Γράφει ο Γιώργος Μαζιάς...

Σε άλλο επίπεδο κι άλλες συνθήκες, η ΑΕΚ είχε στόχο να γίνει εκείνη... τυφώνας και να αλλάξει την ιστορία των αναμετρήσεών της (και όχι μόνο) με τον Ολυμπιακό. «Πάγωσε» κι αυτή, όπως η γερμανική μηχανή στον ρωσικό χειμώνα.

Ο Ολυμπιακός ήταν πληγωμένος από τις δυο σερί ήττες, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και έτοιμος να διαλυθεί αν έχανε και πάλι. Το ένστικτο της επιβίωσης μίλησε. Οι πρωταθλητές έπαιξαν ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και μοίρασαν διαψεύσεις. Πεθαμένος; Οχι δα. Το 3-0 μάλλον τον αδικεί τον Ολυμπιακό, που μπήκε φουριόζος και αιφνιδίασε τον Κετσπάγια και τους παίκτες του. Το ένα και μόνο γκολ στο πρώτο μέρος ήταν πολύ λίγο για τα όσα πολλά έκαναν οι Πειραιώτες στο πρώτο μέρος. Η κούραση από το ματς της Πέμπτης με τον ΑΠΟΕΛ δεν έκανε άμεσα την εμφάνισή της.

Η ΑΕΚ όμως ήταν εκτός κλίματος και παραδόθηκε άνευ όρων, σαν την 6η στρατιά του Φον Πάουλους στο Στάλινγκραντ. Τα προβλήματα δεν λύνονται με μιας για τον Ολυμπιακό, αλλά έδειξε πως παραμένει πολύ σκληρός για να πεθάνει. Στο επόμενο ματς μπορεί να ξαναγκελάρει, αλλά στο χθεσινό απέδειξε ότι το λέει η καρδιά του. Του βγήκε το παιχνίδι και η νίκη ήταν εμφατική. Κέρδισε χρόνο και αυτοπεποίθηση. Δεν έγινε ξαφνικά ο Μπέντο «προπονητάρα» μήτε καλύφθηκαν τα αμυντικά κενά. Αυτό θα είναι και το μεγάλο λάθος των Πειραιωτών. Αν δηλαδή πιστέψουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ποιότητα έχουν, αλλά πρέπει να παίζουν κάθε φορά στα όριά τους και με την ίδια διάθεση, ώστε να γίνονται τόσο επιβλητικοί.

Από αυτό το ντέρμπι, μεγάλη ηττημένη προφανώς η ΑΕΚ. Ο,τι κι αν είχε στο μυαλό του ο Κετσπάγια, το γρήγορο γκολ των γηπεδούχων τού το διέλυσε. Στην «Τέχνη του Πολέμου», ο Σουν Τζου αναφέρει: «Το να είσαι ανίκητος εξαρτάται από την άμυνα. Η πιθανότητα να νικήσεις εξαρτάται από την επίθεση». Η κυπελλούχος δεν έκανε τίποτα από τα δυο. Εμεινε απλός θεατής του αγώνα, ξύπνησε (!) μετά το 3-0 και στο φινάλε μάλλον θα πρέπει να είναι ικανοποιημένη από το τελικό αποτέλεσμα. Είναι μια εμφάνιση-πισωγύρισμα για την Ενωση. Κατέρριψε πολλά από τα όνειρά της για κάτι σπουδαίο, όσο κι αν είναι ακόμη νωρίς σε αυτό το πρωτάθλημα.

Μετά το 0-0 με τον Ηρακλή, ακολούθησε χειρότερη εμφάνιση σε ένα ματς-κλειδί. Πήγε με λογική να πάρει με άμυνα και αντεπιθέσεις κάτι μεγάλο, αλλά έμοιαζε υπνωτισμένη, δίχως πραγματικό σχέδιο. Μπαίνει σε κρίση. Οι αμφιβολίες που δημιούργησε είναι πολλές. Δεν είναι απλά οι τρεις βαθμοί, αλλά κυρίως το κύρος και η ψυχολογία που επλήγησαν βάναυσα. Θεωρητικά κατέβαινε στο Φάληρο για να τσακίσει το ηθικό του Ολυμπιακού, αλλά έφυγε η ίδια τσαλακωμένη. Η απουσία του Σιμόες ήταν καταλυτική, αλλά τα άσχημα νέα ήταν η εικόνα αποσύνθεσης.

Το πρωτάθλημα έχει δρόμο ακόμη. Αυτό είναι δεδομένο. Σε αυτά τα πρώτα χιλιόμετρα του μαραθωνίου ο Παναθηναϊκός αρχίζει να πιστεύει στις δυνάμεις του. Πάει βήμα βήμα και νικά τη μάχη με τον εαυτό του. Φαίνεται να είναι σε καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους. Κυρίως γιατί ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δεν πείθουν με το ένα βήμα εμπρός και δυο πίσω που κάνουν. Κι ο Ολυμπιακός; Γιατί να υποτιμά κανείς τον Ολυμπιακό; Δεν γίνεται να υποτιμάς την καρδιά του πρωταθλητή. Αυτό δεν λένε, χρόνια τώρα;

Πηγή: Gazzetta.gr