Το 2019 είναι μία ιδιαίτερη χρονιά για τον προσφυγικό ελληνισμό. Στις 19 Μαΐου 2019 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την απόβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα, από την οποία ξεκίνησε η δεύτερη και πιο αιματηρή φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, για την αναγνώριση της οποίας δίνουν μάχη εδώ και δεκαετίες ποντιακοί και μικρασιάτικοι σύλλογοι.

Πρόκειται για ένα τεράστιο ζήτημα και υπάρχει μεγάλη πίεση προς την Τουρκία, για να παραδεχτεί το μαύρο παρελθόν της. Μέχρι στις Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν να εμβαθύνουν σοβαρά στο θέμα, κάτι που αποδεικνύεται από σχετικό άρθρο του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Columbia, Ντέιβιντ Φίλιπς, ο οποίος είναι ειδικός στα τούρκικα θέματα, σύμβουλος αμερικανικών κυβερνήσεων και άνθρωπος με επιρροή στη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (διαβάστε τι αναφέρει το άρθρο στο Newpost.gr).

Η προσφυγική ιστορία έχει μεγάλες προεκτάσεις στον ελλαδικό χώρο. Γιατί δεν είναι τυχαίο, ότι στη χώρα μας έχουμε ομάδες, οι οποίες γεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες της προσφυγιάς, όπως η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Μιλάμε για δύο συλλόγους με κοινές καταβολές, ίδιο έμβλημα, των οποίων οι ηγέτες των ποδοσφαιρικών ομάδων έχουν κοινή καταγωγή.

Δημήτρης Μελισσανίδης και Ιβάν Σαββίδης είναι δύο επιχειρηματίες ποντιακής καταγωγής, οι οποίοι πάντα εκφράζονταν με υπερηφάνεια για τη ρίζα τους. Ο πρώτος, δε, έκανε σκοπό ζωής να χτίσει το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και να του αποδώσει το όνομα του μεγαλύτερου συμβόλου της Ορθοδοξίας, της Αγιάς Σοφιάς. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα δώσει στο σπίτι της Ένωσης τον χαρακτήρα μνημείου, καθώς εντός των τειχών του φρουρίου που χτίζεται στη δυτική όχθη του Ποδονίφτη, θα στεγαστεί το πρώτο μεγάλο Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού.

Η προσφυγιά δεν έχει χρώμα. Γιατί πολλοί πρόσφυγες δεν συμμετείχαν μόνο σε προσφυγικές ομάδες. Δέχτηκαν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός στις τάξεις τους αθλητές από τις Αλησμόνητες Πατρίδες ή απογόνους αυτών που ήλθαν από τη Μικρά Ασία.

Γι'αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν τον τελικό της 11ης Μαΐου, για το Κύπελλο Ελλάδας, ως μία μεγάλη ευκαιρία, για τους οπαδούς της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ, να δείξουν, ότι δεν τους χωρίζει τίποτα και ότι οι εχθρότητες μπορούν να παραμεριστούν για έναν ιερό σκοπό, όπως είναι ο σεβασμός στη μνήμη των 353.000 ψυχών που αναζητούν δικαίωση.

Την ώρα που ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστά τα δεδομένα του τελικού, οπαδοί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ προσπαθούν να συνεργαστούν, προκειμένου να δημιουργηθεί στο ΟΑΚΑ εξέδρα, στην οποία θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν μαζί και μονιασμένοι το μεγάλο παιχνίδι, εφόσον προκριθούν οι ομάδες τους,

«Πρέπει να γίνει μία κοινή κερκίδα με ΑΕΚτζήδες και ΠΑΟΚτσήδες. Πρέπει να κινήσουμε επώνυμους και μη. Να υπάρξει μία κερκίδα 1000 ατόμων που να δούνε μαζί το παιχνίδι με τα κασκόλ και τα διακριτικά τους. Θα γίνουν οι ανάλογες κινήσεις προκειμένου να ενημερωθεί η Αστυνομία, η ΕΠΟ και ο υφυπουργός, Γιώργος Βασιλειάδης. Θα μαζέψουμε υπογραφές για αυτό το πράγμα», αναφέρει στο Sportdog ο Δημήτρης Γάλλος, ο οποίος ηγείται αυτής της πρωτοβουλίας.

