Εάν έχει να κάνει με τις ανατροπές του σκορ, τη δύναμη και την προσπάθεια χωρίς ανάσα, τότε η νίκη της Αγγλίας κόντρα στη Σουηδία ήρθε πράγματι σε μία μεγάλη αναμέτρηση. Εάν ωστόσο οι αγώνες που αξίζουν την κριτική που τους αποθεώνει, έχουν σχέση με τις τακτικές και τις κομπίνες που δημιουργούν τις φάσεις, τότε τον αγώνα του Κιέβου «μεγάλο» δεν τον λες. Συναρπαστικό ναι. Συγκλονιστικό επίσης.
Τίποτα περισσότερο όμως, καθώς οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων απέδειξαν απλά ότι στη μπάλα όλα γίνονται, εάν τρέχουν (όσοι αντέχουν και στα 90΄) και πιστεύουν στις δυνάμεις τους. Οι «λεπτομέρειες» που ακυρώνουν το νορμάλ παιχνίδι, δηλαδή το φυσιολογικό δημιουργικό ποδόσφαιρο ακυρώθηκαν για τους Άγγλους από μόνες τους, όταν κουράστηκε ο Τζέραρντ.
Ο αρχηγός των Άγγλων στο δεύτερο ημίχρονο εξαφανίστηκε λόγω της κούρασης, μαζί του και η ραχοκοκαλιά της ομάδας του Χότζον. Με τον ανασταλτικό Πάρκερ να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα, χωρίς ωστόσο να μπορεί να βγάλει μία κάθετη μπαλιά. (εάν ποτέ την έχει βγάλει στη ζωή του…). Παρόλα αυτά οι Άγγλοι νίκησαν.
Πολύ απλά γιατί δεν ήταν απαραίτητη η συμμετοχή των χαφ στα δύο γκολ που τους χάρισαν την φοβερή ανατροπή. Στο 2-2 ο Γουόλκοτ πιάνει «κεραυνό» και ο Ίσακσον χωρίς οπτικό πεδίο παραπάτησε, ενώ στο δεύτερο ο Γουόλκοτ πάλι βρήκε τον Γουέλμπεκ. Κατά τα άλλα ούτε στα στημένα δεν κατάφεραν να απειλήσουν οι δάσκαλοι του είδους Άγγλοι. Αντιθέτως δέχτηκαν 2/2 γκολ από προσπάθειες του Μέλμπεργκ, ο οποίος εξέθεσε συνολικά την άμυνα των νικητών στο δεύτερο ημίχρονο.
Η νικήτρια Αγγλία δεν ήταν καλύτερη από το πρώτο δικό της ματς που έληξε ισόπαλο κόντρα στη Γαλλία, όμως έχει κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό από την παλιά καραβάνα που έχει στον πάγκο της. Ο Ρόϊ Χότζον έχει κάνει τους ποδοσφαιριστές του να πιστεύουν. Κι όταν πιστεύεις μπορείς να φτάσεις ακόμα και στον πιο ψηλό από τους στόχους που μπορείς να βάλεις. Πολύ περισσότερο όταν οι αντίπαλοί σου είναι λούζερ, όπως η Σουηδία…
Πηγή: pamesports.gr