Η σεζόν 2004-2005 ήταν μία από τις κρισιμότερες περιόδους στην ιστορία της ΑΕΚ. Το σκάνδαλο με τα ...φέσια του μακαρίτη Μάκη Ψωμιάδη είχε σκάσει από το καλοκαίρι του 2004, η ομάδα έμεινε ακυβέρνητη, ποδοσφαιριστές έκαναν προσφυγές για να εξασφαλίσουν τα δεδουλευμένα τους και τα πάντα ήταν ρευστά στο "κιτρινόμαυρο" στρατόπεδο. Μέσα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ακούστηκε για πρώτη φορά η πιθανότητα υποβιβασμού της ομάδας στη Δ' Εθνική, προκειμένου να καθαρίσει από τα χρέη, κάτι που εφαρμόστηκε 9 χρόνια μετά με τον Δημήτρη Μελισσανίδη.

Οι οπαδοί του Δικεφάλου είχαν βγει στους δρόμους και διαδήλωναν κατά χιλιάδες στο Σύνταγμα και μετά το Euro, η λύση ήρθε μέσω Ντέμη Νικολαΐδη, ο οποίος ανέλαβε την ηγεσία, μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Η ομάδα μπήκε στο "άρθρο 44" και ρύθμισε, τότε, τα χρέη της, παρά τις δυσμενές καταστάσεις όμως έκανε κάτι εκπληκτικό αγωνιστικά. Η Ένωση, με πολλά νέα πρόσωπα στο ρόστερ της και ποδοσφαιριστές πολύ κατώτερης ποιότητας σε σχέση με την ...dream team της προηγούμενης χρονιάς και τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο, ήταν η έκπληξη του πρωταθλήματος. Χωρίς να παίζει φοβερή μπάλα, ήταν σοβαρή και έπαιρνε αποτελέσματα, με τα οποία κατάφερε να διεκδικεί τον τίτλο μέχρι τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος.

Το σύνθημα της εποχής ήταν το "δεν πάμε για πρωτάθλημα", κάτι που δεν άρεσε στους οπαδούς, οι οποίοι είχαν συνηθίσει την ομάδα τους να είναι ανταγωνιστική. Ήταν η πολιτική της διοίκησης, προκειμένου να κρατά χαμηλά τους τόνους. Ίσως η στάση των ανθρώπων της Ένωσης να ήταν προφητική! Γιατί οι Ενωσίτες ξύπνησαν από το όνειρο της κατάκτησης του τροπαίου μία μέρα σα σήμερα!

Η ΑΕΚ έπαιζε εντός έδρας με τον Ιωνικό, τρεις στροφές πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, το οποίο εν τέλει κρίθηκε στην τριπλή ισοβαθμία υπέρ του Ολυμπιακού. Με νίκη η Ένωση έκανε βήμα για την κατάκτηση του τίτλου, μία αγωνιστική πριν το καθοριστικό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στη Λεωφόρο. Όπως καταλαβαίνετε, το ΟΑΚΑ είχε φορέσει τα γιορτινά του.

Ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί στην ιδέα του τίτλου, συνέρρευσε μαζικά στο στάδιο, όπου η ΑΕΚ είχε διοργανώσει μία άτυπη φιέστα. Η Ένωση ήταν ανώτερη της ομάδας της Νίκαιας, έχασε πάμπολλες ευκαιρίες, κάτι που πλήρωσε στο τέλος όταν ο Αντώνης Νατσούρας στο 87' πέτυχε το 0-1, με το οποίο πάγωσε το ΟΑΚΑ.

Οι ελπίδες κατάκτησης του πρωταθλήματος είχαν σβήσει και όπως ήταν φυσικό, δημιουργήθηκαν αισθήματα μίσους για τον σκόρερ της νίκης του Ιωνικού, ενώ στο απυρόβλητο δεν έμεινε ούτε ο Βαγγέλης Βλάχος, ο οποίος είχε υπάρξει αρχηγός της ΑΕΚ στο παρελθόν και κοούτσαρε τότε τους Νικαιώτες.

"Εμείς είχαμε εξασφαλίσει την παραμονή και ελπίζαμε για Ευρώπη, με συνδυασμό αποτελεσμάτων. Περιμέναμε τι θα κάνει ο Πανιώνιος και ο Ηρακλής", θυμάται ο Αντώνης Νατσούρας μιλώντας στο Sportdog και διηγείται πως τους είχε προετοιμάσει ο Βαγγέλη Βλάχος. "Ήταν πολύ ήρεμος. Μας είχε πει να παίξουμε ορθολογικά και με προσοχή. Μην μπούμε με την νοοτροπία, ότι πάμε να φάμε το θηρίο, γιατί στο τέλος αυτό μπορούσε να μας κατάπινε. Δηλαδή μας συνέστησε να εχουμε υπομονή στο παιχνίδι μας, όχι βιασύνη και επιπόλαιες κινήσεις. Και έτσι ήταν το σωστό", εξιστορεί ο βετεράνος πλέον ποδοσφαιριστής.

Η Ένωση ήταν η κυρίαρχος της αναμέτρησης, αλλά γκολ δεν έβαζε με τίποτα, παρά τις πολλές και σημαντικές φάσεις που δημιούργησε. Για την ακρίβεια γκολ πέτυχε, με τον Σοάρες, αλλά τις ακυρώθηκε άδικα ως οφσάιντ. Οπότε στο 87' μίλησε ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου, για τις ομάδες που δέχονται τέρμα, όταν χανουν διαρκώς ευκαιρίες. "Είχα κάνει και πριν ευκαιρία, στο 75' που δεν έγινε γκολ. Απλά στο 87' είδα τον Γκούτμαν να κλέβει την μπάλα, είπα: φύγαμε, ας ακολουθήσω και ό,τι βγει. Αισθάνθηκα ότι ήταν φάση για γκολ. Δεν ήταν μόνο ότι με δικαίωσε η διαίσθησή μου, γιατί ο Βλάχος μου είχε πει να βγαίνω από πίσω ως κρυφός", τονίζει ο Αντώνης Νατσούρας, ο οποίος αναγνώρισε την πολύτιμη παρουσία του τερματοφύλακα Σιημητρά, που σε εκείνο το ματς είχε κάνει εκπληκτικη εμφάνιση.

"Ο Μιχάλης είχε πιάσει τα άπιαστα. Η ΑΕΚ όντως ήταν καλύτερη και δεδομένης της εικόνας της το αποτέλεσμα την αδικεί. Έκανε 25 τελικές και είχε δοκάρια. Έκανε τρομερό ματς αλλά δεν έμπαινε η μπάλα. Αυτό όμως είναι το ποδόσφαιρο, γι' αυτό και είναι όμορφο άθλημα", υπογραμμίζει ο Ημαθιώτης παλαίμαχος μέσος, ο οποίος πλέον συνεχίζει στο ποδόσφαιρο ως προπονητής.

Αυτό που δεν άρεσε στους ΑΕΚτζήδες εκείνο το απόγευμα δεν ήταν μόνο η απώλεια του τίτλου, αλλά το γεγονός, ότι ο χρυσός σκόρερ του Ιωνικού πανηγύρισε έξαλλα το γκολ που σημείωσε. "Ήταν μεγάλη η πώρωση. Έβλεπες την αντίθεση των συναισθημάτων, από τη μία την χαρά των παικτών του Ιωνικού και από την άλλη την απογοήτευση αυτών της ΑΕΚ", αναπολεί ο Νατσούρας, ο οποίος τότε ήταν 24 ετών.

Στα 37 του ο παίκτης που στέρησε το πρωτάθλημα από την Ένωση κοιτάζει τα πράγματα ψυχραιμότερα και χωρίς παρωπίδες. "Τώρα που βλέπω μετά από χρόνια το γκολ και τους πανηγυρισμούς, πιστεύω, ότι τώρα δεν θα πανηγύριζα έτσι", επισημαίνει.

Το γιατί το εξήγησε στη συνέχεια. "Εγώ ήμουν πάντα φιλοαεκτζής! Μου άρεσε η νοοτροπία του κόσμου της Ένωσης", αποκάλυψε. Τι θα ήθελε να πει ο Αντώνης Νατσούρας προς όσους του τα έχουν φυλαγμένα για εκείνο το γκολ, το οποίο στέρησε έναν τίτλο για τον Δικέφαλο; "Καταλαβαίνω την πίκρα των οπαδών. Ας με συγχωρήσουν. Όταν είσαι επαγγελματίας δεν χωρούν συναισθηματισμοί, έτσι είναι το ποδόσφαιρο", κατέληξε ο βετεράνος άσος.

Βαγγέλης Νατσούρας Χρήστο Κωνσταντινίδη Ιωνικός Αποκλειστικά ΑΕΚ Superleague