Ο φετινός Παναθηναϊκός παρά τα χίλια προβλήματα που υπήρχαν από την αρχή της χρονιάς έχει κερδίσει τους οπαδούς του.
Η δουλειά του Γιώργου Δώνη με τους νεαρούς ποδοσφαιριστές είναι αξιοπρόσεχτη. Το Τριφύλλι παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, κυνηγά και παίρνει το αποτέλεσμα (έχει μόνο μια ήττα από τον ΠΑΟΚ) και βγάζει μία μαχητικότητα που συγκινεί. Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά την ισοπαλία στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό οι οπαδοί της ομάδας, έγραφαν στα σχόλια που κατέθεταν στη σελίδα της ΠΑΕ στο Facebook, ότι τα πιτσιρίκια τους έκαναν να επιστρέψουν στο γήπεδο και να στηρίξουν την ομάδα τους.
Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που πιστεύουν, ότι οι πράσινοι με λίγο περισσότερη εμπειρία ίσως να έφευγαν με το διπλό από το Καραϊσκάκη. «Είχα προβλέψει το αποτέλεσμα του ντέρμπι. Αν είχε ο Παναθηναϊκός μεγαλύτερη πείρα θα μπορούσε να κερδίσει. Ο Ολυμπιακός έχει πολλούς ώριμους παίκτες και προσωπικότητες που σε αυτό το παιχνίδι αποτελούν καταλυτικό παράγοντα», συμφωνεί ο Γιάτσεκ Γκμοχ.
Ο μεγάλος προπονητής και δάσκαλος μίλησε στο Sportdog και εξήρε τη δουλειά του Γιώργου Δώνη με τα πιτσιρίκια. «Ο Δώνης είναι φανταστικός. Ήμουν στο ΟΑΚΑ με τη Λαμία και είδα από κοντά τη δουλειά του. Πραγματικά η ομάδα έχει πείσμα, πάθος, υψηλή τεχνική κατάρτιση, θέληση, φρεσκάδα. Οι παίκτες παίζουν επειδή το ποδόσφαυρο είναι χαρά. Δεν τους έχει αγγίξει ακόμα ο επαγγελματισμός και τα οικονομικά συμφέροντα. Δεν έχουν αρρωστήσει από την ασθένεια του επαγγελματισμού. Έχουν όραμα και ταλέντο», λέει.
Συνήθως οι προπονητές προτιμούν να δουλεύουν με έτοιμους παίκτες και όχι τόσο με νεαρούς, λόγω της δυσκολίας και της έλλειψης χρόνου που απαιτείται για να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο. Ο Πολωνός ποδοσφαιράνθρωπος προτιμά τη δουλειά με μικρούς και θυμάται τι είχε γίνει στον Παναθηναϊκό.
