"Τρεχαλατζής! Ντουβάρια στην άμυνα - Πολύς ο Βαλμπουενά, αλλά... - Όλος ο Ολυμπιακός ήταν ο..."!

Ο Δημοσθένης Καρμοίρης τα εξηγεί ωραία στο Sportdog!

Ολυμπιακός: Για σεμινάρια ήταν η ψυχολογική προετοιμασία της ομάδας αναφορικά με ένα ματς που φάνταζε με τελικό, προτού ακόμα μπούμε στα συνεχόμενα ζόρια της νέας ποδοσφαιρικής σεζόν. Και για την καταλληλότερη «εσωτερική προπαρασκευή» των παικτών εργάστηκε μεθοδικά, προσεκτικά και επίμονα όλος ο οργανισμός Ολυμπιακός. Συντονισμένα πράγματα.

Από την κεφαλή, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, που τη μία πήγε στο Ρέντη και έδωσε στους καινούργιους ιδίως, να κατανοήσουν την σημασία της πάση θυσία παρουσίας του συλλόγου στις νέες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, που έκανε ταξίδι-αστραπή στη Τσεχία για να παρευρίσκεται, δίπλα στην προσπάθεια των παικτών και που φρόντισε με τους συνεργάτες του να «περάσουν» επικοινωνιακά τα γενέθλια του, που συνέπεσαν με τη ρεβάνς του Καραϊσκάκη ώστε να αισθανθεί το ποδοσφαιρικό τμήμα την επιμέρους «ευθύνη» να κάνει «το δώρο στον πρόεδρο»…

Τους ποδοσφαιριστές που έχουν αντιληφθεί τι σημαίνει, για την προσωπική καριέρα και τα κασέ τους, να βρίσκονται με τον Ολυμπιακό στους Ομίλους του Champions League και «μπούκαραν» όντως στο γήπεδο για να… καταπιούν την Βικτόρια, λες και έπαιζαν τίτλο σε μια βραδιά!

Έως τον προπονητή. Μεγάλη υπόθεση πέρα από την αγωνιστική προετοιμασία, ο κόουτς να είναι ο ίδιος συνειδητοποιημένος και να έχει τον τρόπο του, να διοχετεύσει στους παίκτες την κρισιμότητα ενός αποτελέσματος, ενός παιχνιδιού, μιας πρόκρισης. Ο Μαρτίνς μπόλιασε βαθιά, ως το μεδούλι τους ερυθρόλευκους με το “Win or Dead”. Και είναι γεγονός ότι η σοβαρότητα σε δαύτον, τον Πορτογάλο προπονητή, περισσεύει. Και το έχουμε μάθει από πέρυσι. Δεν υπάρχει αντίπαλος που να τον αντιμετωπίζει με αλαζονεία. Σε όλους δίνει τη δέουσα σημασία, γιατί ειδικά τούτη την εποχή και με το τελευταίο ευρωπαϊκό «χωριό» να παίζεις, εάν το υποτιμήσεις, θα πάρεις σκληρό μάθημα. Για θυμηθείτε κάτι Ισραηλίτες, κάτι Ανόρθωση και τέτοια…

Γι αυτό στέκομαι στον πρόλογο μου στον καίριο ψυχολογικό παράγοντα της πρόκρισης στον επόμενο προκριματικό γύρο. Επειδή λειτούργησαν όλα υποδειγματικά.

Και με το αγωνιστικό σχέδιο θα είχε συμβεί το ίδιο από το πρώτο δεκάλεπτο, αν οι συγκυρίες δεν ευνοούσαν την Πλζεν.  Κι εδώ ο Ίβηρας τεχνικός εισπράττει εύσημα κριτικής. Ήταν με τόση επάρκεια διαβασμένος, που οι φιλοξενούμενοι πλην ενός διαγώνιου σουτ μέσα από την περιοχή στο 22’, χάρισαν στον Ζοσέ Σα, μία από τις πιο «αναπαυτικές» βραδιές μπροστά στην εστία του. Τους πέρασε από τον μαγνητικό τομογράφο τους Τσέχους ο Πέδρο Μαρτίνς και έδωσε στους παίκτες του απόλυτα σαφείς οδηγίες ώστε και να μην κινδυνέψουν, αλλά και να τους διαλύσουν, χτυπώντας τους όπου έπρεπε.

