Ο Αλέξης Σπυρόπουλος γράφει για το «γαϊτανάκι» των προπονητών στη φετινή Μπουντεσλίγκα.
Στη Γερμανία, τις πρώτες ημέρες αυτής της εβδομάδας, είχα τη δυνατότητα ν' αφουγκραστώ "εκ του πλησίον" το σοκ που υπέστη η κοινωνία της Μπουντεσλίγκα με το καρουσέλ των προπονητών. Το αποτύπωσαν αδρά, τα πιο σοβαρά άρθρα των πιο σοβαρών δημοσιογράφων στις πιο σοβαρές εφημερίδες της Γερμανίας. Ήταν επειδή, πρώτον, δεν είναι μαθημένοι έτσι και, δεύτερον, τους έρχονταν το ένα μετά το άλλο από παντού.
Ταυτόχρονα τρία κλαμπ, τρία brand βαριά, όχι το Φράιμπουργκ ή το Μπίλεφελντ ή το Ρόστοκ, τέλειωσαν με τους προπονητές τους. Κατ' αρχήν, θα τελείωναν με τους προπονητές τους τον Μάιο. Το Αμβούργο, με τον Φε. Η Σάλκε, με τον Μάγκατ. Η Μπάγερν, με τον Φαν Χάαλ. Αλλ' ο Φε, που ήδη είχε πει πως είναι πρακτικά αδύνατον να δουλεύει κανείς στο Αμβούργο, τρώει τα έξι το περασμένο Σάββατο στην Αρένα, φεύγει επί τόπου, συνεχίζουν με τον βοηθό του, ακριβώς η ίδια ιστορία, η περσινή, όταν τέτοια εποχή έφυγε ο Λαμπαντία κι έβγαλαν το υπόλοιπο της σεζόν, πάλι, με τον δεύτερο, τον Μόνιζ, που μια εποχή ήθελε να τον πάρει ο Πηλαδάκης στην ΑΕΛ.
Ο Μάγκατ, που απ' τα συμφραζόμενα προκύπτει πως η Σάλκε μάλλον πρέπει να τον βρήκε ανοιχτό σε κάποιες (εκ των "ων ουκ έστιν αριθμός") μετεγγραφές που έκανε ως προπονητής+μάνατζερ "δύο σ' ένα", επίσης έφυγε επί τόπου κι ανανέωσαν το ραντεβού στα δικαστήρια, ο Ρεχάγκελ για μερικές ώρες έζησε το όνειρο μιας θριαμβευτικής επιστροφής στη Μπουντεσλίγκα, αλλά του το χάλασε στη στροφή ο Ράνγκνικ που ήταν και παλαιότερα στη Σάλκε, κι είχε φύγει απ' την Χόφενχαϊμ στις Γιορτές επειδή έμαθε απ' τον Τύπο πως επωλήθη ο Λούιζ Γκουστάβο στη Μπάγερν.
Ο δε Μάγκατ, δεν έχασε ούτε μία μέρα. Επέστρεψε να σώσει τη Βόλφσμπουργκ, που την είχε βγάλει πρωταθλήτρια πρόπερσι, προτού φύγει για τη Σάλκε, η οποία Βόλφσμπουργκ για τη θέση του Μάγκατ πήρε τον Φε που τον απέλυσε πέρυσι, για να πάρει το καλοκαίρι από την πρωταθλήτρια Ολλανδίας Τβέντε τον ΜακΚλάρεν τον οποίον επίσης εφέτος απέλυσε, κι ύστερα έχανε τον χρόνο της με τον Λιτμπάρσκι, ώσπου γύρισε πίσω ο Μάγκατ.
Όσο για τον Φαν Χάαλ, φεύγει επειδή θεωρεί πως δεν ανήκει στα καθήκοντά του το να συζητά πράγματα για τη Μπάγερν με τον Χένες, κάτι όμως που είναι η παράδοση στην οικογένεια-Μπάγερν, στην οποία θα επιστρέψει για μια τρίτη θητεία ο συζητήσιμος Χάινκες, ο οποίος Χάινκες, προτού επιστρέψει, έχει να βγάλει δεύτερη τη Μπάγερ Λεβερκούζεν, εξέλιξη που θα κοστίσει στη Μπάγερν (και τούτο στην καλύτερη περίπτωση) το να ταλαιπωρηθεί στα πλέι-οφ του Αυγούστου ώστε να παίξει του χρόνου στο Τσάμπιονς Λιγκ, την περίοδο που ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ γίνεται στην Αρένα του Μονάχου!
Ένα τσίρκο, που έφερε στον κόσμο εκεί τη ζαλάδα του χάους. Γιατί εκεί δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με καταστάσεις τύπου αρχίζω με τον Οκουκα, παίρνω τον Κασπέρτσακ, στο μεταξύ φέρνω τον Κόσμι, δεν μου κάθεται, συνεχίζω με τον Κασπέρτσακ, αλλά δύο ημέρες πριν το παιγνίδι-κλειδί (Καβάλα-Ολυμπιακός Βόλου) διώχνω τον Κασπέρτσακ και βάζω τον Μαντζουράκη που μου κάθισε. Ένα τσίρκο που έκανε χθες τον Φαν Χάαλ να επαναφέρει μία παλαιά πρόταση η οποία θα είχε ιδιαίτερο, ομολογουμένως, ενδιαφέρον. Να καθιερώσει η FIFA τον περιορισμό με τις ενιαίες ανά τον κόσμο περιόδους μετακινήσεων, όπως για τους ποδοσφαιριστές, έτσι και για τους προπονητές.
Ξεκινάς με ένα, και μπορείς να τον αλλάξεις μόνο τον Ιανουάριο. Δυο πόδια προέδρων, τεχνικών διευθυντών, πάσης φύσεως άλλων αφεντικών, σ' ένα παπούτσι. Πλάκα θα είχε.
Πηγή: contra.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις