο ένα πάτημα να τα κάνουν λαμπόγυαλο για να σταθούν απέναντι… στο σύστημα.

Ο νόμος λοιπόν, είναι κακογραμμένος, είναι λάθος, είναι παράλογος. Θέλετε κι άλλο επιχείρημα; Ανά πάσα ώρα και στιγμή, όποιος θέλει, φοράει ένα διακριτικό ομάδας, τα σπάει έξω από το γήπεδο, κάνει γυαλιά καρφιά τις τουαλέτες ή 10 αυτοκίνητα στο πάρκινγκ, φεύγει και η ομάδα που παλεύει στο γήπεδο τιμωρείται με αφαίρεση βαθμών. Τα ίδια τα αφεντικά των ομάδων φοβούνται για προβοκάτσια και κάθε λίγο και λιγάκι οι ΠΑΕ προσπαθούν να έχουν σε επαγρύπνηση τον κόσμο τους. Πέρυσι λίγο πριν από τη λήξη του πρωταθλήματος η ΑΕΚ, εφέτος ο ΠΑΟΚ πριν από το Περιστέρι. Γιατί φοβούνται; Κακώς φοβούνται; Δε νομίζω.

Ποιο είναι λοιπόν το πραγματικό, ουσιαστικό και βαθύτερο ερώτημα, αν όντως μας ενδιαφέρει η ισονομία στο πρωτάθλημα; Ο κακός νόμος να εφαρμόζεται το ίδιο για όλους και να έχουμε σε δεύτερη μοίρα τα «κουλά» του ή να αλλάξει προς το καλύτερο ένας παράλογος «κανονισμός ποδοσφαίρου»;

Και κάτι τελευταίο, όσον αφορά τη… φούντωση που έχει το… οπαδικό ζήτημα. Παραθέτω λόγια του ίδιου του Δημήτρη Μελισσανίδη μετά το -3 από το πειθαρχικό της Super League (σ.σ. ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε από το πειθαρχικό της ΕΠΟ): «Έχουμε αποτύχει με τους οργανωμένους οπαδούς. Τώρα δεχθήκαμε μια σκληρή τιμωρία με αυτά που κάνουν.  Κάτι πρέπει να κάνουμε δραστικό. Δεν γίνεται να βγαίνουν σε κάθε ματς στο ημίχρονο και να κάνουν επεισόδια μόλις δουν ΜΑΤ και να πετούν μολότοφ. Τι είναι αυτά; Τώρα και με την Μπάγερν Μονάχου έγιναν μέσα στο γήπεδο κάποια πράγματα και δεν ξέρουμε αν θα μας ανοίξουν τις εξέδρες με τον Άγιαξ. Τι να πω πια… Κάτι δεν λειτουργεί καλά με τους οργανωμένους και γενικά με το οργανωμένο κομμάτι. Εκεί έχουμε κάνει λάθος και το παραδέχομαι».

Αυτά…