Και ίσως κάποιοι να απόρησαν όταν άκουγαν προχθές τον ίδιο τον Λάσλο Μπόλονι να λέει δημόσια ότι έναν από τους παίκτες που θα κρατούσε στον ΠΑΟΚ είναι ο Πάμπλο Γκαρσία.
Η εξήγηση είναι πολύ απλή και κατά την εκτίμησή μου πολύ σωστά έπραξε ο Ρουμάνος προπονητής και ακόμη πιο σωστά αποφάσισε η διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η απόφαση παραμονής του Ουρουγουανού έχει τη σφραγίδα και του ίδιου του Ζήση Βρύζα, που γνωρίζει πολύ καλά. Πιο απλά και πιο συγκεκριμένα; Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι μία τεράστια προσωπικότητα εντός και εκτός γηπέδου. Ακτινοβολεί και συγκεντρώνει τα βλέμματα σε κάθε του έκφραση, είτε αρνητική είναι αυτή με ένα μαρκάρισμα είτε θετική με μια ωραία του ενέργεια ή με μια του τοποθέτηση.
Για όσους γνωρίζουν την ατμόσφαιρα και τη σημασία των αποδυτηρίων μιας ομάδας, η παρουσία ενός τέτοιου ποδοσφαιριστή, μιας τέτοιας προσωπικότητας, είναι καταλυτική σε όλα τα επίπεδα και ιδιαίτερα χρήσιμη και σημαντική. Μπορεί να εμπνεύσει έναν νέο ποδοσφαιριστή, μπορεί να δώσει κίνητρο σε έναν νέο ποδοσφαιριστή, μπορεί να φέρει την ισορροπία στα αποδυτήρια, μπορεί να ανατρέψει αρνητικές και δύσκολες καταστάσεις μέσα σε μία ομάδα. Και η διοίκηση του ΠΑΟΚ και ο Μπόλονι το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και είναι το πρώτο και κύριο κριτήριο στην απόφασή τους για την παραμονή του Γκαρσία.
Και μπορεί την επόμενη χρονιά λόγω ηλικίας ο Γκαρσία να μην μπορεί και να μην προσφέρει τόσο πολλά, αλλά η παρουσία του και μόνο στην ομάδα του ΠΑΟΚ προσφέρει πάρα πολλά. Και ακόμη ένα κριτήριο (ίσως εμπορικό, αλλά δεν είναι καθόλου κακό, ίσα ίσα) είναι η αγάπη του κόσμου του ΠΑΟΚ προς το πρόσωπό του, που ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια ενός αγαπημένου ποδοσφαιριστή. Είναι, λοιπόν, πολύ σωστή η επιλογή των ανθρώπων του ΠΑΟΚ να τον κρατήσουν στην Τούμπα για ακόμη ένα χρόνο. Και εκφράζω βεβαιότητα πως εάν ο Γκαρσία γνώριζε απλά καλά την ελληνική γλώσσα, ήδη ο Βρύζας θα του είχε κάνει πρόταση για τη θέση του τεχνικού διευθυντή.
Ραγιάδες των Αθηνών
Ο γνωστός νομικός Δημήτρης Μόκκας θέλησε χθες να δώσει στη δημοσιότητα την επιστολή που είχε στείλει πριν από 16 μήνες στους προέδρους των τριών ομάδων της Θεσσαλονίκης για το θέμα του αθλητικού δικαστή Θεσσαλονίκης, το οποίο θάφτηκε και σταμάτησε.
«Να δημοσιεύσετε, σας παρακαλώ, αυτούσια την από 4/1/2011 επιστολή μου προς τους προέδρους των ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Αρη και Ηρακλή κ. Ζαγοράκη, Αθανασιάδη και Τάκη, για την ηθελημένη παθητική στάση και συμπεριφορά τους στο θέμα της επανενεργοποίησης του αθλητικού δικαστή Θεσσαλονίκης, την οποία (επιστολή μου) δίνω στη δημοσιότητα έπειτα από 16 μήνες και αφού τελείωσε το πρωτάθλημα.
Σας παρακαλώ να επισημάνετε την καθαρά προσωπική μου άποψη (που δεν αφίσταται της αλήθειας) ότι, δυστυχώς, είμαστε ραγιάδες των Αθηνών (Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού, Super League, ΕΠΟ και λοιπών δικαιοδοτικών οργάνων αυτών), ότι δυστυχώς εμείς οι Βορειοελλαδίτες δημιουργούμε το κατεστημένο της Αθήνας με την απόλυτη εξάρτησή μας από αυτά (πιπιλίζοντας συνεχώς τόσα χρόνια την ίδια καραμέλα, κοροϊδεύοντας και φανατίζοντας τον κόσμο ότι για όλα τα δεινά φταίει η Αθήνα, και ότι εξαιτίας αυτής της ηττοπαθούς και εξαρτημένης συμπεριφοράς τους ο μεν ΠΑΟΚ θα παίρνει πρωτάθλημα κάθε 20 χρόνια. Για τις άλλες ομάδες δεν μπορώ και δεν νομιμοποιούμαι να κάνω καμία πρόβλεψη».
SMS
Τα θερμά συγχαρητήρια είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να απευθύνουμε στον Αρη Γρηγοριάδη. Για ακόμη μία φορά μας έκανε περήφανους. Πρωταθλητής Ευρώπης στην κολύμβηση. Και λέω ότι είναι το λιγότερο, διότι γνωρίζω πολύ καλά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γυμνάζεται και προετοιμάζεται αυτό το παιδί όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι θλιβερό να ξυπνάς χαράματα για προπόνηση και να διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει θέρμανση, ότι η πισίνα δεν είναι κατάλληλη. Είναι θλιβερό να τρέχεις μαζί με τον πατέρα σου και τον προπονητή σου να ζητιανεύεις διαθέσιμες ώρες και διαδρομές σε όλα τα κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης. Θα μπορούσα να πω και να γράψω πάρα πολλά, αλλά σας έδωσα μια εικόνα για να αντιληφθούμε όλοι γιατί η επιτυχία του είναι πολύ μεγάλη.
Και το πλέον σημαντικό, κατά την άποψή μου, ξέρετε ποιο είναι; Οτι ουδέποτε αυτό το παιδί παραπονέθηκε. Ουδέποτε βγήκε δημόσια να αναδείξει ένα αναγκαίο προς επίλυση πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτά τα χρόνια.
Και θεωρώ ότι δείχνει και το δρόμο στα νέα παιδιά και με τις επιδόσεις του και τη διαδρομή του τους λέει πως, εάν το θέλεις πραγματικά, όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος, μπορείς να φτάσεις στην επιτυχία, μπορείς να φτάσεις στην κορυφή. Απλά αναρωτιέσαι πόσο ψηλότερα θα μπορούσε να φτάσει εάν γυμναζόταν κάτω από τις ίδιες συνθήκες με έναν Φελπς, για παράδειγμα.
Πηγη: Goal