«Εγώ θα καταβάλλω όλες τις προσπάθειες και ας πέσουν στο κενό. Εγώ θα το τρέξω μέχρις εσχάτων», προσθέτει ο άνθρωπος που στο παρελθόν είχε συγκλονίσει με την πρωτοβουλία του σε αγώνα της ΑΕΚ, την οποία είχε επικροτήσει ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Ντέμης Νικολαΐδης. Συγκεκριμένα το 2007 στα προκριματικά του Champions League κόντρα στη Σεβίλλη, άναψαν στις εξέδρες του ΟΑΚΑ 25.000 κεριά τη στιγμή που τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των πυρκαγιών στην Ηλεία και του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή της ισπανικής ομάδας, Αντόνιο Πουέρτα. Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε ήταν πολύ συγκινητική και δεν πέρασε απαρατήρητη από τα διεθνή ΜΜΕ.

Υπάρχουν φωνές στις τάξεις των οπαδών των δύο ομάδων που υποστηρίζουν τέτοιου είδους πρωτοποριακές κινήσεις. Ήδη υπάρχουν τα παραδείγματα, πάνω στα οποία θέλουν να πατήσουν, ώστε η κοινή κερκίδα των Δικεφάλων να γίνει πραγματικότητα.

Το πρώτο παράδειγμα είναι η πρωτοβουλία της ΑΕΚ με το αίτημα προς την ΕΠΟ να συνδυαστεί ο τελικός του Κυπέλλου με τη Γενοκτονία των Ποντίων, κάτι που επικρότησε η πλευρά του ΠΑΟΚ με ανάρτηση του Γιώργου Σαββίδη.

Το δεύτερο ισχυρό παράδειγμα είναι η ΑΕΚ του Μιχάλη Παυλή και ο ΠΑΟΚ του Δημήτρη Ορφανού. Οι δύο ομάδες των κιτρινόμαυρων και των ασπρόμαυρων Υποδομών συμμετείχαν σε τουρνουά στη Σμύρνη, όπου διέπρεψαν εντός και αγωνιστικού χώρου. Τα πιτσιρίκια των Δικεφάλων, όπως αποκαλύπτεται στο ρεπορτάζ του Γιώργου Τσακίρη στο gazzetta.gr έστειλαν φοβερό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

«Στο τελευταίο ματς του ομίλου της Ένωσης με αντίπαλο την Σαουθάμπτον, οι νεαροί ποδοσφαιριστές της ομάδας του Ορφανού που βρέθηκαν στις εξέδρες να παρακολουθήσουν το παιχνίδι, προκειμένου να βοηθήσουν και να εμψυχώσουν τα πατριωτάκια τους να πάρουν την πρόκριση, φώναζαν «ΑΕΚ – ΑΕΚ» μαζί με τους γονείς των παιδιών της ομάδας του Παυλή που βρίσκονταν στο γήπεδο».

Αφού τα παιδιά που είναι το μέλλον δείχνουν τον δρόμο, οι ενήλικοι πρέπει να ακολουθήσουν. Γιατί είναι αμαρτία, αυτήν την εποχή που ακούμε απειλές, ότι θα μας ρίξουν στη θάλασσα, από αυτούς που δεν ξέρουν να κολυμπούν, οι Έλληνες, ιδιαίτερα οι προσφυγικής καταγωγής, να είναι διχασμένοι. Είναι ακόμα μεγαλύτερη αμαρτία να προκαλεί ο ένας τον άλλον με εμετικά πανό και να παίζουν ξύλο.

Οι οπαδοί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ με υπερηφάνεια διατρανωνουν, ότι οι ομάδες τους συμβολίζουν εκείνα τα μέρη που ξερριζώθηκε ο ελληνισμός. Δεν γίνεται να ξεχνούν τις ρίζες τους για ένα πετσί...

ΥΓ: Πέρσι οπαδοί της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ ταξίδεψαν από Πτολεμαΐδα με το ίδιο λεωφορείο για να βρεθούν στον τελικό του ΟΑΚΑ, ο οποίος δυστυχώς στιγματίστηκε από επεισόδια, όχι τόσης μεγάλης έκτασης όσο στον Βόλο. Φέτος αν θέλουμε να περάσουμε από τον εκβαρβαρισμό στον εκπολιτισμό πρέπει να υποστηρίξουμε μία κοινή κερκίδα οπαδών. Είναι μεγάλη πρόκληση.

Δημήτρης Μελισσανίδης Ιβάν Σαββίδης Γιώργος Σαββίδης ΑΕΚ ΠΑΟΚ