Την πρώτη φορά το 2004 η ήττα ήταν «γλυκιά» καθώς η Ελλάδα προκρίθηκε στην επόμενη φάση, σε αντίθεση με το 2008 που η ήττα από τη Ρωσία την έθεσε εκτός της συνέχειας.

Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε ένα παιχνίδι που η ήττα για την Ελλάδα θα είναι πικρή και θα σημάνει αποκλεισμό.

Αυτή τη φορά η Ρωσία είναι καλύτερη ομάδα και από το 2004 και από το 2008. Και η Ελλάδα είναι καλύτερη ομάδα από το 2008 (όχι από το 2004), αλλά το επιβεβαιώνει αυτό μόνο στο δεύτερο ημίχρονο των δύο αγώνων που έδωσε έως τώρα, με την Πολωνία και την Τσεχία.

Τα ψέματα τώρα βέβαια, τέλειωσαν για όλους. Για τον Σάντος, τους παίκτες, τη διοίκηση. Το παιχνίδι με τη Ρωσία είναι τελικός και ουδείς πρέπει να επαναλάβει λάθη του παρελθόντος, αλλά και άπαντες οφείλουν να το δουν έτσι.

Από την άλλη πλευρά, όμως, η Ελλάδα και είναι τη θέση της ομάδας που δεν έχει να χάσει, αλλά μόνο να κερδίσει από αυτόν τον αγώνα. Δεν είναι το φαβορί, δεν είναι η καλύτερη ομάδα από τις δύο, αλλά σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα 90 λεπτών όλα γίνονται.

Παρά τα λάθη και τις παραλείψεις των δύο πρώτων αγώνων, εμείς πιστεύουμε σε αυτή την ομάδα που τουλάχιστον είναι αξιοπρεπής, δεν παρατάει τα παιχνίδια και τα πάει μέχρι τέλους.

Πιστεύουμε σε αυτή την ομάδα και παρ' ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της νομίζουμε ότι μπορεί να τα καταφέρει απέναντι στη Ρωσία, αρκεί να παίξει διαφορετικά και πιο έξυπνα από τις δύο προηγούμενες φορές και αρκεί να μην έχει και πάλι την τρικυμία του πρώτου μισάωρου όπως με την Πολωνία και την Τσεχία.

Είναι ένας αγώνας αυτός του Σαββάτου και σε έναν αγώνα ποτέ δεν ξέρεις ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, ακόμη και όταν οι πιθανότητές σου είναι λίγες. Σε έναν αγώνα σαν και του Σαββάτου οφείλεις να παλέψεις και να τα δώσεις όλα. Αξίζει τον κόπο να δώσεις τον αγώνα, έστω και αν είμαι μάταιος, αλλά πάντα στο βάθος η ελπίδα υπάρχει και αυτή την ελπίδα πρέπει όλοι να κρατήσουμε…

Πηγή: Goal