Ο Ολυμπιακός αντικατέστησε τον Τζόνσον - Όντομ με τον Ματ Λοτζέσκι για τους τελικούς του πρωταθλήματος, κρατώντας στο ρόστερ και Ουόρικ και Μιλουτίνοφ. Απόλυτα λογικό, καθώς είναι "υποχρεωτικό" να διαθέτει μια ομάδα τρεις αξιόμαχους σέντερ (έστω κι αν ο Χακίμ είναι κατά συνθήκη 5άρι). Κι αν φέτος θα πορευτεί με αυτούς, του χρόνου τι θα κάνει η ομάδα του λιμανιού; Το πιο απλό είναι να χτυπήσει την πόρτα του Ίαν Βουγιούκα.

Ο 31χρονος σέντερ έπαιξε 24 παιχνίδια στη φετινή Ευρωλίγκα, με τη φανέλα της Ζαλγκίρις, έχοντας 11 πόντους και 4.6 ριμπάουντ μέσο όρο. Αρκετές φορές είχε καθοριστικό ρόλο κι ήταν σημείο αναφοράς στην επίθεση των Λιθουανών, που "ακουμπούσαν" την μπάλα πάνω του. Κόντρα στον Ολυμπιακό πέτυχε 13 και 14 πόντους, αντίστοιχα, στις δύο συναντήσεις και μάλιστα με πολύ καλά ποσοστά.

Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν την άνεση να επαναφέρουν τον Βασίλη Καββαδά, που κι αυτός έδειξε στοιχεία στο ελληνικό πρωτάθλημα με τη φανέλα του Αρκαδικού, να κρατήσουν στο ρόστερ τον Νίκολα Μιλουτίνοφ, να επαναφέρουν στον Πειραιά τον Ίαν Βουγιούκα (ήταν μια από τις πρώτες μεταγραφές των αδερφών Αγγελόπουλων, όταν ανέλαβαν τα ηνία της ομάδας), ή να ψάξουν άλλη εναλλακτική λύση.

Ο Μιλουτίνοφ είναι πολλά υποσχόμενος, αλλά κρατά θέση ξένου κι είναι μάλλον υπερβολικό να έχει το 50% των ξένων του ο Ολυμπιακός στη θέση "5". Αν το δίδυμο Γιανγκ - Χάντερ παίρνει τη μεγάλη μερίδα του χρόνου, θα "σκλαβώσουν" μια θέση ξένου για συμμετοχή 5-10 λεπτών σε "μεγάλα" παιχνίδια;

Ο Βουγιούκας είναι πιο μπροστά από τον Καββαδά κι είναι… παλιάς κοπής σέντερ, που παίζει με την επαφή, που ξέρει να τοποθετήσει σωστά στο "ζωγραφιστό" τα 211 εκατοστά του, που έχει… κόντρα ρόλο από τους πιο κινητικούς Γιανγκ και Χάντερ. Κι η αναζήτηση άλλου σέντερ, μάλλον μοιάζει… χαμένος χρόνος.

Η επιστροφή του Βουγιούκα μοιάζει να είναι μονόδρομος. Όχι λύση ανάγκης, αλλά ένα κομμάτι που θα συμπληρώσει το παζλ των ψηλών και θα απελευθερώσει χώρο για ένα 4άρι (ή 3-4άρι) από την αγορά του εξωτερικού, που θα γεμίσει κι αυτόν τον χώρο.