Την ίδια μέρα που στο Ηράκλειο, στη Κρήτη όλη πενθούσαν το θάνατο ενός ποδοσφαιριστή του ΕΓΟΗ κι αναβλήθηκε όλος ο 10ος όμιλος του περιφερειακού πρωταθλήματος βρήκαν οι γνωστοί ανεγκέφαλοι να τα κάνουν γης μαδιάμ σ’ ένα αγώνα του ίδιου πρωταθλήματος αρκετά χιλιόμετρα βορειότερα.

Η Πεύκη έμοιαζε με κρανίου τόπος επειδή στον αγώνα της Πεύκης με τον Περαμαϊκό… άγνωστοι κουκουλοφόροι αποφάσισαν να χτυπήσουν τους οπαδούς της φιλοξενούμενης ομάδας. Είχαμε μαχαιρώματα κι ανταλλαγή φωτοβολίδων που συμπληρώθηκαν με τα απαραίτητα σε τέτοιες περιπτώσεις επεισόδια έξω από το γήπεδο.

Ε, λοιπόν έχουμε ξεφύγει εντελώς. Η λογική λέει ότι σε περιόδους μεγάλης οικονομικής κρίσης η Δ’ εθνική, το λεγόμενο περιφερειακό πρωτάθλημα πρέπει να είναι χαρά. Να δίνει την ευκαιρία σε νέα παιδιά να παίζουν, να δείχνουν το ταλέντο τους και να κυνηγούν τις ευκαιρίες.

Αντ’ αυτού το πρωτάθλημα σε όλους τους ομίλους γίνεται σκληρά ανταγωνιστικό με κάποιους βετεράνους ποδοσφαιριστές μεγαλύτερων κατηγοριών να κολλάνε τα τελευταία τους ποδοσφαιρικά ένσημα.

Κι αν στη Superleague υπάρχει διαφθορά εκεί τη συναντάμε στη… νιοστή. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στις μικρές κοινωνίες τα εγκλήματα είναι μεγαλύτερα.

Αντί στο Περιφερειακό πρωτάθλημα οι ομάδες να ξεδίνουν, να ευχαριστιούνται ποδόσφαιρο επιδίδονται σε ένα άνευ προηγμένου παζάρι επιβίωσης.

Συχνά μου λένε διάφοροι φίλοι που ασχολούνται με τα τοπικά πρωταθλήματα:

- Γράψε κάτι και για μας να βρούμε κανένα χορηγό. Η ομάδα έχει τρομερά οικονομικά προβλήματα.
Και γίνονται κακός όταν τους απαντώ ότι δεν είμαι… γραφείο ευρέσεως χορηγών κι ότι έχουν δει το πράγμα λάθος. Γιατί θα πρέπει να ξεκινούσαν με τα παιδιά τους, τα γειτονόπουλα να φτιάξουν ομάδα. Και σε βάθος χρόνου θα ερχόντουσαν τα αποτελέσματα. Μαζί με τα αποτελέσματα θα έβγαιναν και κάποια παικτάκια. Κάποια παιδιά θα μπορούσαν να παίξουν σε καλύτερες ομάδες και να κερδίσουν όλοι.

Όχι δεν είναι ρομαντικά όλα αυτά. Είναι η πραγματικότητα. Εκεί θα μας φέρει η κρίση. Καλύτερα λοιπόν να προσαρμοστούν οικειοθελώς, παρά ανώμαλα όπως συνέβη με τα οικονομικά της Ελλάδας. Κι αν δουν τους αγώνες ως χαρά, ως ευκαιρία για νέα παιδιά δεν θα έχουν ανάγκη κανένα κουκουλοφόρο να επιβάλει τη τάξη. Και κόσμο θα μαζέψουν και το κέφι τους θα κάνουν. Μπορεί, αρχικά, να μην κάνουν πρωθλητισμό. Ε, και; Για ρίξτε μια ματιά πως πάνε, συνήθως, οι ομάδες που ανεβαίνουν από το Περιφερειακό στη Γ’ εθνική. Πέφτουν με τη μία. Κάποιες διαλύονται πριν τελειώσει το πρωτάθλημα.
Άρα τι κάνουν; Μια τρύπα στο νερό!

Πηγή: pamesports.gr

Ποδόσφαιρo