Δεν ανησυχώ πάντως διότι από τη στιγμή που σε αυτά τα ναυπηγεία φτιάχτηκε ένα από τα σπουδαιότερα κοινωνικά κινήματα στη σύγχρονη ιστορία (η «Αλληλεγγύη» του Βαλέσα) και έγινε κυβέρνηση, ο Πραντέλι έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει ότι μπορεί να φτιαχτεί και μια ομάδα, η οποία, διάβολε, θα περάσει στην επόμενη φάση και τότε θα φανεί πόσα απίδια βάνει ο ιταλικός σάκος!

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, οφείλω να ομολογήσω εξαρχής ότι η Ιταλία αποτελεί τη διαχρονική ποδοσφαιρική συμπάθειά μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας ότι τα βλέπω όλα βαμμένα ατζούρι!

Παρεμπιπτόντως, προχθές την ώρα που άρχιζε το ματς έβαλα τα γέλια διαβάζοντας αυτό το οποίο έγραψε ο Φιλέρης στο Facebook και ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα...

Με Κασάνο και Μπαλοτέλι, αυτή δεν είναι «σκουάντρα ατζούρα», αλλά σκουάντρα... τρελατζούρα!

Προϊούσης της βραδιάς αποδείχθηκε ότι ο φίλος μου ο Γιάννης έπεσε μέσα, αλλά κατά το ήμισυ, διότι ενώ ο Κασάνο παρουσιάστηκε εκλογικευμένος, στην περίπτωση του Μπαλοτέλι η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Πέρα από τις αλλεπάλληλες τρέλες ένεκα των οποίων έχει επικηρυχθεί ανά τον ποδοσφαιρικό πλανήτη, προχθές ο παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι εγκαλείται κυρίως για την κλασική ευκαιρία που έχασε, πηγαίνοντας με το πάσο του προς την εστία του Κασίγιας...

... αλλά λίγο αργότερα (αποδείχθηκε πως) κύλησε ο ιταλικός τέντζερης και βρήκε το ισπανικό καπάκι!

Ούτως ειπείν, ο Μπαλοτέλι βγαίνει επίσης και σε ξανθό και το(ν) λένε Τόρες!

Την τελευταία φορά που οι πρωταθλητές κόσμου του 2010 νίκησαν τους ομολόγους τους του 2006, ο κόσμος ζούσε στην αρχή της εποχής του Μεσοπολέμου και το ποδόσφαιρο δεν είχε ούτε Euro ούτε καν Μουντιάλ: στην Ισπανία ο μετέπειτα δικτάτορας Φρανθίθκο Φράνκο είχε αρχίσει να αναρριχάται στην ιεραρχία του στρατού, ενώ στην Ιταλία ο (κατοπινός πρόεδρος της Δημοκρατίας) Σάντρο Περτίνι έβαζε στη βιτρίνα το παράσημο ανδρείας που του απονεμήθηκε για τη δράση του στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και εκπαιδευόταν για την αντίστασή του στον Μουσολίνι!

Για να μη χαθεί ο μπούσουλας, απλώς σημειώνω ότι αυτή η νίκη σημειώθηκε στο ολυμπιακό τουρνουά της Αμβέρσας το σωτήριον έτος 1920 και από τότε οι Ισπανοί δεν νίκησαν ποτέ τους Ιταλούς σε αγώνα που κρίθηκε στην κανονική διάρκειά του ή στην παράταση...

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά, όντας κολλημένος με το μπάσκετ, υπενθυμίζω ότι με το κολάι που πήραν από το ποδόσφαιρο οι Ιταλοί καθάρισαν σαν αυγά τους Ισπανούς και στους τελικούς του Ευρωμπάσκετ, το 1983 στη Ναντ και το 1999 στο Παρίσι!

Παρεμπιπτόντως οι πρωταθλητές κόσμου το 2006 δεν είχαν σταυρώσει νίκη στο Μουντιάλ του 2010, ενώ η Ισπανία διήνυσε όλο τον δρόμο και τώρα θέλει να ξεπεράσει τον εαυτό της, αλλά και τη Γαλλία επεκτείνοντας τη δυναστεία της στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, με τρεις βαρύτιμους τίτλους στη σειρά!

Το έχουν καταφέρει αυτό και στο μπάσκετ, με τις νίκες τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006 και στα Ευρωμπάσκετ του 2009 και του 2011, ενώ πάνω στην κουβέντα βλέπω αυτή τη στιγμή τον Ναδάλ να νικά τον Τζόκοβιτς στον τελικό του Ρολάν Γκαρός και συνειδητοποιώ ότι δεν τα πάνε κι άσχημα...

... χώρια που (μολονότι η οικονομία τους βρίσκεται σε οριακή κατάσταση) δεν πιάστηκαν στη μέγγενη του ΔΝΤ!

Α, για να μην το ξεχάσω: ο προχθεσινός αγώνας περισσότερο από το Euro έμοιαζε βγαλμένος από τα εθνικά πρωταθλήματα των δύο χωρών καθότι ο μεν Ντελ Μπόσκε ξεπατίκωσε το σύστημα της Μπαρτσελόνα (αλλά χωρίς κλασικό σέντερ φορ), τον δε Πραντέλι τον έκανε... Χριστό ο ιταλικός Τύπος να ακολουθήσει τη συνταγή της Γιουβέντους με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και με τον Πίρλο στο ρόλο της πριμαντόνας!

Πλάκα πλάκα φαίνεται ότι ο Πραντέλι δεν μελέτησε μονάχα τον Αντόνιο Κόντε, αλλά και τον... Ντούσαν Μπάγεβιτς, που λανσάρισε εν Ελλάδι το 3-5-2 στις αρχές της δεκαετίας του '90, με στόπερ τον Κωστένογλου και τον Βλάχο και λίμπερο τον Μανωλά!

Ο Πίρλο επιβεβαίωσε τον ηγετικό ρόλο και την κλάση του στη φάση του γκολ με τη μαγική κάθετη πάσα προς τον Ντι Νατάλε, αλλά μέσα σε τρία λεπτά οι Ισπανοί του(ς) πήραν την μπουκιά απ' το στόμα με το γκολ του Φάμπρεγας από την ασίστ του Σίλβα...

... και εκεί έμελλε να γραφτεί ο επίλογος μιας ισοπαλίας, που μπροστά της τύφλα να 'χουν οι νίκες!

Δηλαδή Χι, όπως έλεγε και ο συχωρεμένος ο Κώστας Κυριαζής σε μια παλιά εκπομπή της ΥΕΝΕΔ, απλώς μέσα από αυτό το 1-1 φάνηκε ότι οι μεν Ισπανοί έχουν βρει εδώ και σχεδόν έναν αιώνα τον δάσκαλό τους, οι δε Ιταλοί που μπάρκαραν προχθές από τα ναυπηγεία του Γκντανσκ ελπίζουν ότι η... σχεδία του 2010 μπορεί να ξαναγίνει υπερωκεάνιο!

Πηγή: Goal

Πίρλο Euro 2012 Ιταλία