Έχουν περάσει ήδη 24 και πλέον ώρες από το φινάλε του ντέρμπι ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό. Μπήκε ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ήταν ένα ματς που προκάλεσε έντονα συναισθήματα, άλλοι το χάρηκαν με την ψυχή τους, άλλοι φώναξαν, άλλοι διαμαρτυρήθηκαν και προχωράμε παρακάτω. Είπαμε τις απόψεις μας, τις γράψαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, καλά να είμαστε, και πάμε στην επόμενη μέρα… Η ζωή συνεχίζεται, το ποδόσφαιρο επίσης.
Μέσα στο γενικότερο "χαμό", πάντως, προσωπικά νιώθω ότι ξέχασα τον μεγαλύτερο ίσως πρωταγωνιστή της αναμέτρησης κι ας με συγχωρήσουν οι φίλοι της ΑΕΚ που δεν θα σταθώ σε κάποιον από τη -νικήτρια- ομάδα τους. Στον τεράστιο Ρομπέρτο θα σταθώ, έναν από τους ελάχιστους αθλητές διαχρονικά που τείνει να εξελιχθεί σε μύθο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πήγε να καθαρίσει μόνος του
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για την αξία του ως τερματοφύλακας. Νομίζω ότι έχουν γραφθεί... όλα. Προσωπικά δεν έχω κρύψει ότι τον θεωρώ τον καλύτερο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού για τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον και χαίρομαι που την ίδια άποψη εξέφρασε πρόσφατα και ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες πορτιέρε της προηγούμενης 10ετίας κι ένας από τους πλέον ταλαντούχους προπονητές.
Μπορεί ο Ολυμπιακός να πλήρωσε αδρά αρχικά για να φέρει ως δανεικό τον Μαδριλένο κίπερ και στη συνέχεια να τον κάνει δικό του, με το κόστος να ξεπερνά τα 5,5 εκατομμύρια, αλλά τα αξίζει μέχρι το τελευταίο σεντ. Όχι επειδή είναι τερματοφύλακαρα, αλλά επειδή είναι κόσμημα για τα ελληνικά γήπεδα.
Στο ντέρμπι με την ΑΕΚ λίγο έλειψε να καθαρίσει μόνος του στο πέναλτι του Μπουονανότε και στο… ριμπάουντ-γκολ του Βάργκας, καθώς κατάφερε να αγγίξει τη μπάλα, αλλά όχι και να την απομακρύνει από την εστία του. Παρότι αρχηγός του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν, όχι μόνο δεν έχει έρθει σε προστριβές με αντιπάλους, αλλά σχεδόν πάντα λειτουργεί πυροσβεστικά όταν πάει ν’ ανάψει σπίθα.
Τόσο διαφορετικός, τόσο σπουδαίος
Όπως προχθές που πήγε να δημιουργηθεί ένταση μετά το γκολ της ΑΕΚ, έσπευσε στο σημείο που μύριζε μπαρούτι και ζήτησε ακόμη και από ανθρώπους του Ολυμπιακού να επιστρέψουν στις θέσεις τους για να συνεχιστεί το παιχνίδι, με την ομάδα του –εκείνη τη στιγμή- να παίζει με 9 και οι διαμαρτυρίες να έχουν χτυπήσει… κόκκινο!
Αυτός, όμως, είναι ο Ρομπέρτο. Τόσο διαφορετικός, τόσο σπουδαίος, τόσο σεβάσμιος. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σε έδρες-καυτές, σε ντέρμπι που κόβουν την ανάσα, μπορεί να καίγεται το σύμπαν, αλλά τον Ισπανό δεν τον ενοχλεί κανείς. Αντίθετα τον χειροκροτούν και –ενίοτε- τον αποθεώνουν.
Στον αγώνα της Τούμπας την ώρα που ως αρχηγός του Ολυμπιακού κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των θυμάτων του δυστυχήματος στα Τέμπη, χειροκροτήθηκε απ’ όλο το γήπεδο ή έστω από ένα μεγάλο κομμάτι του. Στον αγώνα της Λεωφόρου που δεν ξεκίνησε ποτέ λόγω επεισοδίων ήταν ο μόνος που δεν φοβήθηκε ότι μπορεί να γίνει στόχος των ιπτάμενων αντικειμένων που εκτοξεύονταν από την εξέδρα.
Μόλις χθες αποθεώθηκε για τη συμπεριφορά του, αγωνιστική και εξαγωνιστική, μέχρι και από "κιτρινόμαυρες" ιστοσελίδες. Παρά τη μεγάλη αντιπαλότητα με τον Ολυμπιακό, παρά την άβυσσο που χωρίζει τους δύο συλλόγους, παρότι οι μνήμες του ντέρμπι είναι ακόμη νωπές και ο κουρνιαχτός δεν έχει κοπάσει, ο 30χρονος πορτιέρε αποτελεί ξεχωριστό σημείο αναφοράς, όχι γιατί έτσι πρέπει, αλλά γιατί έτσι του αξίζει!
Περηφάνια γι αυτόν
Νιώθω περήφανος, ως ένας άνθρωπος που ασχολείται χρόνια με το "ερυθρόλευκο" ρεπορτάζ, που στο ρόστερ της ομάδας βρίσκεται ο συγκεκριμένος αθλητής. Που είναι τόσο μακριά από τη γκρίνια, τη μιζέρια, την κακομοιριά που περισσεύουν –δυστυχώς- στο ποδόσφαιρό μας. Ο Ρομπέρτο παραμένει φάρος φωτεινός επειδή πρώτα απ’ όλα ξέρει να αποθεώνει το παιχνίδι. Να ασχολείται με το ποδόσφαιρο, να έχει επίπεδο ακόμη κι όταν ενοχλείται ή νευριάζει και να κάνει λίγο πιο μεγάλη την μεγάλη ομάδα του κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο με την εμφάνισή της.
Ελπίζω κι εύχομαι να μείνει εδώ για πολλά ακόμη χρόνια και στην πορεία να βρεθούν κι άλλοι σαν κι αυτόν. Τόσο μεγάλοι αθλητές και τόσο καλά παιδιά που να ενώνουν κι όχι να διχάζουν τους οπαδούς με τη συμπεριφορά τους. Τέτοια που να ξεπερνούν τις όποιες συλλογικές διαφορές. Τέτοια που ακόμη και οι οπαδοί των άλλων ομάδων να παραδέχονται ότι θα ήθελαν με τα δικά τους χρώματα. Μεγάλε Ρομπέρτο σε ευχαριστούμε που κάνεις πιο όμορφες τις Κυριακές μας κι όχι μόνο αυτές…
Πηγή: contra.gr