Αξίωμα: Όσο η σειρά πηγαίνει σε άναρχο παιχνίδι, σε "βάλε μου, να σου βάλω", σε επιθέσεις που απέχουν από το να χαρακτηριστούν "σετ", η Λαμποράλ Κούτσα θα παίζει στο… δικό της γήπεδο. Ο Παναθηναϊκός χάνει (για την ώρα) μια σπουδαία ευκαιρία να περάσει στο φάιναλ φορ, αφού από τους τέσσερις που μπορούσε να βρει στον δρόμο του, η ομάδα της Βασκονίας ήταν στα μέτρα του. Κι όμως, το ταμπλό δείχνει 2-0 και πλέον παίζουμε "ματς μπολ".

Ήταν βελτιωμένος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι της σειράς ο Παναθηναϊκός; Σαφέστατα. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Όταν βλέπεις τον αντίπαλο να είναι μείον τρεις παίκτες, όταν ξέρεις ότι οι Βάσκοι είναι… ιεραπόστολοι του αναρχικού μπάσκετ, φροντίζεις να ρίξεις τον ρυθμό, να σταματήσεις το up tempo, να πας σε οργανωμένες επιθέσεις με "σημάδια".

Δεν έγινε τίποτα, οπότε μοιραία θα κρίνονταν όλα σε ένα σουτ, σε ένα λάθος (όπως για παράδειγμα το να περάσουν το κέντρα στα όρια των οκτώ δευτερολέπτων οι γηπεδούχοι), σε μια έμπνευση της στιγμής.

Πάμε παρακάτω: Τόσος ντόρος γίνεται και από τον ίδιο τον Τζόρτζεβιτς, για να μη σταματήσει ο Δημήτρης Διαμαντίδης. (Και) χθες καταλάβαμε το γιατί. Αυτός ήταν ο παράγοντας που άλλαξε τη ροή του αγώνα, αλλά για να το κάνει αυτό πρέπει να παίζει. Και στο πρώτο ημίχρονο έμεινε αρκετά έξω. Βεβαίως, για να μην αδικήσω τον κόουτς του "τριφυλλιού", υπάρχει ζήτημα διαχείρισης, καθώς μιλάμε για συνεχόμενους αγώνες και δεδομένη κούραση.

Μοιάζει να ήταν εντολή να κάνουν συνεχόμενα φάουλ στους αντιπάλους τους, ώστε να μη φανούν τα αργά πόδια των ψηλών, η κούραση, ή κάποια κενά στις αλλαγές και στις περιστροφές. Δεν είναι λάθος, καθώς ο Παναθηναϊκός είχε (απόντος και του Χανγκ) περισσότερο βάθος στον πάγκο, αλλά δεν το αξιοποίησε, με τον Γιάνκοβιτς εκτός αγώνα και τον Χάντερ να παίζει ελάχιστα.

Δεν μου αρέσει να γκρινιάζω, αλλά είναι κάποιες λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Για παράδειγμα, όταν βάζει αυτό το τρίποντο ο Χέινς, δεν τον αφήνεις στον πάγκο στην παράταση, γιατί έχει την ψυχολογία της επιτυχίας του "μεγάλου" σουτ. Αντίθετα, ο Καλάθης, που παρασύρεται από το άναρχο μπάσκετ του αντιπάλου, πήρε δύο προσπάθειες εκτός λογικής.

Για παράδειγμα, παίρνεις τάιμ άουτ στους -4, για να βγάλεις ένα up screen για τον Ουίλιαμς; Ναι μεν είναι ο παίκτης που πετυχαίνει τα δύσκολα τρίποντα, αλλά παρόντος Διαμαντίδη, δεν έχεις λόγο να πας σε αυτήν την επιλογή. Αν το έβαζε, τι θα λέγαμε; Το ίδιο.

Όπως δεν χρειάζονταν να μπουν 15 πόντοι από τον Μπέρτανς για να αντιληφθούμε ότι ο Πάβλοβιτς που παίζει όρθιος άμυνα είναι μια ταχύτητα πίσω. Μικρά πράγματα, που κάνουν μεγάλη διαφορά και που εντέλει μπορεί να κοστίσουν ένα φάιναλ φορ.