Παρακολουθώ εδώ και χρόνια τον "θόρυβο" που δημιουργείται κάθε φορά που το όνομα του Άγγελου Αναστασιάδη ακούγεται μεταξύ των υποψηφίων να αναλάβουν την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ.

Ενώ είναι απόλυτα λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, με δεδομένη την προσφορά του στην ομάδα και το γεγονός πώς πρόκειται για τον πολυνίκη τεχνικό στην ιστορία του συλλόγου, υπάρχουν ορισμένοι που αντιδρούν στο ενδεχόμενο να καθίσει στον πάγκο της ομάδας λες και πρόκειται να φύγει η γη κάτω από τα πόδια τους.

Το περιβόητο "ΠΑΟΚ πάνω απ' όλα" παύει να ισχύει όταν έρχεται η ώρα ο ΠΑΟΚ να δει και την περίπτωση του κόουτς Άγγελου και τα "καθαρά" ποδοσφαιρικά κριτήρια μπαίνουν στην άκρη για να επικρατήσουν οι αφορισμοί και τα "φθηνά σχόλια" με τα οποία κάποιοι προσπαθούν να μειώσουν την αξία του Μακεδόνα τεχνικού.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει γιατί οι... αποδείξεις που έχει αφήσει εντός αγωνιστικών χώρων είναι πολλές και τρανταχτές, με αποτέλεσμα το όνομά του να ακούγεται σε όλα τα διοικητικά συμβούλια της ΠΑΕ ΠΑΟΚ που είχαν θέμα προπονητή τα τελευταία χρόνια.

Ειδικά, στην τωρινή εποχή που ο ΠΑΟΚ έχει μπει σε περίοδο σκληρής λιτότητας και πρέπει να βρει αγωνιστικές λύσεις με χαμηλό μπάτζετ και αξιοποίηση των πιτσιρικάδων που παράγουν οι Ακαδημίες του, το προπονητικό προφίλ του Αναστασιάδη ταιριάζει απόλυτα στα "θέλω" του ΠΑΟΚ.

Έχω ζήσει από πολύ κοντά την τελευταία περίοδο του Άγγελου Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ και γνωρίζω από πρώτο χέρι την τρομερή ικανότητά του να μετατρέπει μία μέτρια ομάδα σε ένα άκρως αξιόμαχο σύνολο, όπως ακριβώς είχε συμβεί το 2004, όταν με ένα απίθανο για τα τωρινά στάνταρ του ΠΑΟΚ, ρόστερ, είχε καταφέρει να κερδίσει το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αναστασιάδης δεν είχε ποτέ την πολυτέλεια να δουλέψει στον ΠΑΟΚ με μία στιβαρή διοίκηση, με μία διοίκηση που θα δημιουργούσε τις συνθήκες για να αφοσιωθεί μόνο στο αγωνιστικό τμήμα και να φέρει αποκλειστικά και μόνο τη στάμπα "προπονητής".

Ειδικά την περίοδο Γούμενου-για την οποία με πολύ μεγάλη ευκολία ορισμένοι τον χαρακτήρισαν ως ασπίδα του τότε μεγαλομετόχου-ο Αναστασιάδης κρατούσε όρθιο τον ΠΑΟΚ μετά την αποχώρηση Μπατατούδη και τη δική του προσπάθεια εκμεταλλεύτηκε ο Γούμενος για να πατήσει στα πόδια του και στη συνέχεια να τον ωθήσει στην έξοδο.

Είχα την τύχη πριν δύο χρόνια να κάνω μαζί του μία μεγάλη συνέντευξη για λογαριασμό της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ. Ήταν τότε που δεν φοβήθηκε τις αντιδράσεις και έβαλε πλάτη για την επιστροφή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη στην Τούμπα.

Στο περιθώριο της συνέντευξης που έπρεπε να είναι πολύ "σφιχτή" λόγω του περιορισμένου τηλεοπτικού χρόνου, θυμάμαι, ότι είχα ζητήσει τη γνώμη του για τον Πάμπλο Γκαρσία. "Που να 'χα εγώ τέτοιο παικταρά στην εποχή μου" μου είχε τονίσει και τότε σκέφτηκα τι πραγματικά θα μπορούσε αυτός ο προπονητής να πετύχει, αν τώρα του δινόταν η ευκαιρία να αναλάβει τον ΠΑΟΚ.

Θέλει ...διοικητική δύναμη η επιστροφή του

Ξέρω ότι την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές οι περισσότεροι από εσάς θα αναρωτιέστε "Καλά, ρε συ Πετρωτέ, δεν ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να γυρίσει ο Αγγελος πίσω στην Τούμπα;".

Όσο δύσκολο, άλλο τόσο εύκολο θα πω εγώ. Χρειάζεται απλά πίστη και δύναμη από την εκάστοτε διοίκηση. Να στείλει το μήνυμα σε αυτούς που αντιδρούν ότι προέχει το καλό του ΠΑΟΚ και ότι ο Αναστασιάδης έρχεται γιατί αποδεδειγμένα είναι ένας πολύ καλός προπονητής που θα σεβαστεί μέχρι... λεπτού και το τελευταίο ευρώ που θα δοθεί για το ρόστερ της ομάδας, επειδή πολύ απλά είναι δηλωμένος οπαδός του ΠΑΟΚ.

Το θέμα δεν είναι αν κάποιοι θα δυσαρεστηθούν ή όχι, αλλά πώς η ομάδα θα μπορέσει να παραμείνει ανταγωνιστική εν μέσω τόσων προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Και πιο αποτελεσματικός, σε δύσκολες συνθήκες, προπονητής που να γνωρίζει παράλληλα και το ιδιαίτερο περιβάλλον του ΠΑΟΚ, από τον Άγγελο, είναι δύσκολο να βρεθεί.

Υ.Γ. 1 Το άρθρο δεν γράφτηκε για να επηρεάσει την διοίκηση Βρύζα στην απόφασή της που, άλλωστε, δείχνει να έχει ληφθεί με τις επιλογές Δώνη ή Γεωργιάδη, αλλά για να "σπάσει" επιτέλους αυτό το... ταμπού θέμα "Αναστασιάδης και ΠΑΟΚ".

Υ.Γ. 2 Επειδή ξέω ότι πολλοί θα με ρωτήσετε για τα κατά καιρούς λάθη του Ανασταστιάδη, σας προλαβαίνω λέγοντας πώς είναι πολλά και ορισμένα σημαντικά. Όπως συμβαίνει με κάθε άνθρωπο που δουλεύει. Βάζοντας, όμως, στη ζυγαριά αυτά που έχει προσφέρει, με κορυφαίες στιγμές την επική πρόκριση στο Χάιμπουρι και την κατάκτηση όχι του πιο σημαντικού, αλλά σίγουρα του πιο δύσκολου (μπορούμε να το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή) τίτλου στην ιστορία του συλλόγου, με την νίκη στον τελικό Κυπέλλου της Τούμπας επί του Άρη, η σύγκριση είναι καταλυτική.

Πηγή: olapaok.gr