Είναι από τις χαρακτηριστικότερες μορφές της ραπ και της hip hop στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί είναι από τους παλαιότερους εκφραστές του συγκεκριμένου είδους, με τεράστια συμβολή στην εξέλιξή του σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα. Ίσως τα δεδομένα να ήταν πολύ διαφορετικά στη συγκεκριμένη μουσική σκηνή, αν δεν υπήρχαν οι «Goin' Through» και ο Νίκος Βουρλιώτης (μαζί με άλλους “σκαπανείς” του είδους), οι οποίοι στην ουσία ανέβασαν, με πρωτότυπες ιδέες και αισθητική, το επίπεδο της αναγνωρισιμότητας του hip hop στη χώρα μας, από το 1994 που γεννήθηκε το συγκρότημα και το 1995 που έκανε ηχηρή είσοδο στη μουσική βιομηχανία.

Από τότε μέχρι σήμερα ο «NIVO» και οι «Goin' Through» μετρούνε μία σειρά επιτυχιών και φοβερών συνεργασιών που άφησαν εποχή. Όπως ο Ολυμπιακός, του οποίου πιστός οπαδός είναι ο front man του συγκροτήματος. Γιατί δεν είναι λίγες φορές που έχουμε δει τον Νίκο Βουρλιώτη στο Καραϊσκάκη, όπου τον πετύχαμε μετά την πρώτη αναμέτρηση με τη Μπεσίκτας. «Και ποιος δεν γουστάρει το γήπεδο; Όλα δείχνουν ότι εμπνέομαι εκεί. Το hip hop και το ραπ γενικά έχει μία συνθηματική, αν θέλετε, νοοτροπία. Το ραπ αυτό καθαυτό και το hip hop σαν μουσικό είδος διαθέτει συνθήματα. Έχει αυτά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτή τη νοοτροπία. Κατά καιρούς, έχω φτιάξει και συνθήματα μέσα από τα τραγούδια. Έχω εμπνεύσει και εγώ, δηλαδή, τα γήπεδα, κάτι για το οποίο νιώθω υπερήφανος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, για παράδειγμα, ένα γήπεδο να τραγουδάει το “πόσο μαλάκας είσαι”. Υπάρχει μία αμφίδρομη σχέση», μας λέει και αφιερώνει μία ρίμα αφιερωμένη στα 92α γενέθλια του Ολυμπιακού, την οποία μπορείτε να ακούσετε στο παρακάτω βίντεο.

Αναφορά φυσικά δεν θα μπορούσε να μη γίνει στο λάθος του Λεάλι, από το οποίο προέκυψε το 1-1. «Συνηθισμένο ήταν. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει. Απλά με τη Μπεσίκτας χτύπησε το λάθος. Στοίχισε γιατί ήταν 1-0. Αν έληγε το ματς με αυτό το σκορ, ο Ολυμπιακός θα είχε άλλες πιθανότητες στην Κωνσταντινούπολη», είχε πει στην πρώτη επαφή που είχε με τον SportDog, στην οποία σίγουρα δεν είχε φανταστεί, τί θα ακολουθούσε στη ρεβάνς του Ινονού. Μιας και έγινε αναφορά σε εμμονές, η συζήτηση πήγε στον παραγκωνισμό των Τσόρι, Καμπιάσο και Μάριν. «Δεν γνωρίζω παρασκηνιακά τι μπορεί να σημαίνει, έξω ένας και ο άλλος. Το ξέρετε καλά και εσείς που είναι η δουλειά σας, ότι στα συμβόλαια που γίνονται υπάρχουν δεσμεύσεις απέναντι στους αθλητές όσον αφορά τη συμμετοχή τους. Υπάρχουν πράγματα που βγάζουν μάτια. Υποθέτω όλα αυτά μαζί συνθέτουν το σύγχρονο ποδόσφαιρο», είπε και μας έδωσε την καλύτερη πάσα, για να τον ρωτήσουμε, αν τον ξενερώνει η σύγχρονη πλευρά του αθλήματος.

«Δεν με ξενερώνει ακριβώς. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι αυτό πλέον. Είναι να βλέπεις μία ομάδα να στήνεται, για να παίξει και μέσα στη χρονιά να πωλούνται παίκτες και να γίνεται άλλη ομάδα. Στο παρελθόν θυμάμαι, στο παλιό Καραϊσκάκη, ότι ξεκινούσαμε με τους ίδιους παίκτες και τελειώναμε με αυτούς. Φέτος είναι άλλα τα δεδομένα. Πέρσι ήταν διαφορετικά τα δεδομένα. Σε δέκα χρόνια θα υπάρχουν νέα δεδομένα. Αυτήν την στιγμη υπάρχουν πολλοί παίκτες του Ολυμπιακού δεξιά και αριστερά. Και ο καλύτερος τερματοφύλακας του Ολυμπιακού παίζει στον Πανιώνιο (σ.σ. Γιαννιώτης). Είναι πιο πολύπλοκο το σύγχρονο ποδόσφαιρο».
 

«Το ελληνικό ποδόσφαιρο οφείλει υπόκλιση στον Πανιώνιο»


Ο Νίκος Βουρλιώτης έχει πάρα πολύ καλή άποψη για τον ΠΑΟΚ, αλλά σέβεται φέτος απεριόριστα τον Πανιώνιο. «Μου αρέσει πάρα πολύ και θα σταθώ σε αυτόν. Είναι μία ομάδα, η οποία και αυτή, όπως ο Ολυμπιακός, έδωσε παίκτες στα μεσα της χρονιάς και αυτη η ομάδα αποδυναμώθηκε στο ρόστερ της. Παρ' όλα αυτά βρίσκεται στη δεύτερη θέση και παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Αυτό πως γίνεται και για τον Μπέντο και τον οποιοδήποτε Μπέντο είναι δικαιολογία, ότι έφυγε ο ένας και ο άλλος. Από τον Πανιώνιο έφυγαν όλοι αυτοί που φύγανε και συνεχίζει να είναι μαχητικός και ανταγωνιστικός.

Εγώ την ξέρω τη Νέα Σμύρνη, ως γειτονιά. Έχω πολλούς φίλους εκεί. Ξέρω ποια είναι η σχέση τους με την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια. Και ξέρω ποια είναι η σχέση τους με το ποδόσφαιρο. Αυτήν την στιγμή, αν υπάρχει μία ομάδα, στην οποία οφείλει το ελληνικό ποδόσφαιρο να υποκλιθεί, αυτή είναι ο Πανιώνιος. Έχει βγάλει τους πάντες. Από τον Σαραβάκο και τον Αναστόπουλο μέχρι τον Μαύρο, τον Δέδε και τον Νεστορίδη», είπε συμμεριζόμενος τη χαρά και την υπερηφάνεια που νιώθουν οι Νεοσμυρνιώτες οπαδοί για την ομάδα της περιοχής τους.

 

«Ήθελα τον Γκάλη του ελληνικού ποδοσφαίρου στον Ολυμπιακό»

Πριν δώσουμε ραντεβού για νέα συνάντηση μετά τη ρεβάνς με τη Μπεσίκτας τον ρωτήσαμε, αν θα ήθελε στον Ολυμπιακό κάποιον ποδοσφαιριστή από άλλη ελληνική ομάδα. Μπορεί να μας... κούφανε, αλλά η επιθυμία του ήταν λογική, έστω και ετεροχρονισμένη. «Έναν παίκτη θα ήθελα. Τον είχα πάντοτε απωθημένο. Είναι παλιός γι'αυτό και δυστυχώς δεν μπορούμε να τον δούμε τώρα στα ερυθρόλευκα. Αναφέρομαι στον μεγάλο Βασίλη Χατζηπαναγή. Τον... Γκάλη του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μόνον αυτό θα ήθελα», απάντησε.

Το κοντράστ συναισθημάτων στο καφέ που έγινε η συνάντηση για τη συνέχιση της συνέντευξης ήταν εμφανής. Ήταν στενοχωρημένος ο Νίκος Βουρλιώτης μετά τον αποκλεισμό; «Είμαι απογοητευμένος και περισσότερο εκνευρισμένος, όπως όλοι οι γαύροι. Δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Είδα όλα τα ριπλέι, τις αναλύσεις και τί λάθη εγιναν. Έβλεπα στο twitter γινόταν χαμός από σχόλια. Δεν μπορεί αυτό το πράγμα να σε αφήνει αδιάφορο», μονολόγησε και στη συνέχεια του θυμήσαμε αυτό που είχε πει παραπάνω για τον Ιταλό τερματοφύλακα, ο οποίος ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη.

  

 

«Είναι ξεφτίλα αυτή η ηττοπάθεια – φιλοι μου δεν θέλουν ξαναδούν Ολυμπιακό»

Ο NIVO όμως είδε την ήττα συνολικά και όχι μεμονωμένα. «Ο Λεάλι ήταν ο εύκολος στόχος. Η άμυνα είναι η χειρότερη όλης της Ευρώπης. Οι άλλοι ήταν με 10 (λόγω της αποβολής του Αμπουμπακάρ) και ο Ολυμπιακός έπαιζε με γιόμες. Δεν μπορούσε να κρατήσει τη μπάλα. Είναι ξεφτίλα αυτή η ηττοπάθεια. Παρατήρησα ότι από το 38' και μετά οι Τούρκοι είχαν τρελαθεί. Αδημονούσαν να σφυρίξει ο διαιτητής ημίχρονο. Είχαν χάσει τη μπάλα και αντί ο Ολυμπιακός να το εκμεταλλευτεί και να βγάλει οργανωμένη αντίδραση έχασε με 4-1. Αυτό το ποδόσφαιρο δεν μου αρέσει. Όταν ένας οπαδός έχει δει τόσα ευρωπαϊκά παιχνίδια και μετά βλέπει αυτά το πράγματα, δεν θέλει να ξαναδεί μπάλα από εκεί και ύστερα. Αυτό είναι που με ενοχλεί περισσότερο, ότι μιλάω με φίλους Ολυμπιακούς και μου λένε, ότι δεν θέλουν ξαναδούν φέτος την ομάδα», διηγείται αγανακτισμένος.

 

«Δεν με νοιάζει να κερδίζω τον Παναθηναϊκό»

Μετά τον αποκλεισμό από το Γιουρόπα Λιγκ, η νίκη στο ντέρμπι της Λεωφόρου κρίνεται επιτακτική, προκειμένου οι «ερυθρόλευκοι» να αποκτήσουν ψυχολογία. Τί λέει για αυτό ο γνωστότερος Έλληνας ράπερ; «Δεν με νοιάζει. Πραγματικά το λέω. Ξέρετε γιατί; Δεν είμαι οπαδός της άποψης “να κερδίζω τον Παναθηναϊκό και δεν με νοιάζει τίποτα άλλο”. Με νοιάζει να βλέπω ποδόσφαιρο. Θέλω να μου μένει κάτι, μετά από κάθε παιχνίδι, όχι μόνο πίκρα. Δεν αναφέρομαι σε αποτέλεσμα. Δεν με ενδιαφέρει να παίρνω τα παιχνίδια εδώ και να είμαι ο καλύτερος του... χωριού», απάντησε και συνέχισε να μιλά για το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου όσον αφορά τις διεθνείς διοργανώσεις.

 

«Θέλουμε και λίγο συναίσθημα στο ποδόσφαιρο, όπως στον... έρωτα»

«Βλέπω γενικά, ότι οι ελληνικές ομάδες πετούν ευκαιρίες. Έτσι δεν έκανε ο ΠΑΟΚ; Αυτοκτονούν οι ελληνικοί σύλλογοι. Νοοτροπία μηδέν. Και από την άλλη, έχω την εντύπωση, ότι όταν έρχεται ένας παίκτης στην Ελλάδα πρέπει να του γίνεται ειδικό σεμινάριο, ποια είναι η ομάδα που θα αγωνιστεί, είτε αυτή είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Τί σημαίνει το σήμα, ποια είναι η ιστορία του συλλόγου. Με ενοχλεί να βλέπω ένα παιδάκι που έρχεται να παίξει μπάλα στη χώρα μας να λειτουργεί σαν μισθοφόρος. Είναι αναπόφευκτο βέβαια, γιατί μιλάμε για επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Μας ενδιαφέρει να υπάρχει λίγο συναίσθημα. “Στο... γ@μήσι θέλουμε και λίγο συναίσθημα. Χρειάζεται λίγο φιλάκι, φλερτάκι και καυλάντα. Δεν μπορεί να πέφτει π@#$@ σκέτα. Έτσι και το ποδόσφαιρο θέλει συναίσθημα (γέλια)”», λέει με πικάντικο χιούμορ δίνοντας εύθυμη νότα στη συζήτηση.

Ο NIVO πάντως έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από τα ντέρμπι των αιωνίων. «Αυτό που έχω να θυμάμαι και θα το θυμάμαι για πάντα, είναι αυτές οι Κυριακές, στα ντέρμπι. Αλλά γενικότερα οι Κυριακές ήταν γιορτή. Γιατί εγώ πρόλαβα και όταν το σχολείο λειτουργούσε μέχρι και Σάββατο. Φτάσαμε κάποια στιγμή να βλέπουμε τις Κυριακές σαν ένα μεγάλο πάρτι. Μέσα σε αυτήν την γιορτή, στην κορωνίδα της, ήταν το παιχνίδι της Κυριακής στο γήπεδο. Ιδιαίτερα όταν παίζαμε με τον Παναθηναϊκό και μας πήγαινε ο πατέρας μου στο Καραϊσκάκη. Αυτό ήταν ένα στοιχείο που λειτουργούσε για όλη την εβδομάδα που ερχόταν. Πόσω μάλλον όταν κέρδιζες μία μεγάλη ομάδα», έφερε στο νου του.

 

«Αφού δεν μπορούν ας το παίξουν στο Play Station»

Κληθείς να απαντήσει, αν υπήρχε ένταση με τους Πειραιώτες Παναθηναϊκούς, στα ντέρμπι του παρελθόντος στάθηκε στο γεγονός, ότι δεν μπορούν πλέον οι οπαδοί των δύο ομάδων να πάνε στο γήπεδο. «Υπήρχαν Παναθηναϊκοί και δημιουργούταν ένταση. Τόσο όταν πηγαίναμε εμείς στη Λεωφόρο όσο και όταν έρχονταν στο Καραϊσκάκη. Το έχουμε ζήσει και αυτό. Ήταν ωραίο σαν αντίληψη. Δυστυχώς δεν μπορεί να ξαναγίνει, λόγω καταστάσεων. Αποδείξαμε πλέον, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε παιχνίδια με την παρουσία των οπαδών και των δύο ομάδων. Είναι πλέον ξεκάθαρο.

Ίσως θα ήταν μία καλή ιδέα να μεταφερθεί το πρωτάθλημα από το γήπεδο στο Play Station. Στον τελικό Κυπέλλου οι ομάδες να διαλέξουν κάποιους καλούς παίκτες της κονσόλας και να παίξουν το ματς σε video game αντί στο χορτάρι. Αυτό μπορεί να γίνει σε κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου ή κάπου αλλού και να μας δίνουν τη δυνατότητα να το δούμε αυτό μέσω Live Streaming. Χαριτολογώντας τα λέω όλα αυτά, αλλά είναι και μία τραγική αλήθεια, να μην μπορείς να παρακολουθήσεις (από κοντά) έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.
 

«Στημένο το παιχνίδι – είναι εμφύλιος»

Βλέπω πόσο δύσκολο είναι το πράγμα στο ποδόσφαιρο, το οποίο είναι καθρέπτης της κοινωνίας μας. Δεν μπορείς να αισιοδοξείς. Πόσο στημένο είναι πια το παιχνίδι, όχι μόνο σε επίπεδο διαιτησίας, αλλά είναι απαίδευτο το κοινό!

Βλέπουμε στην πολιτική, ότι για να ευδοκιμήσει η δημοκρατία χρειάζονται έντιμοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Αλλιώς δεν βγαίνει. Για κάποιο τρόπο κατέρρευσε αυτό το πράγμα και φτάσαμε ως εδώ. Υπήρξε μία... συνεργασία. Είναι συγκοινωνούντα τα δοχεία όλα αυτά», αναφέρει με προβληματισμό.

Η συνεννόηση μεταξύ των οπαδών θα μπορούσε να δώσει τη λύση στο πρόβλημα; «Να κάνουν αυτό που έκαναν τα αφεντικά των Ινδιάνων. Βρισκόντουσαν οι δύο αρχηγοί και καπνιζαν την πίπα της ειρήνης.

Αυτό που έχουμε στην Ελλάδα, είναι εμφύλιος φίλε! Γι'αυτό λέω, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, δυστυχώς όχι προς το καλύτερο», απάντησε ο NIVO και ανέλυσε τις σκέψεις του, στέλνοντας ένα μεγάλο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ενόψει του αγώνα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός:

 

«Θα είμαστε εχθροί μέσα στο ίδιο μας το σπίτι»

«Έβλεπα προχθές δηλώσεις Μουρίνιο που έλεγε, “με ανησυχεί το γεγονός, ότι η νέα γενιά μεγαλώνει με βασικό στοιχείο το μίσος”. Πρέπει να κάνουμε κάτι να αλλάξει αυτό το πράγμα. Γιατί στο τέλος θα αποδειχτεί, ότι αυτός ο θαυμασμός στους μεγάλους παίκτες, βιντεάκια, social media, χαμός είναι μία... πίπα στην ουσία. Θα φτάσουμε σε ένα επίπεδο που θα είμαστε εχθροί μέσα στο ίδιο ματς το σπίτι. Γι'αυτό σας λέω. Δεν με ενδιαφέρει να κερδίζω τον Παναθηναϊκό. Με ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο. Με ενδιαφέρει η υγιής πλευρά του αθλητισμού.

Εγώ πιστεύω, ότι όλα αυτά με τις ομάδες, τα κόμματα, τις θρησκείες έχουν δημιουργήσει μία πονηρή και σκοτεινή «λογική», που έχει σκοπό να μας διαιρέσει. Μας έχουν χωρίσει σε στρατόπεδα. Αν δούμε το γεγονός αυτό με μεγεθυντικό φακό, είτε αφορά το ποδόσφαιρο, είτε την πολιτική, το αποτέλεσμα είναι, ότι εξυπηρετούνται συμφέροντα κάποιων. Εμένα με ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο, η ουσία, να δω ένα καλό ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Γι'αυτό έχουμε φτάσει στο σημείο, παρ'ότι είμαστε οπαδοί, να μη διασκεδάζουμε με τις ομάδες μας, αλλά να βλέπουμε ευρωπαϊκά παιχνίδια, για να δούμε ένα ωραίο ματς. Αυτό με ενδιαφέρει, η ομάδα που υποστηρίζω, να είναι υγιής και να μου προσφέρει θέαμα. Να γουστάρω, να ικανοποιούμαι, να βλέπω τον Ολυμπιακό να χάνει, αλλά να το προσπαθεί μέχρι το τέλος! Όχι να τρώει... μ@λ@κισμέν@ γκολ ο τερματοφύλακάς του», κατέληξε όσον αφορά το ντέρμπι.

H μουσική δεν θα μπορούσε να ξεφύγει της συζήτησης. Ο «NIVO» έδωσε μεγάλη αποκλειστική είδηση στον SportDog για αυτά που ετοιμάζει σε επαγγελματικό επίπεδο και το νέο single των “Goin' Through”, του οποίου ο τίτλος θα σας φέρει στο μυαλό κάτι από τα παλιά. Η κουβέντα όμως ξέφυγε των ορίων της μουσικής. Πέρασε σε άλλο επίπεδο, με τον frontman του συγκροτήματος να δίνει έναν πολύ όμορφο ορισμό της τέχνης.

Μπορείτε να δείτε τις δηλώσεις του στο παρακάτω βίντεο ή να τις διαβάσετε σε μορφή κειμένου, όπως τις κατέγραψε ο σκύλος:

Aισθάνθηκες ποτέ πίεση όταν άκουγες απόψεις ανθρώπων που περιφρονούσαν τη δουλειά των Goin' Through χαρακτηρίζοντας το συγκρότημα ως εμπορικό;

«Αυτό το εξηγούσα και στη γυναίκα μου. Μου έλεγε αυτό είναι εμπορικό και αυτό δεν είναι. Της είπα, ότι δεν είναι απαραίτητα αφοριστικό να είναι εμπορικό κάτι. Τα πιο σημαντικά καλλιτεχνικά πράγματα, οι ομορφότερες μουσικές ιδέες, τα σπουδαιότερα μουσικά έργα όλων των εποχών, τυχαίνει να ήταν πολύ εμπορικά. Είχαν πουλήσει το μεγαλύτερο αριθμό αντιτύπων και είχαν γίνει παγκοσμίως γνωστά. Είχαν φοβερή απήχηση.

Δεν είναι απαραίτητο το εμπορικό να είναι κακό ή σκουπίδι. Το γεγονός, ότι μπορεί κάτι ιδιαίτερο και καινούριο, όπως ήταν εκείνη την εποχή το ραπ, να καταφέρει, να διεισδύσει με κάποιους τρόπους μέσα στη μάζα, μπορεί να σημαίνει ευφυΐα από την πλευρά του καλλιτέχνη σε ό,τι κατάφερε να κάνει. Επειδή στην κοινωνία τη δική μας δεν έχουμε μάθει να μιλάμε, για τα θετικά πράγματα, κυρίως για τα αρνητικά μιλάμε, αντιμετωπίζουμε τα πάντα με σκεπτικισμό και με καχυποψία.

Το hip hop δεν κατάφερε να εισχωρήσει στην ελληνική μουσική βιομηχανία. Είχε την ευκαιρία να εισχωρήσει, όταν έκανε αλλαγές στο φορμάτ του (μορφή). Το ελληνικό χέβι μέταλ, στο οποίο αναφέρθηκες σε προηγούμενη συζήτησή μας, δεν έκανε αλλαγές και δεν έγινε ποτέ mainstream. Σε παγκόσμιο επίπεδο υπήρξαν στη μουσική τέτοιες περιπτώσεις. Ξαφνικά για παράδειγμα μπήκαν τα synth (σινθεσάιζερ) στη μέταλ και ακούγαμε περισσότερο αρμόνιο από κιθάρα. Επαγωγικά αν το εξετάσεις, το να καταφέρεις να μπεις σε μία αγορά και να γίνεις ιδιαίτερα γνωστός με ένα πολύ ιδιόμορφο μουσικό πράγμα όπως είναι το ραπ, μπορεί να σημαίνει, ότι είσαι ευφυής και μάγκας.

Παρ' όλα αυτά δεν θα ακούσεις πολλούς να λένε, ότι οι Goin' Through είναι μάγκες και το κατάφεραν ωραία και με αισθητική. Δεν θα ακούσεις να λένε, ότι έχουν ωραία τραγούδια και άφησαν δέκα πράγματα πίσω τους στη διαδρομή των 22 χρόνων. Θα ακούσεις μόνο, πήγαν με αυτόν, πήγαν με εκείνον, έβαλαν στο ρεφραίν τον τάδε. Αυτή είναι η κοινωνία. Όσο και να περνούν τα χρόνια δεν αλλάζει αυτό το πράγμα. Όλο περισσότερο γιγαντώνεται, ειδικά τώρα με τα Socia Media».

Η νέα μόδα της κριτικής στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πως σου φαίνεται; Γιατί ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του για θέματα που τις περισσότερες φορές δεν έχει καν ψάξει...

«Κυρίως αυτό που λες, ότι δεν έχουν ψαχτεί. Ασκείται κριτική από ανθρώπους χωρίς να έχουν διαβάσει. Για παράδειγμα βλέπουν τη συνέντευξή σου, διαβάζουν μόνο τον τίτλο και δεν μπαίνουν μέσα, να δούνε τί λέει. Μόνο από τον τίτλο ορμώμενοι, μπαίνουν από κάτω και γράφουν. Είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας και αυτό».

Πέρα από το τραγούδι, σε έχουμε δει, να δοκιμάζεσαι σε άλλους τομείς. Έχεις εμφανιστεί στον κινηματογράφο ως ηθοποιός και πρόσφατα έγινες κριτής στο Jnuior Music Star, στον ΣΚΑΪ. Πες μας δύο λόγια για αυτή σου την εμπειρία...

«Ήταν πραγματικά ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Από τις πιο όμορφες που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια και έχουν σχέση με τη μουσική. Ήμουν δίπλα σε παιδιά που είναι χαρισματικά. Είναι λαμπερά παιδιά στο μυαλό και στην ψυχή. Εκεί βρέθηκα με το ρόλο του δασκάλου, αλλά δεν σας κρύβω και το παραδέχηκα και δημόσια, ότι έμαθα πολλά με τη συναναστροφή και τη σχέση με τα πιτσιρίκια. Θεωρώ, ότι είναι απ' ό,τι σημαντικότερο έχω ζήσει στη ζωή μου. Όχι επειδή έχει να κάνει με ένα πολυδιαφημισμένο τηλεοπτικό προϊόν, αλλά γιατί ήρθα πολύ κοντά σε παιδιά, τον τρόπο σκέψης τους και πως αντιλαμβάνονται τη μουσική.

Οτιδήποτε κάνω, πέρα από τη δισκογραφία, είτε λέγεται Junior Music Star, είτε λέγεται Bachelor, την κωμωδία που κάναμε, με τον Τσιμιτσέλη, τον Τότσικα, τον Βισκαδουράκη, τον Ζουγανέλη, προσπαθώ, να τα χρησιμοποιώ και σε ένα επίπεδο εκπαιδευτικό. Θέλω, να μαθαίνω από αυτά τα πράγματα και να γνωρίζω περισσότερα για τον εαυτό μου. Ήταν για μένα μία ενδοσκόπηση του χαρακτήρα μου».

Αν ξεχώριζες κάποιες από τις συνεργασίες που έχεις κάνει, θα μας έφτιαχνες ένα τοπ 5;

«Η πρώτη συνεργασία που θα την χαρακτήριζα κομβική και σημειολογική είναι η πρώτη μου μεγάλη , όταν ξεκίνησα με τους Goin' Through. Ήταν στον πρώτο μεγάλο δίσκο μας, το 1995, με τον αείμνηστο Βλάσση Μπονάτσο. Κάναμε διασκευή το «Γαρύφαλλε – Γαρύφαλλε» των ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ. Ουσιστικά αυτό ήταν το ξεκίνημα της καριέρας μας. Γίναμε αμέσως πολύ γνωστοί. Μπήκαμε στη μουσική βιομηχανά με πολύ θορυβώδη τρόπο.

