Εκεί που «έσπασε» ο Αβραάμ ήταν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Ο Μανωλάς μόλις είχε φύγει για τη Ρόμα κι ο Αβραάμ, μετά από μία πολύ καλή προετοιμασία και ορισμένες εντυπωσιακές εμφανίσεις σε φιλικά (με αποκορύφωμα τα β΄ημίχρονα με τη Σίτι και τη Φενέρ), περίμενε τη σειρά του. Δηλαδή, να πάρει φανέλα και να παίξει, δίπλα στον Αμπιντάλ.

Ο Μίτσελ είχε άλλη γνώμη. Προτίμησε τον νεοαφιχθέντα (και με προπονήσεις 12 ημερών με την ομάδα) Μποτία, όπως είχε κάνει και στο ξεκίνημα του τελευταίου φιλικού στην Τουρκία. Όποιος ήταν στο γήπεδο Καραίσκάκη εκείνο το βράδυ με τη Νίκη κι είχε δει πως ήταν στο ζέσταμα ο Αβραάμ, καταλάβαινε πολλά. Ακόμη κι όσοι είχαν δει το ματς από την τηλεόραση, αν είχαν προσέξει την αντίδρασή του όταν μπήκε αλλαγή στο ημίχρονο, λόγω μικροτραυματισμού του Μποτία, θα είχαν αντιληφθεί την ψυχολογία του παίκτη…

Από τότε ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση. Απλά δεν είχε διαρρεύσει τίποτα από πλευράς του παίκτη, γιατί δεν μπορούσε να ξέρει αν θα έβρισκε προσφορά τελευταία εβδομάδα των μεταγραφών.

Με τον Παναιτωλικό έμεινε πάλι στον πάγκο.

Την Κυριακή οι διεργασίες αναζήτησης ομάδας εντάθηκαν. Και σήμερα πρωί πρωί ήρθε η πρόταση από την Τουρκία.

Όποιος πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός ήθελε να δώσει τον Αβραάμ πλανάται πλάνη οικτρά. Σας το υπογράφω ότι ο ίδιος ο Αβραάμ ήταν κάθετος. Ήθελε μεταγραφή. Κι επειδή για τον Ολυμπιακό ο Αβραάμ δεν είναι όποιος κι όποιος παίκτης, αλλά είναι κάτι ιδιαίτερο και διαφορετικό, είναι αρχηγός, είναι ο παίκτης που έμεινε έξω ένα χρόνο λόγω τραυματισμού στην εθνική, με τον Ολυμπιακό να τον στέλνει και στην Αμερική και στη Γερμανία και παντού, δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Δεν μπορούσε να του πει όχι.

Μην ασχολείστε με τα…οικονομικά της μεταγραφής. Για οποιαδήποτε (που λέει ο λόγος) άλλη περίπτωση, αν θέλετε να ασχοληθείτε με τα οικονομικά, ας το κάνετε.

Αλλά να είστε 100% σίγουροι ότι ο Αβραάμ ζήτησε επίμονα από τον Ολυμπιακό να σεβαστεί την επιθυμία του και να τον αφήσει να πάει να παίξει αλλού μπάλα. Κι ο Ολυμπιακός την σεβάστηκε.

 

Πηγή: gazzetta.gr