Σβήνουν τα κόκκινα φώτα και ο Ρόσμπεργκ αντέχει

Είναι ίσως ο καλύτερος πιλότος στον κόσμο- όταν, δηλαδή, δεν υπάρχει πάνω από το κεφάλι του ένα τεράστιο ΠΡΕΠΕΙ να κρέμεται σα Δαμόκλειος Σπάθη: ο Νίκο Ρόσμπεργκ, μετά τη νίκη του στο Μεξικό, έκανε μια πολύ καλή εκκίνηση στο σημερινό αγώνα της Βραζιλίας και κατάφερε να κρατήσει με χαρακτηριστική άνεση πίσω του τον Χάμιλτον.

Οι δύο Φεράρι με Φέτελ και Ράικονεν ακολούθησαν, τη στιγμή που ο Μπότας- που μετά την ποινή του ξεκινούσε 7ος- ήταν ο μόνο από τους μπροστά που κέρδισε θέσεις, καθώς ανέβηκε στην 5η.

Στο τέλος του πρώτου γύρου η πρώτη εγκατάλειψη ήταν και επίσημα γεγονός, καθώς ο Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ είδε το κιβώτιό του να τον προδίδει και πήγε στο box της Τόρο Ρόσο για ν' απολαύσει με τους σφυγμούς του σε πιο χαμηλές «πτήσεις» τον υπόλοιπο αγώνα.

Στα πιτ στοπ αλλάζεις λάστιχα, αλλά όχι θέση

Ο Ντανιέλ Ρικιάρντο ήταν ο πρώτος που μπήκε στα πιτ γι' αλλαγή ελαστικών (μόλις στον 4ο γύρο), όμως απ' ό,τι φαίνεται έκανε ρεύμα, καθώς από τον 10ο και μετά παρέλασαν οι πάντες από κει: Χούλκενμπεργκ (10ος), Κβίατ, Μάσα (11ος), Μπότας, Φερστάπεν (12ος), Κίμι, Φέτελ (13ος) και μετά οι δύο Μερσέντες (14ος και 15ος).

Τι άλλαξε από αυτό το «βγάλε- βάλε» (ελαστικά); Απολύτως τίποτα: ο Ρόσμπεργκ παρέμεινε στην πρώτη θέση, ο Χάμιλτον εντρυφούσε στον τρόπο λειτουργίας της πίσω ανάρτησής του, οι δύο Φεράρι παρέμεναν πίσω και η μηχανοκίνητη ζωή συνεχιζόταν.

Ο Μαλντονάντο είχε σκαρφαλώνει μέχρι την 6η θέση, για ν' αρχίσει να κατρακυλά σταδιακά μέχρι την 9η.

Στην αγκαλιά της πλήξης

Μετά τα πρώτα 17-18 περάσματα, ο αγώνας «εναρμονίστηκε» με την πλειονότητα των περισσότερων grand prix της τελευταίας 5ετίας, καθώς δεν είχε τίποτα σπουδαίο να προσφέρει: ο Χάμιλτον πίεσε τον Ρόσμπεργκ, έφτασε μέχρι το μισό δευτερόλεπτο απόσταση όμως μετά άκουσε το σύνηθες «Προφύλαξε τα ελαστικά σου, Χαμ» και παράτησε την προσπάθεια, οι δύο Φεράρι βρίσκονταν έναν ολόκληρο αιώνα πίσω στην 3η και 4η θέση (8 δεύτερα με ανοδικές τάσεις), τη στιγμή που ο Φερστάπεν με τον Πέρεζ μάχονταν για την 9η θέση, που κατέληξε σε θρίαμβο της στιγμής για τον 17χρονο.

Από κει και πέρα, τα πρωτεία πήρε η ανία και τίποτα αξιόλογο δε γινόταν εντός της πίστας...

Οι γύροι τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν

Το νούμερο που δείχνει τους γύρους που έχουν περάσει άλλαζε σχεδόν μοιρολατρικά (33-34-35-36-37-38....), όμως τίποτα δεν έλεγε να συμβεί στην πίστα: ακόμα και μετά το δεύτερο πιτ ο Ρόσμπεργκ έμεινε εύκολα στην πρώτη θέση, ο- ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής- Χάμιλτον έδειχνε να μην πολυκαίγεται για να μαζέψει ακόμα μία καρό σημαία, ενώ ο Κβίατ μ' έναν εκκωφαντικά αθόρυβο αγώνα είχε καταφέρει ν' ανέβει μέχρι και την 6η θέση.

Στα χαμηλά στρώματα, ο Αλόνσο φλέρταρε με τη δεκάδα (12ος στο μέσο του αγώνα), όμως- ως συνήθως- το φλερτ του έμενε ημιτελές, ο Πέρεζ μετά από καιρό είχε ένα αληθινά κακό ΣΚ (κατρακύλησε μέχρι την 15η θέση), ενώ Έρικσον και Μπάτον είχαν την... τιμή να βρίσκονται μπροστά από τις δύο Μέινορ.

Κατόρθωμα άνευ προηγουμένου, δηλαδή.

Ο Νίκο τις έχει... 5!

Στους 25 γύρους που απέμεναν μέχρι το τέλος του αγώνα, μεσολάβησε ακόμα ένα πιτ στοπ για όλους, που δεν άλλαξε απολύτως τίποτα στα υψηλά... στρώματα: ο Ρόσμπεργκ κατάφερε να παραμείνει ακόμα και μετά την 3η επίσκεψη στο box της Μερσέντες μπροστά, αφήνοντας πίσω του τον Λιούις.

Έτσι, έφτασε τις 5 φετινές νίκες, δεύτερη συνεχόμενη μετά το Μεξικό και δεύτερη σερί μετά από αυτήν του 2014 στη Βραζιλία. Ταυτόχρονα, με τους 25 σημερινούς βαθμούς, κατέκτησε τη δεύτερη θέση και επίσημα στο πρωτάθλημα οδηγών, αφήνοντας 3ο τον... τρίτο σήμερα Σεμπάστιαν Φέτελ.

Πίσω από τις 2 Μερσέντες και τον Γερμανό τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή τερμάτισε ο Κίμι Ράικονεν που δεν απείλησε και δεν απειλήθηκε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ενώ τη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Μπότας, Χούλκενμπεργκ, Κβίατ, Μάσα, Γκροζιάν και Φερστάπεν.

Στον προτελευταίο αγώνα της σεζόν, λοιπόν, ο Ρόσμπεργκ επιβεβαίωσε και πάλι πως όταν δεν υπάρχει άγχος και πίεση μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Χάμιλτον πίσω από το κράνος του. Το θέμα, όμως, είναι τι γίνεται όταν καίει η «μπάλα;

Και, επίσης, αν και κατά πόσον είναι εφικτό το 2016 η Φεράρι (αλλά και η Γουίλιαμς ή η Ρεντ Μπουλ ή κάποιος, τέλος πάντων- όχι ΜακΛάρεν, δε λέμε για σένα) να είναι πιο ανταγωνιστική προκειμένου να σταματήσουν οι περίπατοι της Μερσέντες στο εκάστοτε πάρκο.

Η μονοτονία τείνει να γίνει ο καλύτερος φίλος της Φόρμουλα 1 κι αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό.

Όχι, σε καμία περίπτωση.

Δεν είναι σωστό.  

Τα αποτελέσματα