Οι Βαυαροί επιβάλλοντας το ρυθμό τους για περισσότερο από 90 λεπτά κατάφεραν όπως αναμενόταν να περιορίσουν τους αντιπάλους τους στο αμυντικό 1/3 του αγωνιστικού χώρου που τους αναλογούσε αφού επένδυσαν στη δημιουργία υπεραριθμιών από τον άξονα και τις πτέρυγες χάρη στην συμπεριφορά του αγωνιζόμενου σε αρκετές περιπτώσεις ως false 9 Μάριο Μάντζουκιτς, αλλά και την τακτική τους ευελιξία μεταξύ θέσεων και γραμμών με την ανάπτυξη του παιχνιδιού να συντελείται μετά από συνδυασμούς μεταβιβάσεων διά μέσω γεωμετρικών σχηματισμών και το επιθετικό πλάτος να δημιουργείται αποκλειστικά από τους πλάγιους επιθετικούς.
Από την άλλη, οι φιλοξενούμενοι αναλώθηκαν σε παιχνίδι αναμονής σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συνάντησης με εναλλαγές ανάμεσα σε διαστήματα πρέσινγκ στην επιθετική ζώνη ιδιαίτερα κατά το α΄ ημιχρόνο επενδύοντας αφενός στην αμυντική συνοχή και αφετέρου στο λάθος του αντιπάλου δημιουργώντας τις μεγαλύτερες ευκαιρίες για γκολ μετά από προσπάθεια εκμετάλλευσης των διαθέσιμων χώρων είτε χάρη στην τακτική συμπεριφορά του Γουέιν Ρούνεϊ σε ρόλο central winger, είτε χάρη στις προωθήσεις του Πατρίς Εβρά, είτε από ένα σημείο και μετά χάρη στην ελευθερία κινήσεων που απολάμβανε ο Σίντζι Καγκάβα.
Μπάγερν Μονάχου
Συμπέρασμα
Συνοψίζοντας, αν και οι επονομαζόμενοι ως «κόκκινοι διάβολοι» κατάφεραν επιτυχώς αφού προηγήθηκαν στο σκορ να βραχυκυκλώσουν σε πολλές περιπτώσεις την καλοκουρδισμένη ποδοσφαιρική μηχανή των επίδοξων για δεύτερη συνεχή φορά πρωταθλητών Ευρώπης ωστόσο, η τρανταχτή τους αδυναμία για ανάπτυξη από τον άξονα και διατήρηση της κατοχής μπάλας λόγω των συνθηκών του ματς με έλεγχο του ρυθμού και ελλείψει ποιοτικών δημιουργικών μέσων δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση των προσπαθειών τους οξύνοντας τα κενά διαστήματα απόδοσης που επέδειξαν με τον εντός του αγωνιστικού χώρου αρχηγό τους να μετατρέπεται και δικαιολογημένα στην προκειμένη περίπτωση σε μοιραίο της αναμέτρησης.
Σε αντιδιαστολή, οι τακτικές διορθώσεις του αποδεδειγμένα νεωτεριστή Γκουαρδιόλα αναμφισβήτητα μεγιστοποίησαν τις πιθανότητες πρόκρισης στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης για την ομάδα του αφού με την είσοδο του Ραφίνια και την μετατόπιση του Φίλιπ Λαμ στον άξονα θωρακίστηκε η επιπόλαιη σε μερικές περιπτώσεις μέχρι εκείνο το σημείο ανασταλτική λειτουργία των γηπεδούχων, ενώ ταυτόχρονα τελεσφόρησε και η παραγωγή φάσεων των all around μεσοεπιθετικών του επιτρέποντας στον Τόμας Μίλερ να αγωνίζεται πλησιέστερα στη φυσική του θέση οδηγώντας κατ΄επανάληψη στην επίτευξη τέρματος πριν το σφύριγμα της λήξης.
ΠΗΓΗ: overlap.gr