Η καθοριστική πρεμιέρα

Κόντρα στην Πολωνία οι διεθνείς καλούνται να επιβεβαιώσουν τα εξής συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία θα τους είναι απαραίτητα εάν πιστεύουν πως μπορούν να ξεπεράσουν καταρχήν το όριο της φάσης των ομίλων. Αποφασιστικότητα, «καθαρό μυαλό», άμυνα, εμπιστοσύνη σε κάθε επιλογή και ποιοτική συνεργασία εντός γηπέδου. Η οποία εξαρτάται από τις σχέσεις των μελών της Εθνικής. Οι ενθαρρυντικές πληροφορίες επιβεβαιώνουν (ευτυχώς) ότι το κλίμα σε Ελληνική αποστολή ποτέ δεν γνώρισε καλύτερες ημέρες. Εάν αυτό αποδειχθεί στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου, θα προκύψει ως τεράστιο όπλο για τους ποδοσφαιριστές και τον Φερνάντο Σάντος.

Οι παραπάνω προϋποθέσεις είναι ακόμη περισσότερο αναγκαίες καθώς στον εναρκτήριο αγώνα -το αποτέλεσμα του οποίου είναι δυνατόν να δώσει την «εκκίνηση» μίας καλής πορείας, ή να καταστρέψει με το «καλησπέρα» την προσπάθεια πολλών μηνών- βρίσκουμε απέναντι αντίπαλο με όνομα που εύκολα σε οδηγεί σε στραβοπάτημα. Γιατί παίζει στο γήπεδό του, γιατί διψάει για αποτέλεσμα, αλλά και γιατί υπάρχουν ποδοσφαιριστές η ποιότητα των οποίων ξεπερνάει τη δυναμική της χώρας ποδοσφαιρικά. Εκτός του Λεβαντόφσκι που εκφράζει μόνος ό,τι σημαίνει η λέξη επίθεση από τον άξονα, οι άλλοι δύο συμπαίκτες του στην πρωταθλήτρια Γερμανίας Ντόρτμουντ Μπλαστσικόφσκι και Πίστσεκ, παρέα με τον γεμάτο από σημαντικές για την ηλικία του παραστάσεις, τον 22χρονο τερματοφύλακα της Άρσεναλ Σέζνι, μπορούν να χτίσουν τον ακέραιο χαρακτήρα της ομάδας.

Η ιστορία από τη συμμετοχή της Πολωνίας στα μεγάλα τουρνουά, επιβεβαιώνει πως ποτέ δεν συνοδεύτηκε από πνεύμα ηττοπάθειας. Παρόλα αυτά από την σπουδαία μίξη ποδοσφαιριστών στο παγκόσμιο κύπελλο του 1982 όπως οι Λάτο, Μπόνιεκ, Σμολάρεκ και ο σημερινός προπονητής Σμούντα (που τελείωσαν τη διοργάνωση στην τρίτη θέση, όπως και το 1974), μέχρι την ομάδα του 2006 που στα γήπεδα της Γερμανίας απογοητεύτηκε από την ήττα της πρεμιέρας από το Εκουαδόρ, η απόσταση που μας χωρίζει ίσως είναι μία φάση, μία απίθανη στιγμή στη λογική του 2004. Αρκεί να υιοθετήσουμε το πνεύμα της εγκράτειας, χωρίς το δημιουργικό παιχνίδι κατοχής. Επιλέγοντας τον «κλεφτοπόλεμο» των αντεπιθέσεων, που μας ταιριάζουν απολύτως...

Πηγή: pamesports.gr