Παίκτης που μπορεί και χειρίζεται με άνεση το εξωτερικό μέρος του ποδιού του εν ώρα αγώνα είναι εξαιρετικά σπάνιο να μην έχει ποδοσφαιρική ποιότητα. Γράφει η ομάδα του el sombrero...
Ένα βράδυ του Αυγούστου πριν μερικά χρόνια, περιμένοντας στο σιδηροδρομικό σταθμό στην Οινόη για να πάρω το μεταμεσονύκτιο τρένο για Θεσσαλονίκη, ο ποδοσφαιρικός Θεός βλέποντας με να σκοτώνω την ώρα μου ξαπλωμένος σ” ένα παγκάκι αναλογιζόμενος διάφορα φιλοσοφικά ζητήματα, όπως ο Θάνατος, η Ηθική και πως γίνεται να βγάζει λεφτά απ’το ποδόσφαιρο ο Μίμης ο Μπενίσκος, με λυπήθηκε και με οδήγησε στο γειτονικό καφενείο στο οποίο οι θαμώνες και κάποιοι τύποι που περίμεναν το τρένο όπως εγώ, έβλεπαν έναν αγώνα του Παναθηναϊκού με κάποιον αντίπαλο που αδυνατώ να θυμηθώ, για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Παράλληλα με τη μονομαχία των δυο ομάδων στην οθόνη, μέσα στο καφενείο δυο τύποι που προφανώς γνωριζόταν χρόνια, είχαν μια ασταμάτητη κόντρα πάνω στο θέμα της ποδοσφαιρικής ποιότητας του Αντρέας Ίβανσιτς. Το γεγονός πως στο συγκεκριμένο παιχνίδι οι ενέργειες του Αυστριακού μέσου ακολουθούσαν πιστά το μοτίβο “καλή ενέργεια/κακή ενέργεια/καλή ενέργεια/κακή ενέργεια κ.ο.κ.” απλά κρατούσε τη λογομαχία σε απόλυτη ισορροπία.
Όλα αυτά μέχρι κάποιο σημείο του αγώνα κατά το οποίο ο Ίβανσιτς έβγαλε μια εντυπωσιακή μακρινή μπαλιά με εξωτερικό φάλτσο. Αδιαφορώντας για την κατάληξη της φάσης που εξελισσόταν, ο τύπους που υπερασπιζόταν την αξία του Αυστριακού και ο οποίος είχε το στυλ ταρίφα ανθρώπου που πιστεύει ότι μπορεί να μιλήσει με σιγουριά ειδικού για οποιοδήποτε θέμα, από μια πολιτική εξέλιξη στη Βολιβία μέχρι το αν η NASA μας κορόιδεψε με την ιστορία της προσσελήνωσης, τινάχτηκε από το βάθος της καρέκλας του, πέταξε επιδεικτικά το κομπολόι του πάνω στο τραπέζι τους και με το ένα χέρι να δείχνει την τηλεόραση και με ύφος κάποιου που είναι έτοιμος να εκστομίσει ένα απόσταγμα σοφίας, που όλοι οι παρευρισκόμενοι οφείλουν για το καλό τους να ακούσουν, φώναξε προς τον γνωστό του: «Είδες; Ένα πράγμα θα σου πω και βάλτο καλά στο μυαλό σου. Παίκτης που μπορεί και δίνει τέτοια πάσα με εξωτερικό φάλτσο δεν γίνεται να μην ξέρει πολλά καντάρια μπάλα».
Τόσα χρόνια μετά η συγκεκριμένη ατάκα αποπνέει ακόμα γραφικότητα με την καφενειακή υπεραπλούστευση της αλλά παρ” όλα αυτά κανείς δεν νομίζω ότι μπορεί να παραγνωρίσει το ότι κρύβει σε μεγάλο βαθμό και μια σχεδόν αντικειμενική ποδοσφαιρική αλήθεια: Παίκτης που μπορεί και χειρίζεται με άνεση το εξωτερικό μέρος του ποδιού του εν ώρα αγώνα είναι εξαιρετικά σπάνιο να μην έχει ποδοσφαιρική ποιότητα. Γιατί σε αντίθεση με την ικανότητα να κλωτσήσει κάποιος τη μπάλα βάζοντας την κατάλληλη ποσότητα εσωτερικού φάλτσου, η οποία δόθηκε απλόχερα σε αμέτρητους ποδοσφαιριστές της υφηλίου, η μαεστρία του να τη στείλει εκεί που θέλει χρησιμοποιώντας εξωτερικό φάλτσο μοιράστηκε πολύ πιο τσιγκούνικα, μετατρέποντας αυτές τις ενέργειες σε ξεκάθαρη ένδειξη ύπαρξης ποιότητας.
Ποδοσφαιρική ποιότητα που γνωρίζαμε έτσι κι αλλιώς ότι έχει ο Αλβάρο Νεγρέδο, πριν καν χρησιμοποιήσει με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο το εξωτερικό μέρος του αριστερού του ποδιού το απόγευμα του Σαββάτου.
ΠΗΓΗ: sombrero.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις