Δεν έχει κανένα νόημα. Οι κακοποιοί που επιτέθηκαν στον Ζωγράφο δεν πρόκειται στενοχωρημένοι από την αναβολή να παρουσιαστούν στο πλησιέστερο αστυνομικό Τμήμα για να ομολογήσουν. Εκτός αν σκοπεύει να αναβάλει τη Σούπερ Λίγκα μέχρι να πιάσουν τους κακοποιούς, που σημαίνει ότι θα την αναβάλει για πάντα. Ποτέ δεν έχουν πιάσει ούτε έναν που να επιτέθηκε σε διαιτητή, παράγοντα ή δημοσιογράφο. Σε σημείο γελοιότητας. Για να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία με την επίθεση να έχει γίνει στη Συγγρού, να έχει κατά πάσα πιθανότητα βιντεοσκοπηθεί από κάμερα τράπεζας και με τον έναν από τους δύο που μου την είχαν στήσει να μπορώ να τον αναγνωρίσω όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά ούτε καν φιλοτιμήθηκαν να πάρουν ένα τηλέφωνο να μου πουν ότι τα έχουν παρατήσει.

 

Με τις αναβολές δεν μπαίνουν σε κίνδυνο οι κακοποιοί, αλλά οι εργαζόμενοι στο ποδόσφαιρο. Κάποιες χιλιάδες μπορεί να μείνουν χωρίς δουλειά σε μια εποχή που η κυβέρνηση υποτίθεται ότι προσπαθεί να σώσει και την τελευταία θέση. Σε ευνομούμενες κοινωνίες τιμωρείται αυτός που ευθύνεται. Σε κοινωνίες με κυβερνήσεις ανικάνων τιμωρείται το θύμα, αφού ο μόνος που ευθύνεται είναι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη που είναι ανίκανο να συλλάβει τους δράστες. Δυστυχώς οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονται για τα εγκλήματα στον αθλητισμό όσο για τα αντίστοιχα στα ναρκωτικά, να στείλουν πέντε πράκτορες να καθαρίσουν την υπόθεση και μετά να βγαίνει ο Κικίλιας φωτογραφίες ότι αυτός το έκανε. Σεμνά λοιπόν με τις αναβολές και ελπίζω αν ο Μαρινάκης δώσει τα ονόματα των δραστών, να φροντίσει και να τους συλλάβει, γιατί με αυτούς που έχουμε, όνομα, διεύθυνση και τηλέφωνο να δώσεις, αν είναι το κινητό για να τους συλλάβουν θα ζητάνε και το σταθερό.

 

Αν οι διαιτητές δεν ήθελαν να σφυρίξουν, η ΕΠΟ έπρεπε να τους ορίσει και μετά αν δεν ήθελαν να τους τιμωρήσει. Πουθενά δεν λέει ότι αναβάλλεται η αγωνιστική επειδή οι διαιτητές αποφάσισαν να μην κατέβουν και αν αποφάσισαν να μην κατέβουν η απόφαση γίνεται γνωστή από ένα όργανό τους και όχι με το γενικό «οι διαιτητές αποφάσισαν».

 

Επίσης ώρα να ξεκολλήσουμε με την τσίχλα ότι οι επιθέσεις στο ποδόσφαιρο γίνονται από εξαγριωμένους οπαδούς. Ενας οπαδός μπορεί να είναι εξαγριωμένος με έναν παίκτη, διαιτητή, παράγοντα ή δημοσιογράφο. Οριακά μπορεί να τον πετύχει στον δρόμο και να τον βρίσει ή να του επιτεθεί. Δεν πρόκειται όμως να πάρει μια τσιμεντόβεργα και με έναν φίλο του να την στήσει σε μια γωνία περιμένοντας ένα δίωρο καραούλι για να τον στείλει στο νοσοκομείο. Το ίδιο ισχύει στο γήπεδο, που άλλο να φωνάξει κάποιος και άλλο να βγάλει από την τσέπη ένα πιστόλι φωτοβολίδων και να αρχίσει να ρίχνει.

 

Μιλώντας για δικαιοσύνη στις ποινές πρέπει να υπάρχει και η αιτιολόγηση για να φανεί αν ήταν σκληρές ή αυστηρές. Το γράφω για τις ποινές που επιβλήθηκαν στο προπονητικό τρίο της Εθνικής Νέων, όπως και στον Τάσο Δώνη και Στέλιο Πόζογλου για την ήττα της Εθνικής με 10-0 από την Ελβετία. Ας πούμε ότι το προπονητικό τιμ τιμωρήθηκε για ανικανότητα ή επειδή δεν μπόρεσε να κρατήσει την πειθαρχία. Οι παίκτες γιατί τιμωρηθήκανε; Είναι διαφορετικό, για παράδειγμα, να είχαν μεθύσει το προηγούμενο βράδυ και να σερνόντουσαν στο ματς και άλλο να παίζανε μπάλα μέσα στο ξενοδοχείο και να σπάσανε ένα βάζο ή ένα έπιπλο. Γιατί το δεύτερο είναι αυτό που άκουσα από στέλεχος των Εθνικών ομάδων και δεν μπορώ να φανταστώ σε τι επηρέασε την απόδοση της Εθνικής. Οι παίκτες τιμωρούνται για απειθαρχία ή για το αποτέλεσμα; Αν τιμωρούνται για το πρώτο σημαίνει ότι θα έτρωγαν την ίδια ποινή ακόμα και αν η Ελλάδα αντί να χάσει είχε κερδίσει με 10-0. Αν τιμωρούνται για το δεύτερο, δηλαδή την ήττα, ο Δώνης και ο Πόζογλου ήταν οι χειρότεροι στο ματς; Εκτός αν τιμωρήθηκαν για να ικανοποιηθεί η κοινή γνώμη, διότι σε αυτές τις περιπτώσεις σηκώνω τα χέρια.

Πηγή: sday.gr

ΕΠΟ Ποδόσφαιρο SPORTS