«Εξαρτάται από το ταλέντο και τις γνώσεις του προπονητή. Είναι πολύ ωραίο. Ό,τι έχει συμβεί στον Παναθηναϊκό οφείλεται στον Δώνη. Αυτός επωμίζεται όλη τη δόξα. Είναι ικανός και γνώστης. Το θέμα είναι να μπορείς να βρεις τους παίκτες. Κάποτε, όταν ήμουν στον Παναθηναϊκό ψάχναμε παίκτες από Β' και Γ' Εθνική. Είχαμε συνεργάτες πολύ καλούς που έβρισκαν διαμάντια. Είχαμε τον Δομάζο και τον Μυγιάκη. Ήταν σκάουτερ και πήραμε πολλούς ικανούς νέους παίκτες. Βεβαίως είχαμε κορμό παικτών-ονόματα. Διαλέξαμε όμως πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, Καραβίδας, Κάβουρας, Γεροθόδωρος, είναι μερικά από τα ονόματα που έκαναν συναγωνισμό με τους μεγαλύτερους. Δουλέψαμε σαν σκλάβοι αλλά δημιουργήσαμε φοβερό επίπεδο στον Παναθηναϊκό, πολύ υψηλό», αναφέρει και συνεχίζει τη διήγησή του, κάνοντας αναφορά σε θέματα πειθαρχίας που απαιτεί η δουλειά με μικρούς:
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μία συνήθεια, όλα γίνονται για τη νίκη. Ο Παναθηναϊκός τότε ήταν στο πάτωμα. Εγώ πρόσφερα ένα σχέδιο, να ξεπεράσουμε την κρίση. Εγώ έκανα 3 ομάδες, πρώτη, δεύτερη και τρίτη. Με Βασίλη Παπαδημητρίου δουλεύαμε ακατάπαυστα, από τις 5:00 το πρωί μέχρι τις 01:00 το ξημέρωμα, όπου τσεκάραμε αν κανείς έκανε κοπάνα για τα μπουζούκια. Αυτό πρόσφερε πολύ καλή πειθαρχία. Ήξερε ο κάθε παίκτης, ο Νίκος Καρούλιας για να φέρω ένα παράδειγμα, ότι από πίσω μπορεί να ήταν άλλο όνομα που θα του έπαιρνε τη θέση. Υπήρχε συναγωνισμός. Έτσι αν έκανε κανείς παράβαση έπεφτε στην τρίτη ομάδα. Και για να επιστρέψει στην πρώτη έπρεπε να περάσει από τη δεύτερη, κάτι που χρειαζόταν χρόνο. Αυτό το σχέδιο δέχτηκε η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Είχαμε και την Παιανία την εποχή που υπήρχαν λυόμενα».
Γιατί οι μικροί του Παναθηναϊκού έχουν τέτοια αποδοτικότητα; «Αυτή την στιγμή 18 χρονών ποδοσφαιριστής δεν είναι νέος. Αν έχει ξεκινήσει από 6 χρονών την εκπαίδευση στις Ακαδημίες σημαίνει, ότι 12 χρόνια είναι εκπαιδευμένος και έτοιμος. Αν δεν μπορεί κανείς να παίξει στα 18 του τότε πρέπει να φύγει. Δεν είναι νέος παίκτης. Αυτοί οι παίκτες βοηθιούνται από το γεγονός ότι είναι καλά εκπαιδευμένοι», εξηγεί και συμπληρώνει: «Εγώ όταν ήρθα στην Ελλάδα δεν ήξεραν εδώ να κάνουν κρόσινγκ, βαθιές μπαλιές δηλαδή. Έκανα βασικές τεχνικές ασκήσεις για να αποκτήσουν αυτήν την ικανότητα».
Ο μεγάλος δάσκαλος θυμάται το σύνθημα το οποίο χρησιμοποιούσε στον Παναθηναϊκό προκειμένου να αποφορτίσει τους μικρούς και να τους στηρίξει ψυχολογικά. «Είχαμε καλή οργάνωση στον Παναθηναϊκό, υπήρξε μία μικρή σύγκρουση με την ιδιοκτησία, γιατί ο κόσμος ζητούσε αποτελέσματα. Λέγαμε τότε, ότι ο Παναθηναϊκός δεν πάει για πρωτάθλημα, χτίζουμε βάσεις, κάνοντας πλάκα με τις βάσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Εγώ θεωρούσα ότι κάθε σεζόν ο Παναθηναϊκός στοχεύει για Κύπελλο και πρωτάθλημα. Αυτοί οι παίκτες δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος. Ήθελα να τους αφαιρέσω τα βάρη. Βεβαίως και πήρα μεγάλο ρίσκο και είπα αν δεν πετύχω, να με διώξετε», κατέληξε ο Γιάτσεκ Γκμοχ, ο οποίος ετοιμάζει να γράψει νέο βιβλίο, ενώ από τον Μάιο κυκλοφορεί στην Πολωνία το «Γιάτσεκ Γκμοχ: Ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο».