Σα σήμερα, στις 28 Απριλίου 1971, ο Παναθηναϊκός έγραψε ιστορία. Το Τριφύλλι έπαιξε κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα και κατάφερε να γυρίσει το βαρύ σκορ του αγώνα του Βελιγραδίου και να πάρει την πρόκριση στον τελικό του Γουέμπλεϊ. Πρωταγωνιστής στην αναμέτρηση της Λεωφόρου ήταν ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο οποίος σημείωσε τα δύο από τα τρία τέρματα των Πρασίνων και ανεδείχθη πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 γκολ.

"Ήταν ο επαναληπτικός του 4-1 του Βελιγραδίου. Εκείνο το σκορ δεν αντιπροσώπευε την πραγματικότητα. Εμείς παίξαμε πάρα πολύ καλά. Ο Τάκης Οικονομόπουλος δέχτηκε δύο γκολ, στα οποία δεν αντέδρασε όπως συνήθιζε. Ήταν μία από τις χειρότερες βραδιές της καριέρας του. Το τρίτο γκολ δεν είχε περάσει τη γραμμή, αλλά το μέτρησε ο διαιτητής. Άρα στην ουσία ήρθαμε 1-1", ήταν πρώτο πράγμα που θυμήθηκε μιλώντας στο SportDog ο Αντώνης Αντωνιάδης.

"Βλέποντας εμείς την απόδοση του Ερυθρού Αστέρα, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω ήταν η Εθνική της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας, αφού είχε επτά άτομα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, προετοιμαστήκαμε καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός είχε πάρα πολύ καλή ομάδα.

Δεν έτρωγε γκολ με τίποτα στη Λεωφόρο και σκόραρε σε όλους τους εκτός έδρας αγώνες. Εμείς περιμέναμε καρτερικά τον επαναληπτικό. Ήταν ο αγώνας της ζωής μας, γιατί θα πηγαίναμε στον τελικό για πρώτη φορά. Λέγαμε τότε, όλοι, «έχουμε δυνατότητες να βάλουμε 3 γκολ». Το πρόβλημα ήταν να μην τρώγαμε, γιατί δεν μπορούσαμε να το προβλέψουμε", πρόσθεσε.

Το γρηγορότερο γκολ και τα λόγια του Πούσκας

Στη συνέχεια περιέγραψε όσα έγιναν στη Λεωφόρο και πώς έζησε αυτό το μεγάλο παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό και την Ελλάδα, η οποία περίμενε πώς και πώς το ματς. "Ήρθε το απόγευμα της 28ης Απριλίου του '71 και στο 30ο δευτερόλεπτο έβαλα το γρηγορότερο γκολ της καριέρας μου. Έχω και τη μετάδοση του Γιαννακάκου που άρχισε την περιγραφή του φωνάζοντας γκολ, γκολ, γκολ", εξιστορεί και συνεχίζει:

"Το γήπεδο κόχλαζε. Η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτικότατη. Τέτοιο πράγμα ίσως δεν έχει ξαναγίνει σε ποδοσφαιρικά χρονικά! Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου ήμασταν καλύτεροι αλλά δεν ευκαιρίσαμε να βάλουμε δεύτερο γκολ. Και μας είπε ο αείμνηστος ο Πούσκας, «έχετε τον αέρα του αγώνα, προηγείστε 1-0, κοιτάξτε να είστε με αυτοσυγκέντρωση και με ρεαλισμό να βάλετε το δεύτερο στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου και το τρίτο θα το βάλει ο κόσμος». Ακριβώς αυτή τη φράση μας είπε. Ο κόσμος είναι μία αλληγορική έννοια, εννοούσε όλη την ατμόσφαιρα που θα ήταν εις βάρος των Γιουγκοσλάβων".

"Η καλύτερη κεφαλιά στην καριέρα μου"

Τα λόγια του Ούγγρου τελικά επιβεβαιώθηκαν στο δεύτερο 45λεπτο. "Πράγματι ήρθε το δεύτερο γκολ με την καλύτερη κεφαλιά της καριέρας μου, ύστερα από σέντρα του Φυλακούρη. Έκανα ένα από τα καλύτερα άλματά μου. Το κεφάλι του τερματοφύλακα, Ντουίκοβιτς που ήταν 1,90 ήταν στον γοφό μου. Δηλαδή ένα μέτρο κάτω! Φανταστείτε πόσο ψηλά πήδησα. Ήταν μία κεφαλιά λόμπα, όπως λέγεται στη μπασκετική ορολογία, την οποία ο τερματοφύλακας έτρεξε να αποκρούσει προς τα πίσω, αλλά δεν μπόρεσε να αντιδράσει σωστά. Η μπάλα είχε ήδη μπει στα δίχτυα", προσθέτει.

Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν είχε εξασφαλίσει ακόμα το εισιτήριο για το Λονδίνο. Έπρεπε να περάσει μέσα από χίλια κύματα στο ματς για να το καταφέρει. "Πηγαίναμε για το τρίτο γκολ και για να μη φάμε... Γιατί αν το δεχόμασταν δεν ήταν εύκολο να βάζαμε άλλα δύο. Πιέζοντας, ήρθε η ιερή στιγμή με τον Φυλακούρη που έκανε ένα μπάσιμο, ο Πούσκας του φώναζε «Καμάρας, Καμάρας», ο Τότης έδωσε μπαλιά τρύπα στον Αριστείδη, μέσα στην περιοχή και εκείνος σούταρε και πέτυχε το 3-0. Το τρίτο γκολ δεν μπήκε στο τέλος, για να πούμε ότι το ματς τελείωσε και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να καθίσουμε όλοι άμυνα. Είχε παιχνίδι μπροστά μας. Και γίνεται η φάση με τον Κάρατζιτς, τον κεραυνό του οποίου απέκρουσε ο Κωνσταντίνου με τα ακροδάχτυλα. Έτσι κρατήσαμε το 3-0 που μας έδωσε την πρόκριση. Ο Βασίλης ξεκίνησε βασικός, γιατί όπως είπα, ο Τάκης στο Βελιγράδι είχε τη χειρότερη μέρα στην καριέρα του. Έπαθε κλακάζ, είχε μία κακή ημέρα. Οπότε ο Πούσκας στον επαναληπτικό, για να τον προστατέψει δεν τον έβαλε", είπε τελειώνοντας την αφήγησή του για το ιστορικό παιχνίδι της 28ης Απριλίου του 1971.

Δείτε το παρακάτω βίντεο με τα γκολ...

"Καταλάβαμε την επιτυχία χρόνια μετά"

Η σημασία της νίκης του Παναθηναϊκού ήταν τεράστια. Τότε, όμως, οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν συνειδητοποιήσει τι είχαν καταφέρει. "Δεν καταλάβαμε τι πετύχαμε. Δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε το μέγεθος της επιτυχίας, να φτάσει δηλαδή η ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, του σημερινού Τσάμπιονς Λιγκ. Ήταν μία ομάδα αμιγώς αποτελούμενη από ελληνόπουλα και έχει τη σημασία του αυτό. Τώρα βλέπουμε ποιες ομάδες πάνε. Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μπάγερν, Ατλέτικο. Μια αμιγώς ελληνική ομάδα έφτασε σε αυτόν τον τελικό. Το μέγεθος της επιτυχίας το καταλάβαμε μετά, όταν πέρασαν τα χρόνια", επισημαίνει ο Αντώνης Αντωνιάδης, ο οποίος έκανε μία πολύ σοβαρή παρατήρηση για την ομόνοια που είχαν τότε όλοι οι Έλληνες οπαδοί.

Το πλακάτ των Ολυμπιακών

"Εκείνη την ημέρα, όλος ο ελληνικός λαός, ανεξαρτήτου οπαδικής ταυτότητας, είχε βγει στους δρόμους. Γιατί ήταν εθνική υπόθεση. Άφησαν πίσω όλες τις βλακείες που έχουμε στην Ελλάδα, τα πολιτικά, τα ομαδικά και τα κομματικά. Στην αυτοβιογραφία μου, στη σελίδα 163 έχω μία φωτογραφία, στην οποία απεικονίζονται φίλαθλοι του Ολυμπιακού που κρατούν ένα πλακάτ. Αυτό έλεγε «Παναθηναϊκέ, οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι μαζί σου». Για να φανταστούμε, μπορεί να συμβεί αυτό σήμερα; Έχει αλλάξει η κοινωνία. Τώρα αν χάσει μία ελληνική ομάδα, οι οπαδοί της άλλης πανηγυρίζουν", υπογράμμισε.

Μπορεί να ξανακάνει ο ελληνικός αθλητισμός τέτοια επιτυχία; "Δύσκολα", απαντά και συνεχίζει: "η διαφορά μεγάλωσε. Και στα οικονομικά και στα οργανωτικά. Είναι πολύ δύσκολο, να το καταφέρει αυτό με τα σημερινά δεδομένα. Μακάρι αλλά δεν μπορούμε, να το καταφέρουμε. Απέχουμε πολλά χιλιόμετρα από τα προηγμένα κράτη. Εδώ ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ δεν έχουν γήπεδα. Δεν είναι δυνατόν να είσαι μεγάλη ομάδα χωρίς γήπεδο. Τότε είσαι μεγάλη ομάδα στα χαρτιά".

Ξέσπασμα και ...Φορτούνης

Ο Αντώνης Αντωνιάδης αναδεικνύει ένα ακόμα σοβαρό θέμα που πιστεύει ότι σχετίζεται με την υποβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου. "Παίζει ελληνική ομάδα και αγωνίζονται 10 ξένοι. Δεν πονάνε την ομάδα. Χάθηκε το συναίσθημα. Όσο να είναι, ο ξένος είναι επαγγελματίας έρχεται για να βγάλει το ψωμί του. Δεν είμαι κατά των ξένων. Αλλά ο χειρότερος ξένος πρέπει να είναι καλύτερος από τον χειρότερο Έλληνα. Αλλιώς ποιο είναι το νόημα, να στερούμε τη δυνατότητα να αναδειχθούν ελληνικά ταλέντα; Διαφορετικά υπάρχουν άλλα πράγματα στις δοσοληψίες των μεταγραφών. Υπάρχει πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα.

Πόσα χρόνια έχει να αναδείξει η ομάδα μου, ο Παναθηναϊκός έναν παίκτη, μεγάλο, από τα σπλάχνα της και να αφήσει εποχή; Από Μπασινά, Γκούμα, Χαλκιά, Καραγκούνη έχουμε να δούμε! Δεν έχουμε ξαναδεί παίκτη κλάσεως! Πού είναι η λειτουργία των Ακαδημιών; Δε βρίσκεται ούτε ένας προωθείται κάθε χρόνο στην πρώτη ομάδα; Πο'θ είναι τα ελληνόπουλα; Αυτό δημιουργεί προβλήματα στην Εθνική. Βλέπουμε τον Φορτούνη που είναι πολύ καλός παίκτης, μπορεί να δώσει πολλά αλλά δεν βγάζει το κάτι παραπάνω", λέει.

Στο τέλος, ο βετεράνος γκολτζής κλήθηκε να μας αποκαλύψει τη συνταγή της επιτυχίας του Παναθηναϊκού εκείνη την εποχή. Ο ίδιος συνόψισε όσα είπε παραπάνω, βασίζοντας την επιτυχία σε τρεις τομείς. "Πρώτον όλοι Έλληνες ήταν στο πλευρό του Παναθηναϊκού. Δεύτερο όλοι οι παίκτες ήμασταν Έλληνες και τρίτον, εκείνη την εποχή αξιοποιήθηκαν οι Ακαδημίες", κατέληξε ο Αντώνης Αντωνιάδης.

Αντώνης Αντωνιάδης Χρήστο Κωνσταντινίδη Αποκλειστικά Παναθηναϊκός Superleague Ολυμπιακός