Απίστευτο αυτό που κατάφερε ο ΠΑΟ - Δεν το έχει κάνει άλλη μεγάλη ομάδα - Σκεφτείτε τι θα γίνει αν...
του Κώστα Γκόντζου
του Κώστα Γκόντζου
Θύμισε ομάδα πριν το 2008 στην Πόλη.
Μπαίνει στην τελική ευθεία πια ο Παναθηναϊκός μπροστά στη σεζόν που έρχεται.
Κι όσο κι αν εκκρεμούν ακόμα μια δυο μεταγραφικές κινήσεις ή έστω ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να κάνει ακόμα μια δυο μεταγραφικές κινήσεις, η ουσία είναι πως λίγο πολύ η εικόνα έχει αρχίσει πια να συμπληρώνεται.
Να συμπληρώνεται αλλά και να παρουσιάζεται στον κόσμο και ειδικά μέσα από το τελευταίο φιλικό αυτό με τη Γαλατά στην Πόλη.
Ένα φιλικό που στον... προσομοιωτή είχε αρκετά στοιχεία ενός κανονικού και επίσημου αγώνα και στο οποίο -γι' αυτό ακριβώς τον λόγο- η παρουσία και η αντίδραση του Παναθηναϊκού είχε ξεχωριστή σημασία.
Στο συγκεκριμένο φιλικό λοιπόν, υπήρξε μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με όλα τα προηγούμενα του Παναθηναϊκού, την οποία ο Δώνης και οι παίκτες του, συνάντησαν ουσιαστικά για πρώτη φορά στα μέχρι τώρα σοβαρά φιλικά προετοιμασίας που έδωσαν.
Κι αυτό ήταν ότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ και μάλιστα και με 2-0 από ένα σημείο και μετά.
Μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός και με τη Φέγενορντ και με τον Άγιαξ που ήταν τα κατά τεκμήριο πιο δυνατά φιλικά του, είχε καταφέρει να πάρει αυτός κεφάλι στο σκορ και μάλιστα με... ευρύ προβάδισμα και από κει και πέρα όλα φαινόντουσαν πιο εύκολα μέσα στο γήπεδο.
Στην Τουρκία όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά.
Κι εκεί είχε ξεχωριστή σημασία το πώς θα αντιδρούσε ο Παναθηναϊκός.
Η αντίδρασή του λοιπόν, ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική.
Ο Παναθηναϊκός και μετά τα γκολ που δέχθηκε, συνέχισε να προσπαθεί να κάνει το παιχνίδι του.
Το όποιο παιχνίδι του.
Αυτό που μπορεί να κάνει, αυτό που προσπαθεί να κάνει, αυτό που δουλεύει καθημερινά για να μπορέσει να το κάνει.
Και σ' αυτό το σημείο είναι που ο Δώνης και οι παίκτες του πήραν άριστα.
Πήραν άριστα και ταυτόχρονα έδειξαν πως χειρίζονται με σωστό τρόπο τα πράγματα, δηλαδή κυρίως ποδοσφαιρικό.
Δεν έχει σημασία ούτε το αν πέτυχαν τελικά να αλλάξουν την κατάσταση, αν μείωσαν στο τελευταίο λεπτό, ή αν έχασαν το παιχνίδι.
Σημασία έχει πως ανεξαρτήτως εντυπώσεων και αποτελεσμάτων, αυτή η ομάδα φαίνεται πως αποκτάει σιγά-σιγά την νοοτροπία και λογική του "εδώ παίζουμε ή προσπαθούμε έστω να παίξουμε μπάλα, όσο μπορούμε και όπως μπορούμε".
Κι αυτό είναι απίστευτα σημαντικό και δεν το έχουν καταφέρει όχι απλά πολλές από τις λεγόμενες μεγάλες ελληνικές ομάδες που προετοιμάζονται αυτόν τον καιρό σε σαφέστερα καλύτερες συνθήκες, δυνατότητες και περιβάλλον απ' ότι ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν το είχαν καταφέρει και παλιότερες ομάδες του Παναθηναϊκού.