Η δεύτερη μεγάλη συνεργασία και μας έκανε ιδιαίτερα γνωστούς σε επίπεδο mainstream ήταν αυτή με τον Γιώργο Μαζωνάκη, το «Θέλω να γυρίσω στα παλιά», το 1999. Η τρίτη είναι με την Άλκυστις Πρωτοψάλτη, «Οι ψυχές» που ήταν από τα πιο ωραία εναλλακτικά τραγούδια που έχουν γίνει στην ελληνική δισκογραφία, όχι μόνο αυτή των Goin' Through. Θα παρότρυνα και τους Έλληνες παραγωγούς στα ραδιόφωνα να το ξαναθυμηθούν, γιατί είναι από τα ωραιότερα τραγούδια που κυκλοφόρησαν και διαθέτουν εναλλακτικό χαρακτήρα. Τέταρτη και πολύ μεγάλη ήταν η συνεργασία με την Άννα Βίσση το 2006.

Δύο χρόνια πριν, το 2004, συνεργαστήκαμε με τον Guru, έναν από τους μεγαλύτερους ράπερ στον κόσμο. Θα καταθέσω και μία έκτη συνεργασία που είναι η μεγαλύτερή μου μέχρι τώρα. Μιλώ για τον επί 22 χρόνια συνεργάτη μου, Μιχάλη Παπαθανασίου με τον οποίο κάναμε τους Going Through. Είναι ο άνθρωπος με τον οποίο ξεκίνησα να ονειρεύομαι πράγματα μαζί του και συνεχίζω να δημιουργώ μέσα στη μουσική, έτσι όπως μου αρέσει και το θέλω».

«Καληνύχτα Ελλάδα» η νέα δουλειά των Going Through!

Οι «Goin' Through» σε ποια φάση βρίσκονται αυτήν τη στιγμή;

«Οι «Goin' Through» έχουν ολοκληρώσει στο στούντιο το νέο τους single με τίτλο “Καληνύχτα Ελλάδα”. Είναι κάτι που λέω για πρώτη φορά και σας το δίνω αποκλειστικά. Δεν το γνωρίζει ο κόσμος. Θα κυκλοφορήσει τέλος Απριλίου. Θα βγούνε δύο διαφορετικά κομμάτια (tracks). Το “Καληνύχτα Ελλάδα white version” και το “Καληνύχτα Ελλάδα blue version”. Αυτές οι δύο διαφορετικές εκτελέσεις που έχουν τον ίδιο τίτλο, αντιπροσωπεύουν τους δύο διαφορετικούς Έλληνες. Ο ένας πολύ συναισθηματικός που τραγουδά για την Ελλάδα και της λέει καληνύχτα με έναν τρόπο πολύ τρυφερό και ο άλλος (στη blue version) καληνυχτεί με πολύ οργισμένο τρόπο».

Δηλαδή στη μπλε έκδοση υπάρχει η ίδια οργή με το «Καλημέρα Ελλάδα»;

«Και ακόμα χειρότερη».

Θα δώσει αυτό το κομμάτι... γροθιά στο κατεστημένο;

