Άγνωστα περιστατικά από την αρχή τής σταδιοδρομίας τού Δημήτρη Διαμαντίδη στο μπάσκετ αποκάλυψε στον SportDog ο Κώστας Πιλαφίδης, που ήταν ο πρώτος προπονητής στην καριέρα του παλαίμαχου άσου.

Ο Διαμαντίδης συμπληρώνει σήμερα έναν χρόνο μετά την αποχώρησή του από τα παρκέ (30/5/2016 ο Ολυμπιακός έκανε το 3-1 στη σειρά με τον Παναθηναϊκό και κατέκτησε το πρωτάθλημα), με 525 αγώνες στο βιογραφικό του (2ος στη σχετική λίστα του επαγγελματικού πρωταθλήματος) και, μεταξύ άλλων, 9 τίτλους πρωταθλητή.

Ο πλέον κατάλληλος προπονητής να μιλήσει για τον Διαμαντίδη, μετά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, παραχώρησε συνέντευξη στο SportDog...

"Ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής"

"Όταν τον είχα πρωτοσυναντήσει ήταν ένα νεαρό παιδί, πολύ καλός χαρακτήρας, χαμογελαστός, ένα ψηλό και λεπτό παιδί που είχε πολλή διάθεση. Αυτό φυσικά δεν συνιστούσε σε τίποτα αυτό που θα ακολουθούσε, γιατί εγώ έκανα μαζί του ό,τι έκανα με κάθε άλλο παιδί. Ξεκίνησε λίγο μεγάλος, γιατί πριν έπαιζε ποδόσφαιρο και ήταν πολύ καλός ποδοσφαιριστής, και το ζήτουμενο ήταν να μάθει τα βασικά. Έπρεπε να πάρει όλες τις δεξιότητες και έπειτα να βλέπαμε πού του ταιριάζει να παίξει. Ήταν λίγο δυσλειτουργικός όταν τον γνώρισα, γιατί ήταν ψηλό παιδί χωρίς δεξιότητες, κάτι που είναι λογικό για ψηλά παιδιά σε αυτή την ηλικία" μας είπα αρχικά ο Κώστας Πιλαφίδης και συμπλήρωσε:

"Έκανε καλή δουλειά στην άμυνα, ήταν αλτρουιστής, δούλευε για τους συμπαίκτες του. Είχα διακρίνει ότι είχε καλή περιφερειακή όραση και αίσθηση του χώρου. Τον ενδιέφερε να πασάρει καλά, γι' αυτό έμαθε καλά πώς να το κάνει. Ήταν εύστοχος, καλός αμυντικός, μπορούσε να λειτουργήσει ως οργανωτής".

"Θαύμαζε τον Μπάιρον Ντίκινς"

Υπήρχε κάποιος συμπαίκτης του που τον επηρέασε στην καριέρα του;

"Όταν είχε έρθει στον Ηρακλή, θαύμαζε τον Μπάιρον Ντίκινς. Την πρώτη του χρονιά είχε τον Ντίκινς, που ήταν από τους καλύτερους play maker που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα. Από τους νεαρούς ήταν ο Χάρης Μαρκόπουλος που ήταν καλός εκείνη την εποχή".

Θα μπορούσε να είχε γίνει ποτέ ο Διαμαντίδης που θαυμάσαμε, αν δεν είχε βρεθεί στον δρόμο του στον Παναθηναϊκό ο Ομπράντοβιτς;

"Ο Ζοτς είναι ένας από τους πλέον διακεκριμένους προπονητές στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός είναι ένας από τους πλέον διακεκριμένους συλλόγους στην Ευρώπη. Άρα πέτυχε μία διπλή συνταγή, που ήταν η καλύτερη για αθλητή που ήθελε να κάνει το κάτι παραπάνω στην καριέρα του. Γιατί τον αθλητη τον φτάνει στην κορυφή ο ανταγωνισμός".

"Τον ήθελαν από το ΝΒΑ"

Τι μπορούμε να πούμε για το ενδιαφέρον που είχε υπάρξει από το ΝΒΑ;

"Το βίωσα γιατί είχα ενοχλήσεις, αν και δεν είχα άμεση σχέση από κάποιο σημείο και μετά με το μέλλον του Διαμαντίδη. Με είχαν πάρει από κάποια ομάδα του ΝΒΑ, προκειμένου να τον επηρεάσω, αλλά αυτό ήταν έξω από τη δική μου φιλοσοφία. Ο Δημήτρης, άλλωστε, ήταν αρκετά ώριμος για να αποφασίσει για το μέλλον του. Το αν θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω στην καριέρα του, στο ΝΒΑ, είναι κάτι που θα μείνει αναπάντητο ερώτημα. Έφτασε να θεωρείται ένας από τους κορυφαίους στην Ευρώπη και αυτό δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Βέβαια, αν υποθετικά είχε δοκιμάσει στο ΝΒΑ και δεν τα είχε καταφέρει, θα λέγαμε ότι μόνο για την Ευρώπη ήταν και δεν έκανε για περισσότερο. Αποφάσισε να μείνει στον Παναθηναϊκό και θεωρώ ότι δικαιώθηκε".

Πιστεύετε ότι έχει πέσει βαριά η σκιά της απουσίας του στον Παναθηναϊκό;

"Επέλεξε να μείνει στον Παναθηναϊκό και ήξερε καλύτερα από όλους τι έκανε. Αλλά αυτό με τη διαδοχή του, το είχα πει για πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια. Από τη στιγμή που έφυγε ο Ομπράντοβιτς, όλοι γνώριζαν ότι στη συνέχεια κάποια στιγμή θα αποχωρούσε και ο Διαμαντίδης. Είχε κομβικό ρόλο και μέσα στο παιχνίδι και στην νοοτροπία του Παναθηναϊκού. Ήταν ηγετική μορφή και τους έκανε όλους καλύτερους. Αλλά όταν προέκυψε το κενό, αρχικά του Ομπράντοβιτς και στη συνέχεια του Διαμαντίδη, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να ξεχάσει τα 6 αστέρια και να προετοιμάσει την επόμενη μέρα. Γιατί δεν γίνεται να είσαι συνέχεια στην κορυφή. Η μετάβαση θα έπρεπε να είχε προετοιμαστεί με υπομονή και αποδοχή. Χωρίς υπερβολές και υστερίες. Αντικαταστάτη δεν μπορείς να βρεις με τα ίδια χαρακτηριστικά, άρα έπρεπε να βρούνε ανθρώπους για να στηρίξουν μία διαφορετική φιλοσοφία".

"Θα είχε ρόλο και φέτος"

Ένα τελευταίο ερώτημα: Θα μπορούσε να είχε χρόνο στον φετινό Παναθηναϊκό; Προφανώς όχι ως ποιότητα παίκτη, αλλά λόγω των νέων δεδομένων που έχουν προκύψει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

"Ό,τι και να πούμε εμείς θα είναι μάντεμα. Λόγω του τρόπου παιχνιδιού του και με τον τρόπο που διαχειριζόταν τα ματς, σίγουρα θα μπορούσε. Ο Ναβάρο και τόσοι ακόμα, είναι για τα μεγάλα παιχνίδια πια. Θα παίξουν σε 5-10 φάσεις και μπορούν να καθορίσουν ένα ματς. Σίγουρα θα μπορούσε να είχε ρόλο στον φετινό Παναθηναϊκό, αλλά ακόμα κι αυτό κάποια στιγμή θα τελείωνε. Η αποχώρηση του Διαμαντίδη, έτσι κι αλλιώς, κάποια στιγμή έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Έπρεπε να γίνει αλλαγή φρουράς και όσο πιο γρήγορα συνειδητοιήσεις τέτοιες καταστάσεις, τόσο λιγότερο χρόνο χρειάζεσαι για να επανέλθεις".