Άλλες επειδή αναγκάστηκε μετά την αποβολή του Παπασταθόπουλου και τον τραυματισμό του Αβράμη (αποχώρηση Κατσουράνη από τα χαφ και οπισθοχώρηση στην άμυνα) κι άλλες επειδή ...έβγαζαν μάτι (Σαλπιγγίδης αντί του εμφανώς τρακαρισμένου Νίνη).
Στο ματς με τους Τσέχους, όμως, που η Εθνική μας θέλει μόνο νίκη για να κλειδώσει σε μεγάλο βαθμό την πρόκριση, δεν χωράνε λάθη και πειραματισμοί στο αρχικό σχήμα. Πρέπει να παίξουν οι καλύτεροι ή, αν θέλετε, οι πιο έτοιμοι.
Όπως λέγεται και γράφεται, λοιπόν, στις "παρυφές" της Εθνικής αυτές τις μέρες, η ιδανική 11άδα σύμφωνα με τα όσα είδαμε κόντρα στην Πολωνία αλλά και σύμφωνα με τις ανάγκες του παιχνιδιού -κόντρα σε μια ομάδα που έδειξε απέναντι στους Ρώσους αργή και χωρίς αυτοματισμούς- μπορεί να είναι κάπως έτσι:
Τερματοφύλακας ίσως και να προτιμηθεί αυτή τη φορά ο Σηφάκης. Ο Χαλκιάς έδειξε ξανά επιρρεπής στη γκέλα και μετά το "κράξιμο" που έχει ακούσει, τίθεται πλέον και θέμα κακής ψυχολογίας.
Αριστερό μπακ ίσως θα πρέπει να παίξει ο Τζαβέλλας γιατί ο Χολέμπας έδειξε έξω από τα νερά του στην πρεμιέρα, αν και δεν φταίει αποκλειστικά για τα πολλά μπασίματα των Πολωνών από τα δεξιά. Μόνος του μάρκαρε ο αμυντικός του Ολυμπιακού από εκεί. Πάντως, με τον Τζαβέλλα θα έχουμε και μια πιο αξιόπιστη σέντρα από αριστερά.
Για το δεξί άκρο ούτε λόγος. Ο Τοροσίδης δεν έχει, άλλωστε, αντίπαλο. Στο κέντρο της άμυνας έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα το δίδυμο Κατσουράνη – Κυριάκου Παπαδόπουλου δεν γίνεται να αλλάξει. Έδειξε να έχει καλή χημεία, με τον Κατσούρ να μπορεί να προσφέρει περισσότερα από πίσω παρά στα χαφ, που είχε ένα πολύ αργό δίδυμο με τον Καραγκούνη.
Τώρα στη μεσαία γραμμή δεν θα πρέπει να χωράει καμία αμφιβολία για τη χρησιμοποίηση των Μανιάτη και Καραγκούνη. Τα πνευμόνια του ενός και η εμπειρία του άλλου είναι υπέρ-απαραίτητες. Τώρα ποιος θα είναι ο τρίτος της παρέας στο κέντρο; Αν θέλουμε να είμαστε πιο συντηρητικοί μπορεί να παίξει ο Μάκος ή ο Φωτάκης (αν είναι καλά) για να είναι και πιο ελεύθερος ο Κάρα να οργανώσει το παιχνίδι και να μη γυρνάει τόσο πίσω να παίρνει μπάλες.
Ωστόσο, μπορούμε να παίξουμε και πιο επιθετικά, είτε με τον Λύμπε πίσω από τον φορ είτε με τον Φετφατζίδη. Αλλά δε νομίζουμε ότι θα πάρει τόσο ρίσκο από την αρχή ο Σάντος…
Στην επίθεση ίσως δούμε τις μεγάλες αλλαγές. Ο Σαλπιγγίδης δε γίνεται να μην ξεκινήσει, είτε ως δεξιός εξτρέμ είτε ως σέντερ φορ, για να τους διασπάσουμε από το κέντρο της άμυνας με τις κάθετες. Το ίδιο ισχύει και με τον Φορτούνη, ο οποίος βέβαια χωράει και στη μεσαία γραμμή. Ο μικρός απέδειξε ότι δε μασάει και έχει τον τσαμπουκά να παίξει βασικός και να προσφέρει πολλά στο δημιουργικό κομμάτι.
Στην κορυφή μπορούμε να δούμε και τον Μήτρογλου αντί του Γκέκα, αφού ο τελευταίος έδειξε ντεφορμέ, ενώ ο Σαμαράς αν είναι να ξεκινήσει, μάλλον προτιμότερο να βρεθεί φουνταριστός, αφού στα πλάγια χάνεται και αναλώνεται σε πολλές ανούσιες ενέργειες, ενώ δεν βοηθάει πολύ και ανασταλτικά. Η τριάδα μπορεί να είναι, δηλαδή, Σαλπιγγίδης, Φορτούνης (ή Φέτφα), Μήτρογλου (ή Σαμαράς).
Βεβαίως, όλα αυτά είναι σε θεωρητικό επίπεδο. Ο Σάντος είναι αυτός που ξέρει καλύτερα. Ή -για την ακρίβεια- πρέπει να ξέρει καλύτερα. Κι ελπίζουμε να δικαιωθεί για τις επιλογές του και να πανηγυρίσουμε μια μεγάλη νίκη κόντρα στους Τσέχους.