Γράφει ο Θανάσης Κελαντώνης...

Χώρες που συνεργάστηκαν, που δεν είχαν κάτι να χωρίσουν, που έμοιαζαν στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας. Τώρα, η Πολωνία και η Ουκρανία. Ως λαοί, ουδεμία σχέση. Οχι ότι τους ξέρουμε, αλλά δημοσιογράφοι εφημερίδων και περιοδικών του εξωτερικού που έκαναν αποστολές στις δύο χώρες φρόντισαν τις προηγούμενες μέρες να μας πληροφορήσουν σχετικά.

Με τη βασική μαρτυρία του Μάρτιν Κάλεν, του επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής της UEFA και σύνδεσμου αυτής ανάμεσα στις διοργανώτριες του επερχόμενου Euro, έπεσε το πρώτο φως.

«Οι Πολωνοί και οι Ουκρανοί είναι τόσο διαφορετικοί που σέβονται ο ένας τον άλλον, αλλά δεν πιστεύω ότι συμπαθούν κιόλας ο ένας τον άλλον» είπε ο 48χρονος παράγοντας. Στα τρία χρόνια που συνεργάστηκε μαζί τους διαπίστωσε επίσης ότι οι Πολωνοί είναι τυπικοί και ακριβείς, ενώ οι Ουκρανοί είναι σαν κι εμάς. Νοτιοευρωπαίους τους χαρακτήρισε επειδή λειτουργούν πιο πολύ με το συναίσθημα.

Προφανώς και έχει δίκιο αν σκεφτούμε τα προβλήματα που είχαν στην προετοιμασία τους και τη διασκέδαση που χάρισαν στους Πολωνούς τους προηγούμενους μήνες. Απολάμβαναν οι τελευταίοι να διαβάζουν για την αδυναμία των γειτόνων τους να ετοιμάσουν έγκαιρα τους αυτοκινητόδρομους, τα αεροδρόμια, ακόμα και τα σούπερ μάρκετ τους.

Οσοι επισκεφτείτε την Ουκρανία και θελήσετε να ψωνίσετε κάτι, ξεσκονίστε λίγο τα κυριλλικά σας. Ταμπέλες των προϊόντων στην αγγλική γλώσσα δύσκολα θα βρείτε. «Εντάξει, αυτοί είναι πολύ χειρότεροι από μας» είχε πει σε ανύποπτο χρόνο στέλεχος της Οργανωτικής Επιτροπής της Πολωνίας που διατήρησε την ανωνυμία του. Κάτι θα ήξερε.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις δύο εθνικές ομάδες (πλην της Ουκρανίας) διάλεξαν την Ουκρανία ως βάση τους: Η Γαλλία και η Σουηδία. Ολες οι άλλες στρατοπέδευσαν στην Πολωνία και προτιμούν να ταξιδέψουν ως και 1.600 χιλιόμετρα (η απόσταση απ' το Ντάνζιγκ ως το Ντόνετσκ) για ένα παιχνίδι τους παρά να μείνουν σε κάποια πόλη της. Κατάσταση που ουδεμία σχέση έχει με τις προσδοκίες που έτρεφαν προ πενταετίας οι Ουκρανοί.

Οταν έγινε η ανάθεση της τελικής φάσης πίστευαν πως η διοργάνωση θα τους έδινε τη δυνατότητα να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη συνεισφορά της Πολωνίας. Την έβλεπαν σαν τη γέφυρα εισόδου τους στην Ε.Ε. Κάτι η ιστορία της Γιούλια Τιμότσενκο, κάτι οι πολιτικές διαφορές που της προέκυψαν με την Πολωνία σε θέματα που είχαν να κάνουν με την ενέργεια, κάτι η στενότερη σχέση που έχει ο Ντόναλντ Τουσκ, πρωθυπουργός της Πολωνίας, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, πρόεδρο της Ρωσίας, έκαναν τη γέφυρα που οραματίζονταν να μοιάζει με εκείνη του ποταμού Κβάι μετά την «περιποίησή» της απ' τα εκρηκτικά των Συμμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Συμπερασματικά: Δύο χώρες όμορες αλλά ενωμένες από τον κεντρικό τίτλο τόσο κοντά, μα τόσο μακριά και μία που αλλιώς τα οραματίζονταν και αλλιώς της ήρθαν στην πορεία. Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που δεν θα έχει σχέση με τα προηγούμενα «διπλά», του 2000 και του 2008, διότι καλώς ή κακώς δεν είναι όλες οι χώρες «ευρωπαϊκές» με την έννοια που έχουμε συνηθίσει τον όρο. Η κουλτούρα και η νοοτροπία των λαών δεν αλλάζουν με μία διοργάνωση. Οπως δεν άλλαξε η δική μας το 2004.

Πηγή: Goal

Euro 2012