Παλιά μου τέχνη κόσκινο λέει μια παροιμία την οποία επιβεβαίωσε απολύτως ο Φωστήρας: ήταν που ήταν γνωστός (και καταχωρημένος στα αραχνιασμένα ελληνικά ποδοσφαιρικά κιτάπια) ως ο «φονέας των γιγάντων»... Γράφει ο Βασίλης Σκουντής.
Προχθές σκότωσε και τον Πανιώνιο και απέδειξε ότι μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς το αίμα τραβά!
Είναι όντως μακάβριο και φρικώδες αυτό το σκηνικό, αλλά ταιριάζει γάντι στην ιστορία της ομάδας η οποία -για να δανειστώ την έκφραση του Δημήτρη Ελευθερόπουλου- ρούφηξε και την τελευταία στάλα του ξεζουμισμένου Πανιώνιου, για τον οποίον πολύ φοβάμαι ότι ισχύει μια άλλη ελληνική παροιμία...
Ολα τα 'χε η (ευρισκόμενη σε κάθετη πτώση) Μαριορή, ο φερετζές του Δεϊμέζη της έλειπε!
Ο φερετζές του Κάμπα έπρεπε να γράψω κανονικά, αλλά επειδή ο (δις μάλιστα) δήμιος του Πανιώνιου περπατάει στα 39, δράττομαι της ευκαιρίας να τον αντιπαραβάλω με τον μεγαλύτερο παίκτη που ανέδειξε ο Φωστήρας στον οποίο έμεινε πιστός μέχρι βαθέος γήρατος!
Ο (γεννημένος το 1938) Γιώργος Δεϊμέζης έπαιξε στην ομάδα των Σφαγείων από το 1956 έως το 1974 και κρέμασε τα παπούτσια του με το παράπονο ότι ο ελληνικός ποδοσφαιρικός ορίζοντας του δεν άνοιξε πέρα από την οδό Πειραιώς!
Απλώς σε αντίθεση με τον πιο εμβληματικό παίκτη του Φωστήρα, ο Κάμπας δεν χρειάστηκε να κάνει και τον... μπογιατζή για να πείσει τον Κώστα Ψυρόπουλο ή τον Γιώργο Δώνη ή ακόμη και τον συχωρεμένο τον Γιάννη Κυράστα ότι μπορεί να παίξει (καλή) μπάλα!
Σοβαρολογώ, διότι όταν στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών ο γιος του οικοδόμου Γιάννη Δεϊμέζη από τη γειτονιά του Κυνοσάργους στο Νέο Κόσμο, εμφανίστηκε στο γήπεδο της ΑΕ Χαραυγής και ζήτησε να δοκιμαστεί, ο τότε προπονητής τού έκανε ένα απίστευτο καψώνι: τον ανάγκασε να ασπρίσει ολόκληρο το γήπεδο και μόνο τότε τον δέχτηκε στην ομάδα!
Του Δεϊμέζη βεβαίως δεν ίδρωνε το αυτί του, διότι ήταν όντως προπονημένος (όχι τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο) στον καθημερινό μόχθο: πριν από την αγγαρεία στη Χαραυγή είχε δουλέψει σε συνεργείο, σε κορνιζάδικο, σε τυπογραφείο και στην κορύφωση της επαγγελματικής σταδιοδρομίας του εκπλήρωσε το απωθημένο που έχει κάθε κάτοικος του Ταύρου ο οποίος σέβεται τον εαυτό του και το περιβάλλον του...
Ανοιξε χασάπικο!
Ο Φωστήρας ιδρύθηκε το 1926 από Μικρασιάτες πρόσφυγες και έδειχνε από μικρός ότι θα... μεγαλώσει: αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη γερμανική κατοχή, άρχισε να σφάζει τις (τότε, νυν και αεί) μεγάλες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου, με αποτέλεσμα να ονομαστεί «φονέας των γιγάντων»!