Κι όταν λέμε παλιότερες, δεν αναφερόμαστε στις ομάδες που μετά το 2008 χτιζόντουσαν και στελεχωνόντουσαν με οποιαδήποτε άλλα κριτήρια εκτός από το ποδοσφαιρικό και την λογική του αθλήματος, ούτε φυσικά τα εξαμβλώματα που παρουσίαζαν σαν... σχεδιασμό και ομάδες οι πάσης φύσεως "Παναθηναϊκάρχες" σε ΜΜΕ και εξέδρα τα τελευταία έξι-εφτά χρόνια.
Μιλάμε ακόμα και για ομάδες του Παναθηναϊκού που στελεχωνόντουσαν και στηνόντουσαν σε απίστευτα καλύτερες συνθήκες, στα όρια μάλιστα των ιδανικών.
Σπάνια λοιπόν είχαμε την ευκαιρία να δούμε τόσο ανάγλυφα την προσπάθεια να λειτουργήσει πάνω απ' όλα σαν ομάδα και ποδοσφαιρικά ο Παναθηναϊκός.
Τώρα αν σ' αυτό "βοήθησαν" και οι αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή και οι περιορισμένες δυνατότητες στις επιλογές και την στελέχωση της ομάδας, όπως το ότι δεν υπάρχουν σ' αυτή την ομάδα κάποιοι παίκτες κλάσης που να ξεχωρίζουν, ή δεν υπάρχουν γενικά "ακριβοί" ποδοσφαιριστές και η προοπτική να ενταχθούν κάποιοι τέτοιοι στο ρόστερ στο αμέσως προσεχές διάστημα, μπορεί όντως να βοήθησαν.
Απ' την άλλη όμως, οι ίδιες συνθήκες υπήρχαν σε όλες σχεδόν τις ομάδες του Παναθηναϊκού και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά μόνο το αποτέλεσμα που βλέπουμε αυτή την στιγμή δεν είχαν.
Οπότε;
Οπότε είναι σαφές πως αυτή η εντυπωσιακή συμπεριφορά του Παναθηναϊκού σαν ομάδα και ποδοσφαιρική λογική που την διαπερνάει, είναι επίτευγμα της δουλειάς που γίνεται συνολικά στο ποδοσφαιρικό τμήμα και την πιστώνονται όλοι όσοι εργάζονται σ' αυτό, με πρώτους φυσικά τον Δώνη, τον Νταμπίζα και τους παίκτες.
Είναι προφανές βέβαια, ότι αυτή η επιτυχία δεν διαφοροποιεί και ιδιαίτερα τις "απαιτήσεις" που υπάρχουν από τον σημερινό Παναθηναϊκό, ή τους "στόχους" που πιθανά θα βάλει για την νέα σεζόν αυτός ο Παναθηναϊκός.
Τα δεδομένα είναι τέτοια, που δεν ξεπερνιούνται απλά με τη... καλή δουλειά του προπονητικού τιμ και των παικτών.
Έχει ταβάνι και το ταβάνι αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα ψηλό για να μην πως ότι είναι αντικειμενικά χαμηλό.
Αυτό όμως που απ' ότι φαίνεται δεν έχει ταβάνι, είναι η διάθεση των ανθρώπων του ποδοσφαιρικού τμήματος, να εξαντλήσουν όσο μπορούν τις όποιες ικανότητες έχουν, τις όποιες δυνατότητες τους προσφέρει ακόμα κι αυτή η... λιτοδίαιτη κατάσταση στην οποία αντικειμενικά ζουν και δουλεύουν και την όρεξή τους για ποδοσφαιρική δουλειά και προσφορά.
Αυτό ακόμα κι αν άμεσα και λόγω της συνολικής κατάστασης στον σύλλογο δεν γίνεται να έχει θεαματικά αποτελέσματα και κυρίως "εδώ και τώρα", αποτελεί σίγουρα το καλύτερο δυνατό που θα μπορούσε να γίνει σ' αυτόν τον Παναθηναϊκό και ταυτόχρονα αποτελεί κανόνα λειτουργίας και ποδοσφαιρική παρακαταθήκη, ακόμα και για την περίπτωση που στο άμεσο μέλλον αλλάξει η μοίρα του συλλόγου και το ποδόσφαιρο του Παναθηναϊκού μπει σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