Στόχος του Ολυμπιακού ήταν να «στραγγαλίσει» την αντίπαλο από το πρώτο δευτερόλεπτο. Και το έπραξε. Στα πρώτα 10 λεπτά οι Τσέχοι δεν είχαν ακουμπήσει μπάλα. Η πίεση των ερυθρολεύκων μέσα στο τέρμα τους ήταν ακόμα πιο αφόρητη και από την ασφυκτική ζέστη των 30ο C στις 10.00’ τη νύχτα!

Το δοκάρι έγινε σύμμαχος τους και μία-δύο επιπλέον καλές στιγμές του Ολυμπιακού που δεν «έκατσαν» και δεν άνοιξε από νωρίς το σκορ. Εάν συνέβαινε αυτό οι ερυθρόλευκοι θα είχαν σπατσάρει την πρόκριση με το «καλησπέρα».

Θα έβγαινε η Βικτόρια από το καβούκι της και μιας που δεν γίνεται λόγος για την ποιοτικότερη, ανώτερη ομάδα, καταλαβαίνουμε όλοι ότι το 4-0 μπορεί να γινόταν και… 6άρα, 7άρα στο τέλος! Όσο πιο γρήγορα θα κατέληγε η μπάλα στα δίχτυα, τόσο ευκολότερη θα γινόταν η αποστολή της ελληνικής ομάδας. Όπως και συνέβη στο 2ο μέρος που η Βικτόρια σκόρπισε στα… 4 σημεία του ορίζοντα. ‘

Από τη στιγμή που ο Γκιγιέρμε έβαλε το 1-0, ήταν ζήτημα χρόνου να ανοίξει η βεντάλια του σκορ. Έπεφταν τα στοιχήματα στο Φάληρο, βροχή… μέσα στον καύσωνα, για το πού θα σταμάταγε το κοντέρ!

Ο Ολυμπιακός πήρε μια ξεκάθαρη, θριαμβευτική πρόκριση, δεν επέτρεψε ούτε στους ίδιους τους Τσέχους – ακούσαμε πώς σχολίασε ο Βρμπα τη διαφορά επιπέδου ανάμεσα στην ομάδα του και τους Πειραιώτες και είδατε τι είπαν οι παίκτες στα τσεχικά Media περί μαθημάτων ποδοσφαίρου από τους Έλληνες! - να τους μείνουν υπόνοιες για την απονομή δικαιοσύνης στο ζευγάρι και, τώρα, έχει μπροστά του τα δυσκολότερα, κόντρα στην Μπασάκσεχιρ.

Μια ομάδα που δεν αποτελεί φόβητρο γιατί δεν είναι brand name σαν Γαλατά, Φενέρ, Μπεσίκτας, δεν έχει λαοθάλασσα πίσω της σαν αυτές τις τρεις, είναι η 4η ομάδα της Πόλης και ως εκ τούτου ούτε «τρομακτική» έδρα αλλά:

Είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της τελευταίας διετίας στη γείτονα χώρα
Είναι η ομάδα του κόμματος του Σουλτάνου Ταγίπ
Είναι μακράν η ανερχόμενη δύναμη του τουρκικού ποδοσφαίρου
Έχει δίψα, έχει βλέψεις, έχει προοπτική. 

Ξαναγυρίζοντας στην πανηγυρική ρεβάνς με την Βικτόρια Πλζεν όμως, καθώς για τους Τούρκους της Μπασάκ θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε έως την άλλη Τετάρτη που θα γίνει το πρώτο ματς στην Κωνσταντινούπολη, θα σταθώ στα πρόσωπα που ηγήθηκαν της 9ης νίκης των ερυθρολεύκων σε 12 καλοκαιρινούς προκριματικούς από την Αρούκα μέχρι σήμερα!

