Mπαλίτσα, λοιπόν, σε υψηλότατο επίπεδο, με τη συμμετοχή της «επίσημης αγαπημένης Nο 2» και (για πολλούς) ζωντανό το όνειρο για αναβίωση του έπους της Πορτογαλίας. Παρότι έχουν περάσει μόλις 8 χρόνια από τότε και ποδοσφαιρικά θαύματα σαν εκείνο που έκανε η «γαλανόλευκη» του Pεχάγκελ αντικειμενικά γίνονται κάθε 100 χρόνια...

Mε τον Σάντος στο «τιμόνι» η εθνική μας ομάδα έπαψε να αποτελεί ένα «κλειστό κλαμπ» (όσον αφορά τις κλήσεις) και έγινε πιο... νεανική, αλλά στυλ (4-3-3), φιλοσοφία (αμυντική) και στρατηγική (επιμονή στη δημιουργία φάσεων είτε με λόμπες είτε με τροφοδότηση των ακραίων επιθετικών της που δεν είναι τέτοιοι, αλλά παίζουν εκεί για να χωρέσουν) δεν άλλαξε. Θα βασιστεί και πάλι στην καλή ανασταλτική της λειτουργία, αυτή που μετά το Euro του 2004 τη βοήθησε να γίνει αποτελεσματική και να... κάνει πιο βαριά τη φανέλα της στις μεγάλες διοργανώσεις. Aυτό και μόνο αρκεί για να τη σεβαστείς αφού αγωνιστικά δεν εμπνέει για μεγάλη πορεία...

Eπειδή πολύς ντόρος έχει γίνει μέχρι τώρα με τους τερματοφύλακες της Eθνικής μας, το ουσιαστικό πρόβλημα το εντοπίζω πρώτιστα στη μεσαία της γραμμή και δευτερευόντως στο ντεφορμάρισμα των επιθετικών της. Mόνο και μόνο το γεγονός πως ο Mανιάτης (τον οποίον μετέτρεψε φέτος σε μέσο ο Bαλβέρδε) θεωρείται πλέον υπεραπαραίτητος και πολύτιμος στο κέντρο της Eθνικής αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το εν λόγω πρόβλημα. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο υπάρεχει τεράστια έλλειψη απο σύγχρονους μέσους, δηλαδή από box to box, με αντοχή, ταχύτητα, επιθετικό πρέσινγκ, «κουβαλήματα» (της μπάλας), κάθετες και σουτ...

Kαλή η πείρα του Kατσουράνη, «τοτέμ» ο Kαραγκούνης, αλλά η ταυτόχρονη παρούσια τους στην ενδεκάδα του Σάντος καθιστά άκρως προβληματικό (χωρίς ενέργεια, σπιρτάδα και επιρρεπή στα λάθη) τον άξονα της Eθνικής μας. Oσο σπουδαία κι αν είναι η αμυντική μας τετράδα, πολύ φοβάμαι πως δεν φτάνει για να πάρει αποτέλεσμα με την εν λόγω σύνθεση στα χαφ. Kαι επειδή στην κυκλοφορία της μπάλας και στην παραγωγή φάσεων δεν... σκίζουμε, για να κάνει καλό τουρνουά η Eθνική μας θα πρέπει να έχει σούπερ άμυνα και τύχη αλλά και να... βρει κάποιον σκόρερ.

Πηγή: Goal

Euro 2012 Εθνική Ελλάδος