Μια απίστευτα συγκινητική ιστορία, από αυτές που συνήθως περνάνε χωρίς να τις αντιληφθούμε, ξετυλίγει σήμερα ο SportDog. Αφορά στη συνάντηση της 18ης αγωνιστικής, όταν το Λαύριο υποδέχθηκε τον Ολυμπιακό. Στο παιχνίδι συμμετείχε για μόλις 47 δευτερόλεπτα ο Γιάννης Καπώνης, ο οποίος αποχώρησε με διάστρεμμα δευτέρου βαθμού, δίχως να προλάβει να κάνει κάτι. Κι όμως, ήθελε τόσο να πετύχει έστω κι έναν πόντο…

Η ιστορία έχει να κάνει με τρεις φίλους. Ο Γιάννης, ο συμπαίκτης του Δημήτρης Κακλαμανάκης κι ένας "κολλητός" τους, που πια δεν είναι ανάμεσά τους, ήταν αχώριστοι. Ο τρίτος της παρέας προσβλήθηκε από λευχαιμία. Πάλεψε σκληρά και κατάφερε να βγει νικητής, από μια άνιση μάχη. Νικητής, αλλά… λαβωμένος.

Μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, ο εξασθενημένος οργανισμός και ο νεαρός έχασε τη μάχη. Πολύ νωρίς, βυθίζοντας όσους τον γνώριζαν στο πένθος. Μαζί και τους δύο φίλους του από την ομάδα του Λαυρίου.

Ο Γιάννης Καπώνης πήρε εντολή από τον Χρήστο Σερέλη να μπει στο παιχνίδι. Ήθελε να πετύχει ένα καλάθι, έναν πόντο, για να τον αφιερώσει στον φίλο του, για να κοιτάξει ψηλά και να του φωνάξει "για σένα". Για να δείξει (και) με αυτόν τρόπο την αγάπη του. Στάθηκε άτυχος. Κυνηγώντας με πάθος μια διεκδικούμενη μπάλα, "γύρισε" το πόδι του και αποχώρησε υποβασταζόμενος.

Ο πόνος αφόρητος, αλλά ακόμα πιο έντονος ο πόνος για τη μη εκπλήρωση της… "υπόσχεσης". Βεβαίως, αναβλήθηκε δεν ματαιώθηκε η αφιέρωση. Ο νεαρός θα μείνει μια εβδομάδα εκτός αγωνιστικής δράσης, θα έχει όμως μετά την ευκαιρία να πετύχει έναν πόντο, ένα καλάθι και να το αφιερώσει στον κολλητό του, που δεν υπάρχει πια.

Λένε πως οι άνθρωποι χάνονται όταν τους ξεχνούν. Ο Καπώνης, πάντως, δεν φαίνεται από εκείνους που θα ξεχάσουν. Κι είμαστε βέβαιοι ότι στο διάβα του χρόνου θα έχει τις ευκαιρίες να… στείλει πολλούς πόντους αγάπης εκεί ψηλά.