Ο Γκιγιέρμε: Ήταν όλος ο Ολυμπιακός. Έκοβε, έκλεινε καίριους χώρους ως συνήθως, με πολλή «βρόμικη»-αφανή δουλειά στον άξονα, μόνο που αυτό, ήταν το πρώτο του παιχνίδι με τα ερυθρόλευκα που είχε τόσο ουσιαστική, αποτελεσματική παρουσία τόσο στον οργανωτικό τομέα (έφερε πολλές μπάλες μπροστά από πίσω, αρωγός του Βαλμπουενά στη δημιουργία) όσο και στον επιθετικό τομέα (είχε γκολ, δοκάρι και συμμετοχή σε ακόμα ένα τέρμα)! Ο Ισπανό-Βραζιλιάνος ήταν αυτό που λέμε: Όλα τα λεφτά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σενάριο-"βόμβα" στον Παναθηναϊκό - Είναι αλήθεια ή για να γελάει ο κόσμος;

Ο Γκερέρο: Αν δεν είχε πιάσει τέτοια απόδοση ο Γκιγιέρμε, ο Ισπανός θα ήταν αυτός ο MVP. Μπορεί να μην έχει το «εύκολο» γκολ, είναι όμως ο στενό κορσές των αντίπαλων αμυντικών. Δεν τους αφήνει σε χλωρό κλαρί. Χρησιμότατος, πεισματάρης, ακαταπόνητος φορ, είτε για βασικός σε περιόδους φόρμας του όπως τώρα, είτε να έρχεται στις πρώτες αλλαγές από τον πάγκο.

Ο Σεμέδο: Ο δάσκαλος κάθε… μαθητή, για να τα πηγαίνει καλά στα γράμματα! Όποιος κι αν βρεθεί δίπλα στον επιβλητικό Πορτογάλο, Αβραάμ, Μπα, Μεριά, θα διαπρέψει και θα συνθέσει μαζί του, δίδυμο απροσπέλαστο! Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, μεγάλη δύναμη της ομάδας πια στα στημένα. Και σ’ αυτά που δέχεται και σε αυτά που εκτελεί. Σκεφθείτε να δέσει η χημεία του Σεμέδο με τον Τυνήσιο, για τι «ντουβάρια» θα μιλάμε πίσω! Αξεπέραστα!

Ο Μπουχαλάκης: Αναπτερωμένος από ηθικής πλευράς με την επέκταση του συμβολαίου του, πάταγε με άλλη ψυχολογία στο γήπεδο. Εξαιρετικό support στον Γκιγιέρμε στο κέντρο, με παρουσία που όσο καλός κι αν είναι – που είναι – ο τρεχαλατζής Καμαρά, δεν του τη «χαρίζει» τη φανέλα βασικού.

Ένα καμπανάκι χτυπά όμως από την πρώτη αναμέτρηση στην Τσεχία και δεν γίνεται να κάνουμε τους κωφούς:

Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να συνηθίσει να ζει χωρίς τον Φορτούνη. Θα φέρει τον φιλόδοξο Μπενζιά, έναν επιθετικό μέσο, παίζει στη θέση του μεγάλου άτυχου της χρονιάς ο «πολύς» Βαλμπουενά, ωστόσο κανείς τους δεν είναι «αντί-Φορτούνης». Είναι παίκτες που θα παίζουν αναγκαστικά αντί του Κώστα, δεν είναι όμως… κλώνοι του. Δεν είναι αντίγραφα του.

Έχουν το δικό τους ποδοσφαιρικό στυλ, την ατομική, δική τους προσωπικότητα. Απλά ο Ολυμπιακός για τους επόμενους μήνες μάλλον πρέπει να βρει άλλους τρόπους ανάπτυξης και δημιουργικής φιλοσοφίας στην επίθεση.’

Η επικέντρωση σε ένα κλασικό «δεκάρι», έναν τεχνίτη επιτελικό μέσο, της τελευταίας πενταετίας, πρώτα με Τσόρι και κατόπιν με Φορτούνη ως σημεία αναφοράς στην οργάνωση, ανήκουν στο παρελθόν.

Τροποποιούνται κατ’ ανάγκη στυλ, επιθετική νοοτροπία ομάδας, εν πολλοίς μάλλον και συστήματα…

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις