Θεώρησα ωστόσο πως θα ήταν πιο αντικειμενικό να αφήσω στην άκρη τις φλεγματικές επεξηγήσεις, οι οποίες κουτουλάνε μία ζωή στο δέντρο επάνω, αδιαφορώντας για το δάσος που τις... περιτριγυρίζει.

Όσο λοιπόν κι αν θα ήθελα να μείνω στην ευκαιρία της αρχής του ματς από τον Μίλνερ, με την οποία θα μπορούσε η Αγγλία να πάρει το προβάδισμα από το 15΄, είναι σαφώς πιο χρήσιμο να συζητήσουμε εάν αξίζει αυτός ο παίκτης να αγωνίζεται στην Εθνική Αγγλίας ως βασικός. Εντάξει ο Ρούνεϊ είναι τιμωρημένος, ωστόσο σε πιάνει η καρδιά σου όταν υποχρεώνεσαι να διαπιστώσεις την απόσταση που χωρίζει τον πρώτο επιθετικό της χώρας από τους αντικαταστάτες του.

Όταν ακόμα διαπιστώνεις πως... έναν αιώνα αργότερα από την εποχή που πρώτο -παρακολουθήσαμε ποδόσφαιρο, οι Άγγλοι δεν μπορούν ακόμα σε εθνικό επίπεδο να σκοράρουν με άλλο τρόπο, εκτός από στημένη φάση. Φάουλ Τζέραρντ, Λέσκοτ κεφαλιά, 1-0! Πώς να το κάνουν άλλωστε στα χαμηλά, όταν ο μόνος χαφ των «τριών λιονταριών», ο Λάμπαρντ απουσιάζει λόγω τραυματισμού; Και ποιος να βγάλει πάσα σε οποιονδήποτε; Εάν περάσει αυτή η Αγγλία, θα έχει συμβάλλει να καταστρατηγηθούν οι σύγχρονοι ποδοσφαιρικοί κανόνες της νορμάλ ανάπτυξης και όποιας άλλης λογικής υιοθετούν οι περισσότεροι προπονητές του κόσμου.

Η Γαλλία πάντως δεν έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά γιατί τα λαμπερά ονόματά της είναι κουρασμένα. Πόσο να τρέξει ο Νασρί ή και ο Ριμπερί ακόμα φέτος; Όπως οι ποδοσφαιριστές των περισσότερων ομάδων άλλωστε. Κόντρα σε δυνατή κατά τα άλλα ομάδα, όπως η Αγγλία, που στις μάχες ένας με έναν μοιάζει περισσότερο με ομάδα μη Ευρωπαϊκή, τα Γαλλικά πόδια δεν μπήκαν στην πρεμιέρα τους με ρίσκο στη μάχη. Θα πρέπει να το κάνουν στη συνέχεια.

Πηγή: pamesports.gr

Euro 2012 Αγγλία