Απλά παρακολουθώντας τα ματς της Εθνικής από την προκριματική φάση της διοργάνωσης, τα φιλικά στην Αυστρία και τα επίσημα στο Euro 2012, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι στο ξεκίνημα κάθε αγώνα ο... ύπνος παίρνει τα παιδια!
Σε κάθε ματς αργούμε να μπούμε στο παιχνίδι. Και μπορεί στη φάση των ομίλων οι ομάδες να είναι στα μέτρα μας και αυτό το άσχημο ξεκίνημα να μην το πληρώσαμε, αλλά σε μια τελική φάση με το επίπεδο στα... χάι του, τέτοια κενά... αέρος πληρώνονται αδρά.
Και αυτή τη φορά το τίμημα θα είναι πιθανότητα η επιστροφή στην Αθήνα, την Κυριακή, 17 Ιουνίου. Για την Ελλάδα η ευκαιρία να προκριθεί στους «8» από τον πιο εύκολο όμιλο του Euro ήταν μεγάλη.
Ποια Πολωνία και ποια Τσεχία; Αφήνεις το φαβορί την Ρωσία να κάνει το 3Χ3 και εσύ προκρίνεσαι με 4 πόντους. Για να τους πάρεις όμως, πρέπει να... εμφανιστείς στο γήπεδο από το πρώτο κιόλας σφύριγμα του διαιτητή.
Η Εθνική μας παρουσιάστηκε στα ματς με την Πολωνία και την Τσεχία από το 35΄ και μετά δίνοντας στους αντιπάλους μας την δυνατότητα να προηγηθούν. Και το ένα γκολ να μπορείς να το ισοφαρίσεις. Με τα δύο στην... καμπούρα σου όμως, τι γίνεται;
Διότι δεν υπάρχει προπονητής, ούτε και διεθνής ποδοσφαιριστής φαντάζομαι, που να πιστεύει ότι σε τέτοιο επίπεδο μπορείς να κερδίσεις ένα ματς εμφανιζόμενος στο γήπεδο μόνο για 60 λεπτά!
Γράφω μόνο αυτό: Η Τσεχία κέρδιζε 2-0 στο 6ο λεπτό και στο α΄ ημίχρονο έκανε 11 φάουλ, ενώ η Ελλάδα μόλις τρία! Ούτε να τους βρούμε με... τάκλιν δεν μπορούσαμε!
Πλέον η ομάδα αναζητά ένα μικρό θαύμα για να συνεχίσει στη διοργάνωση. Επειδή όμως, έχουμε μπροστά μας και το Μουντιάλ της Βραζιλίας καλό θα είναι να δούμε την επόμενη μέρα.
Κι αυτή χρειάζεται τις επιλογές του Σάντος στα δεύτερα ημίχρονα με την Πολωνία και την Τσεχία, όπως και κάποιες ορθότερες επιλογές στη συμπλήρωση των αποστολών.
Πηγή: pamesports.gr