«Με αυτή τη φράση ξεκινά το ρεφρέν! Ουσιαστικά βγαίνει το νέο single τέλος Απριλίου. Θα βγούνε και δύο ολοκαίνουρια βίντεο κλιπ τα οποία θα είναι animated. Θα είναι δηλαδή τύπου Marvel Comics, τα οποία τα φτιάχνουμε σε συνεργασία με τη σχολή ΑΚΤΟ. Σε αυτό το single συνεργαζόμαστε για πρώτη φορά με τον Θάνο Παπανικολάου, έναν από τους μεγαλύτερους στιχουργός, ο οποίος είναι ο παραγωγός μας. Αυτή είναι μία σημαντική λεπτομέρεια της συγκεκριμένης δουλειάς σε σχέση με τις προηγούμενες. Την παραγωγή δεν την κάνουν οι “Goin' Through” αλλά ένας από τους κορυφαίους songwriter στην Ελλάδα. Η άλλη λεπτομέρεια, είναι, ότι αποφασίσαμε πως δεν μας αρέσουν τα πειράματα. Αυτό που ξέραμε ως “Goin' Through” να κάνουμε και άρεσε στο κοινό, τελικά είναι αυτό που μας αρέσει να κάνουμε, ακόμα. Μακριά από γνώμες που σου λέει ο καθένας “κάνε το ένα και κάνε το άλλο” και μακριά από μόδες, γιατί δεν ως μουσικό είδος δεν είναι πλέον μόδα, το Hip Hop ξαναγυρίζει στην αρχική του μορφή, όπως παλιά, ως outsider. Επιστρέφει και έρχεται να διεκδικήσει πράγματα. Αυτή η δουλειά μου δίνει την ευκαιρία να αποκτήσω μία καλλιτεχνική επαφή και σχέση με τον εαυτό μου. Γιατί μέσα στην καθημερινότητα και τη δισκογραφία το χάνεις αυτό πολλές φορές. Καλείσαι να διεκπεραιώσεις πράγματα και αφήνεις πίσω σου τα σημαντικότερα. Μέσα στο καλοκαίρι ευελπιστούμε, ότι θα έχουμε τελειώσει και το άλμπουμ, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα βγει στα δισκοπωλεία τον Σεπτέμβρη με τον ίδιο τίτλο, “Καληνύχτα Ελλάδα”».

 

«Τέχνη είναι η ποιοτική μορφή επικοινωνίας»

Σου αρέσει να στέλνεις μηνύματα μέσω των τραγουδιών σου;

«Αυτό δεν είναι καθόλου επιτηδευμένο. Είναι ο τρόπος που λες κάτι, σκέφτεσαι και πολλές φορές, αυτό που ακούς από κάποιον και στη συνέχεια συνειδητοποιείς και λες στον εαυτό σου “οκ, αυτό το πράγμα δεν πρόκειται να το ξανακάνω. Πρέπει να το διαμορφώσω ή αυτό είναι πολύ καλή ιδέα και πρέπει να κάνω τα πράγματα, κάπως έτσι”. Αυτό σημαίνει κοινωνία και επικοινωνία. Υπάρχει μία αλληλεπίδραση δική μας με το έξω και του έξω με το μέσα μας. Αυτός είναι ο πιο υγιής τρόπος να επικοινωνείς, ουσιαστικά αυτό είναι και η τέχνη. Η τέχνη είναι η ποιοτική μορφή της επικοινωνίας. Τί είναι τέχνη; Αυτό που έχει στο μυαλό του ο Καραβάτζιο και το κάνει πίνακα ζωγραφικής. Δεν περιέγραψε με λόγια αυτό που ήθελε, αλλά πήρε χρώματα και το έκανε, με τον πιο ποιοτικό τρόπο. Το ίδιο είναι ένα τραγούδι, ένα βιβλίο, ένα ποίημα».

Τί θα ήθελες να κάνεις στην καριέρα σου που δεν έχεις κάνει μέχρι σήμερα;

«Νομίζω, ότι αυτό που θα ήθελα πάρα πολύ, είναι κοντά στο να το κάνω. Τί εννοώ; Αυτήν την στιγμή βρισκόμαστε στη διαδικασία και φτιάχνουμε το σενάριο μίας ταινίας που αφορά την ιστορία των “Goin' Through”. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την ιστορία ή την οπτική γωνία του συγκροτήματος, αλλά τη μουσική των τελευταίων 20 χρόνων έτσι όπως τη ζήσαμε και εξελίξαμε. Αυτό είναι κάτι που το δουλεύουμε».

Αν είστε fan του Νίκου Βουρλιώτη και των “Goin' Through” μπορείτε να μαθαίνετε νέα τους από την επίσημη ιστοσελίδα του συγκροτήματος αλλά και να τους ακολουθήσετε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης

Nikos NiVo Vourliotis Official Facebook Fan Page

Nikos NiVo Vourliotis Official Twitter Profile

Nikos NiVo Vourliotis Official Instagram Profile

 

* Ευχαριστούμε πολύ το Gorilla 11 για το T-shirt που έφτιαξε για λογαριασμό του SportDog, το οποίο προσφέραμε ως ενθύμιο στον Νίκο Βουρλιώτη.

O Νίκος Βουρλιώτης με τον συντάκτη του SportDog που επιμελήθηκε της συνέντευξης, Χρήστο Κωνσταντινίδη

Χρήστο Κωνσταντινίδη Αποκλειστικά Πανιώνιος ΑΕΚ Παναθηναϊκός ΠΑΟΚ Ολυμπιακός