Η πρώτη αναφορά αυτού του μακαβρίου, πλην απολύτως ταιριαστού χαρακτηρισμού, κατεγράφη σε μια εκδήλωση , τον Ιούνιο του 1949, όταν ο ειδικός γραμματέας του συλλόγου, ονόματι Μανίκας, απήγγειλε ένα εξάστιχο ποίημα, στο οποίο έλεγε, μεταξύ άλλων, ότι «στην αρχή δειλά εμπήκε μέσ' σε γήπεδα μεγάλα και κατάπιε τόσες πίκρες και ακόμα τόσα άλλα, μα ποτέ δεν απελπίσθη κι εξελίχθη τέλος πάντων όπως όλοι ομολογήσαν σε φονέα των γιγάντων»!
Δεν ήμουν βεβαίως παρών σε εκείνο το σουαρέ, αλλά φαντάζομαι πως το χειροκρότημα θα έπεσε σύννεφο, δίκην προλόγου για τα επιγενόμενα: όταν, δηλαδή, ο Φωστήρας άρχισε τα φονικά του στις μεγάλες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης και της Α' Εθνικής, όπου δεν του γλίτωσε κανένας!
Το 1972 και το 1973 ο Φωστήρας με προπονητή τον παλαίμαχο αρχηγό του Παναθηναϊκού και της εθνικής ομάδας Κώστα Λινοξυλάκη νίκησε τον Ολυμπιακό του Γουλανδρή με 3-1, τον ΠΑΟΚ με 3-1 και την ΑΕΚ με 2-1, ενώ έφερε ισοπαλία με τους «πράσινους», που ισοφάρισαν στο τέλος με τον Βερόν...
... και έφυγαν κρατώντας έναν βαθμό και τις περασμένες βέρες με τον δαιμόνιο ξτρέμ Αγη Πανόπουλο, ο οποίος (όπως γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος στο βιβλίο του «Της Κυριακής τα είδωλα») μάγεψε εκείνο το απόγευμα τον Πούσκας!
Ο Πανόπουλος και νωρίτερα ο Κώστας Ελευθεράκης πήγαν στον Παναθηναϊκό, παλαιότερα ο Θανάσης Μπέμπης και ο μετέπειτα αθλητικός συντάκτης Σταύρος Τσώχος είχαν μετακομίσει στον Ολυμπιακό, ο Παναγιώτης Βεντούρης πήρε προαγωγή στην ΑΕΚ, αλλά ο φουκαράς ο Δεϊμέζης έμεινε δέσμιος στα Σφαγεία!
Ο Φωστήρας είχε αποκτήσει τον Δεϊμέζη από τη Χαραυγή με αντίτιμο 8.000 δραχμών και μια πλήρη αθλητική εμφάνιση, χάρη στην οποία πλειοδότησε έναντι του Παναθηναϊκού που προσπάθησε να τον αποκτήσει μετά από τρία χρόνια, προσφέροντας μισό εκατομμύριο, αλλά εις μάτην!
Πολλοί θεωρούν τον ταχύτατο μεσοεπιθετικό και δεινό σκόρερ του Φωστήρα ως τον σπουδαιότερο Ελληνα ποδοσφαιριστή, που δεν έπαιξε ποτέ σε μεγάλη ομάδα: είναι κι αυτός ένας τίτλος τιμής τον οποίο εξαργύρωσε για μερικές χούφτες δολάρια στη διετία 1963-65, όταν μετά από μια παρεξήγηση με τη διοίκηση, την κοπάνησε μαζί με τον συμπαίκτη και μπατζανάκη του Αϊδινιώτη και έπαιξε στην ομάδα «Hellenic» του Κέιπ Τάουν...
Το 1974, στο κύκνειο άσμα του στην Α' Εθνική, ο Φωστήρας γνώρισε μια ήττα-μαμούθ με 11-0 από τον Ολυμπιακό, από τότε πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια και ξαφνικά ο παλιός φονέας των γιγάντων μυρίστηκε πάλι αίμα και εμφανίστηκε σαν το βαμπίρ!
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις