Με …τη στάμπα, επίσημα, δεν είχε βγει στο σφυρί, αφού έτσι κι αλλιώς η πολιτική στον Πειραιά είναι ξένη προς πωλήσεις ποδοσφαιριστών. Τουλάχιστον με τη σχετική διατυμπάνιση.

Ήταν κοινό μυστικό όμως των παροικούντων την πλατεία Αλεξάνδρας, ότι από πέρυσι τέτοια εποχή …τεμενάδες έκαναν από την ΠΑΕ να βρισκόταν ένας αγοραστής για τον Φέισα. Πού να φανταζόντουσαν τούτη την παραπάνω κι από …ιδανική κατάληξη της περίπτωσης του Σέρβου μέσου!

Κάπου 4 εκατομμύρια στα ταμεία της πειραϊκής εταιρίας για τον Λιούμπο; "Ονειρο ζω μη με ξυπνάτε"… Παντελίδη φανατικά τραγουδάνε στον Ολυμπιακό!

Ο Φέισα ήταν το "λαβράκι" του Κοβάσεβιτς όπως θυμόμαστε όλοι. Ήταν η καλύτερη – από τις ελάχιστες "σοβαρές" - από τις ανακαλύψεις του Ντάρκο στην πατρίδα του. Κάτι Γκρμπιτς και Κάταϊ …πήγαν αδιάβαστοι.

Ο Λιούμπομιρ αποκτήθηκε με την προοπτική της "έξυπνης" μεταγραφής. Και να που ευοδώθηκε η προσδοκία, παρότι μετά τον τραυματισμό του και κανένα δύο "μετά-τραυματικά" περιστατικά, λεγόταν ευρέως και με απογοήτευση στο Ρέντη: "Καλό παιδί και καλός παίκτης, αλλά τι να το κάνεις, έχει πήλινα πόδια".

Τον Βαλβέρδε δεν τον είχε πείσει. Το Ζαρντίμ τα ίδια. Ευτυχώς που πήγε ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό και κάτι "καλό" διέκρινε το μάτι του στον Φέισα. Ε, μόλις το αντιλήφθηκαν από τη διοίκηση, το κουβέντιασαν με τον Ισπανό και τον παρότρυναν: "Αφού σου κάνει, δεν τον βάζεις να παίζει, μπας και τον πουλήσουμε το καλοκαίρι;". Έτσι κι αλλιώς, το πρωτάθλημα ήταν εξασφαλισμένο πάλι από νωρίς. Οπότε να η ευκαιρία και για τέτοιου είδους δοκιμές.

Ο Μίτσελ "εμπνεύστηκε" να του δώσει το ρόλο του αμυντικού χαφ. Ο Φέισα έδειξε σταδιακά να πατάει όλο και καλύτερα στα πόδια του, εκμεταλλεύθηκε τις συνεχείς ευκαιρίες που του έδωσε ο προπονητής. Δοκίμασε με πολύ πείσμα και δουλειά να αντιπαρέλθει τη βασική αδυναμία του (αργός) για τη θέση του κόφτη και είχε μια σταθερά σαφή βελτίωση.

Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά. Κάπου εκεί – και με τη βοήθεια των μάνατζερ – έσκασε το "θείο δώρο" από την Πορτογαλία για τον Ολυμπιακό.

Και έζησαν αυτοί, στη Λισαβόνα καλά και στον Πειραιά πολύ πιο καλύτερα…